Από τους απέραντους μονολόγους του μικρού Ιάσονα Αποστολάκη, στον ραδιοφωνατζή Καρεκλίδη, αν κάποιος έχει το κουράγιο να τους ακούσει μπορεί να αλιεύσει και ενδιαφέροντα πράγματα που αποτυπώνουν αδρά τη διαμορφωμένη πραγματικότητα γύρω από τη διεκδίκηση του Δήμου Βόλου.
Παραδείγματος χάριν η αποστροφή σε ένα ραδιο – φονικό μονόπρακτο, του νέου ηγέτη της «Αριστεράς» στον Βόλο, διαδόχου, όπως όλα δείχνουν, του Αλέξανδρου Μεϊκόπουλου, ότι «συζήτηση θα μπορούσε να υπάρξει και με την κα Νάνσυ Καπούλα» έχει δύο αναγνώσεις – ερμηνείες, παραδόξως ενδιαφέρουσες, αν και εκστομίστηκε από τον συγκεκριμένο.
Η μία θα μπορούσε να εκληφθεί ως ομολογία εκλογικής αδυναμίας, με τον μικρό (ηλικιακά) Ιάσονα Αποστολάκη να αναζητεί εναγωνίως συμμαχίες και βοήθεια ακόμα και σε δυνάμεις (επίσημη ΝΔ) που επιχειρούν όχι απλώς να ηττηθεί, αλλά να εκμηδενιστεί η κομματική μήτρα της υποψηφιότητάς του, ο ΣΥΡΙΖΑ (!), αρκεί και μόνο να βρει ελάχιστες πιθανότητες για μια αξιοπρεπή εκλογική παρουσία.
Η δεύτερη, ως απόρροια της πρώτης, φαίνεται ότι εδράζεται στην πεποίθηση ότι η Καπούλα όχι μόνο βρίσκεται σε ακόμα πιο δεινή θέση από τον ίδιο, αλλά και ότι θα ήταν πρόθυμη – λόγω και οικογενειακής παράδοσης – να προδώσει την όποια εμπιστοσύνη της κομματικής ηγεσίας της ΝΔ και να αναζητήσει τρόπους διαφυγής από το εκλογικό βατερλό που όλοι βλέπουν ότι έρχεται για εκείνη.
Το γεγονός ότι η κα. Καπούλα δεν βρήκε χρόνο (ή και τρόπο;) να απαντήσει αμέσως ή εμμέσως στην πρόσκληση – πρόκληση του μικρού Ιάσονα, ασφαλώς και θα πρέπει να προκαλεί προβληματισμό στην κεντρική διοίκηση του κόμματος (γιατί η τοπική είναι πλέον αξιοθρήνητη…) που με δέος αντιμετωπίζει μια ενδεχόμενη συνεργασία, και μάλιστα με όρους υποτέλειας από την πλευράς της «εκλεκτής» της, να ακυρώνει την ολοκληρωτική μάχη που δίνει για να διαδεχθεί τον ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας!
