Συγκλονισμένη η κοινωνία της Αλοννήσου από το ειδεχθές έγκλημα των Γλυκών Νερών όπου βρήκε το θάνατο από τα χέρια του συζύγου της η 20χρονη Κάρολάιν. Μιλώντας στην ΕΡΤ Βόλου, η δημοτική σύμβουλος Χαρίκλεια Θεοδώρου που γνώριζε και τα δύο παιδιά και τις οικογένειές τους μετέφερε ένα κλίμα «βουβαμάρας και σοκ». Κάλεσε τους νέους ανθρώπους να μιλούν για τα προβλήματά τους και επισήμανε ότι η μητέρα της Κάρολάιν όλο αυτό το διάστημα έλεγε και ξαναέλεγε ότι «δεν με νοιάζει ποιος τη σκότωσε, το παιδί μου δε γυρίζει πίσω», σαν μέσα της να ήξερε ότι δεν πρέπει να μάθω την αλήθεια.
«Η κοινωνία σε βουβαμάρα δεν κυκλοφορεί άνθρωπος έξω, δεν μιλάμε, είμαστε όλοι σοκαρισμένοι, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μας ότι θα μπορούσε να είναι ο Μπάμπης αυτός που έκανε το έγκλημα, γιατί το παιδί το ξέραμε, ξέραμε τη σχέση τους, ξέραμε πόσο ωραία ήταν όλη την ιστορία αγάπης την είχαμε ζήσει, μια δεν φαινόταν ότι είχαν προβλήματα. Ούτε η μαμά της Καρολάιν, κανένας δεν ήξερε.
Στη μαμά της παρουσίαζε μια τέλεια εικόνα μέχρι τελευταία στιγμή, από ότι μάθαμε μόνο σε μια φίλη της είχε εκμυστηρευτεί, τώρα το μάθαμε, και για αυτό κάνω έκκληση σε όσα παιδιά έχουνε προβλήματα, μιλήστε, μοιραστείτε το πρόβλημα σας, μην το κρατάτε μέσα σας. Εάν είχε μιλήσει κι η Καρολάιν… ακόμα και ο Μπάμπης αν είχε προβλήματα θα έπρεπε να είχε μιλήσει με τη μάνα του, με τη μάνα της Καρολάιν.
Η Καρολάιν πέθανε, ο Μπάμπης θα περάσει όλη τη ζωή του στη φυλακή, πως θα αντικρύσει το παιδί του αύριο μεθαύριο, να πει σκότωσα τη μάνα σου και δε θα τη γνωρίσεις, είναι τραγικό, ζούμε στιγμές τραγωδίας, άλλη μια μάνα θρηνεί το παιδί της κι είναι η μάνα του Μπάμπη, πώς να πιστέψεις ότι μεγάλωσες ένα τέτοιο παιδί και αν τους ξέρατε τους γονείς του Μπάμπη, πόσο εξαιρετικοί άνθρωποι είναι, δεν το χωράει ο νους μας αυτό το πράγμα.
Οι γονείς του ήταν πάρα πολύ ήσυχοι άνθρωποι, η μάνα του καθηγήτρια εδώ στο νησί, είχαν αγοράσει σπίτι, ερχόταν κάθε καλοκαίρι, ένας άνθρωπος όπως φαινόταν στην τηλεόραση, χαμογελαστό παιδί, χαμηλών τόνων.
Να ήταν τόσο υπερβολικά ζηλιάρης; Σου λέει αφού θέλει να με χωρίσει, δε θέλω να την έχει κανένας άλλος, να τη σκοτώσω;… δεν ξέρω τι να πώ… Το λοκντάουν που ζούμε σίγουρα μπορεί να χειροτέρεψε κάποιες καταστάσεις, η Καρολάιν να μην ήθελε να τα πει αό το τηλέφωνο στη μάνα της; Να ήθελε να έρθει από κοντά να της τα πει;
Πώς αυτή η μάνα θα αντικρύσει τον Μπάμπη όταν γίνει η δίκη κι όλα αυτά; Είναι ασύλληπτο, η μάνα της Καρολάιν πέθανε για άλλη μια φορά χτες.
Βέβαια έλεγε ότι δεν με νοιάζει ποιος τη σκότωσε, το παιδί μου δε γυρίζει πίσω, σαν μέσα της να ήξερε ότι δεν πρέπει να μάθω την αλήθεια.
Η Καρολάιν ήταν ένα παιδί που η παιδεία της ήταν ξένης κουλτούρας και οι ξένοι το έχουν στη φιλοσοφία τους να πηγαίνουν σε ψυχολόγους και να μοιράζονται τα προβλήματα τους. Το έκανε αυτό; Δεν ξέρω. Θεώρησε ότι πρέπει να μοιραστεί το πρόβλημα της με ειδικό και όχι με τους δικούς της ανθρώπους; Να μην την επηρεάσουν αρνητικά; Δεν ήθελε να χαλάσει αυτήν την ωραία εικόνα που είχε η μαμά της κι ήταν τόσο περήφανη για τον καλό γάμο και την καλή τύχη που είχε η κόρη της; Θα μείνουν αναπάντητα αυτά τα ερωτήματα»
