Σε σύσκεψη παρουσία του Βουλευτή, της πρώην Υφυπουργού και Πολιτευτών της Ν.Δ. Μαγνησίας, μελών της Κ.Π.Ε., του Προέδρου και μελών της ΝΟ.Δ.Ε., συζητήθηκε η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην πόλη μας και έγινε αποτίμηση του συνεδρίου στη Λάρισα όπου και δίδεται η ακόλουθη ανακοίνωση:
Το Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας δεν πέτυχε καμία ανασυγκρότηση και σε καμία περίπτωση δεν κατέστη παραγωγικό.
Tον θρίαμβο της γυάλας, ένα ακόμη “Αναπτυξιακό συνέδριο” με εξαγγελίες δισεκατομμυρίων τα οποία εξαφανίζονται μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας, πανηγύρισε στη Λάρισα ο Πρωθυπουργός.
Κουρασμένος από τις επαναλήψεις της ίδιας κακοστημένης φιέστας σε κάθε περιφέρεια της χώρας, ο …Μάγος με τα δώρα μοιράζει αφειδώς υποσχέσεις, εξαγγέλλει έργα που έχουν προαναγγελθεί πολλές φορές νωρίτερα από υπουργούς του.
Το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», του νέου παραγωγικού μοντέλου που οραματίζεται να αναπτυχθεί σε ένα περιβάλλον με την υψηλότερη φορολογία επιχειρήσεων στον ΟΟΣΑ, με τους δείκτες της ανταγωνιστικότητας να κατρακυλούν, την αποεπένδυση να εντείνεται, δεν πείθει κανέναν.
“Μια φορά κι έναν καιρό”, μετά από τις θερμές προσφωνήσεις στη Λάρισα, αντίστοιχη “αναπτυξιολογία” και στον Βόλο με ατέλειωτους ύμνους στην καινοτομία, στη νεανική επιχειρηματικότητα, την εξωστρέφεια.
Το μόνο πλεόνασμα που μπορεί ο κ. Τσίπρας είναι αυτό της προπαγάνδας.
Ενώπιον μιας κομματικής παρέας στο μουσείο Τσαλαπάτα, ο Πρωθυπουργός προχώρησε σε ανούσιες διαπιστώσεις των στρεβλώσεων και των εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, στα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, στις ασφυκτικές συνθήκες που έχει διαμορφώσει η πολιτική της κυβέρνησής του.
Έχει οδηγήσει και τη Μαγνησία στα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας, στην απομόνωσή της χωρίς δημοπράτηση έργων υποδομών, θυμίζουμε την ηλεκτροκίνηση της γραμμής του ΟΣΕ Βόλου – Λάρισας, την εγκατάλειψη του αεροδρομίου της Αγχιάλου, τον Περιφερειακό με εκκρεμότητες και χωρίς πρόοδο οι παρακάμψεις Αγριάς, Λεχωνίων και Αστεριών, οι Νηές χωρίς γνωμοδοτικό, την νήσο του Αλατά χωρίς χωροταξικό, το νοσοκομείο του Βόλου χωρίς μαγνητικό τομογράφο, τον πρωτογενή τομέα χωρίς μέλλον και την εγκατάλειψη του έργου της εκτροπής του Αχελώου, την λίμνη Κάρλα χωρίς ολοκλήρωση του έργου. Και δεν ξεχνάμε να αναφέρουμε και την αναγγελία της κ. Τζάκρη για την δήθεν επαναλειτουργία των φουγάρων των βιομηχανιών…
Ο …άγγελος της δίκαιης ανάπτυξης για όλους, με το ίδιο αφήγημα του Τσαλαπάτα, με τα κούφια συνθήματα του συνσχεδιασμού, εξαφάνισε τα προβλήματα για ένα διήμερο, όσο διήρκησε το αποπροσανατολιστικό συνέδριο και μετέφερε τη Θεσσαλία σε έναν φανταστικό παράδεισο…
Η πραγματικότητα διαφέρει από την ουτοπία που ζουν και προσπαθούν να παρουσιάσουν ως επιτυχία. Η έκθεση Global Competitiveness Report2017 – 2018 του World Economic Forum, σύμφωνα με την οποία η χώρα μας κατατάσσεται 87η μεταξύ 137 χωρών, παγκοσμίως, αποτυπώνει γλαφυρά το αδιέξοδο που έχει οδηγήσει την οικονομία η Κυβέρνηση. Είναι ενδεικτικό πως στο δείκτη που περιγράφει την «επίδραση της φορολογίας στα κίνητρα για επενδύσεις», η Ελλάδα είναι τελευταία (137/137), ενώ σε ότι αφορά την «επίδραση της φορολογίας στα κίνητρα για εργασία», η χώρα μας είναι προτελευταία (136/137).
Παράλληλα δεν υπάρχει αξιοποίηση των αναπτυξιακών εργαλείων, δυνατότητα δημοπράτησης έργων, απορροφητικότητα κονδυλίων ΕΣΠΑ και Ευρωπαϊκών Διαθρωτικών Επενδυτικών Ταμείων. Την ίδια ώρα η ανεργία μαστίζει τον νομό μας, δεν έχει γίνει καμία επένδυση εδώ και τρία χρόνια στη Μαγνησία, οι προοπτικές ανάπτυξης χάνονται λόγω κωλυσιεργίας και ανικανότητας της Κυβέρνησης ενώ οι Κοινωνικές Υπηρεσίες Πρόνοιας των Δήμων καταρρέουν με υπεραρίθμους συμπολίτες μας.
Το αναπτυξιακό αφήγημα του συνεδρίου, έκλεισε με μια σειρά από εξαγγελίες και δεσμεύσεις υλοποίησης προγραμματισμού χωρίς τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο, χωρίς νομοθετικές και πολιτικές λύσεις, χωρίς ρευστότητα στην αγορά, χωρίς επενδύσεις, με αυξημένους φόρους και εισφορές … για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η θεωρία τους δεν μπορεί να γίνει πράξη. Και στον Βόλο και στη Λάρισα, το θέαμα ήταν θλιβερό.
Είναι πλέον προφανές πως χρειαζόμαστε άμεσα αλλαγή πολιτικής. Η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών έχει εξαντληθεί και κανενός είδους ανάπτυξη δεν πρόκειται να επιτευχθεί αν δεν είναι βιώσιμη και βασισμένη στην παραγωγή.
Οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα και όχι το επιμύθιο της προχθεσινής φιέστας “Έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…”
