Σε μια περίοδο που τα πάντα καταρρέουν και στον τομέα των εργασιακών σχέσεων Εργατικό Κέντρο Βόλου και ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) επέλεξαν να διαγκωνιστούν δημοσίως για το ποιος είναι «πουλημένος» στην κυβέρνηση και την εργοδοσία και το ποιος αποτελεί «δεκανίκι» ή όχι!
Ετσι στη χθεσινή ιδιαίτερα σκληρή αναφορά του βουλευτή Μαγνησίας του ΚΚΕ. Κώστας Στεργίου κατά της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου, η τελευταί απάντησε σήμερα, στο ίδιο ύφος, κάνοντας, μεταξύ άλλων, λόγο για ψευδή ενημέρωση των πολιτών και για διάσπαση της απεργιακής ενότητας των εργαζομένων από το ΠΑΜΕ
Όπως αναφέρει η διοίκηση του ΕΚΒ, “για άλλη μια φορά, το τοπικό ΠΑΜΕ ή, τα «Ταξικά Σωματεία» (όπως αλλιώς αρέσκεται να αυτοαποκαλείται ο συγκεκαλυμμένος κομματικός του μηχανισμός μέσα στα Συνδικάτα), επέλεξε να «σφυρηλατήσει» την απεργιακή ενότητα των εργαζομένων, με επιθέσεις και ύβρεις κατά του Ε. Κ. Βόλου και της ΓΣΕΕ, τις παραμονές ακριβώς των κινητοποιήσεων!
Αυτή καθ’ εαυτή, η κομματική τακτική δεν ξενίζει και δεν ενδιαφέρει κανέναν. Έτσι λειτουργούσαν πάντα οι ελεγχόμενοι κομματικοί τους μηχανισμοί, έτσι λειτουργούν και σήμερα και έτσι θα συνεχίσουν να λειτουργούν και στο διηνεκές. Τα μηδενικά ποσοστά, μέσα στο Κίνημα και η καθολική τους απόρριψη από τους εργαζόμενους δεν τους ενδιαφέρουν και δεν τους πτοούν. Δικαίωμά τους!
Εκείνο, όμως, που δεν είναι δικαίωμά τους είναι να παραποιούν πράγματα και αλήθειες. Όπως το να:
Αποσιωπούν την ΑΠΟΦΑΣΗ της πρόσφατης Ολομέλειας του Δ.Σ. του ΕΚΒ (27/11/2016) (η οποία συγκλήθηκε ακριβώς για να αποφασίσει ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ), που ήταν η συμμετοχή του ΕΚΒ στην απεργιακή κινητοποίηση που θα αποφάσιζε το Τριτοβάθμιο Όργανο που ανήκει, δηλαδή η ΓΣΕΕ.
Τι ακριβώς, λοιπόν, δεν άκουσε, δεν είδε και δεν κατάλαβε ο κ. Στεργίου και το υπόλοιπο «ταξικό» επιτελείο του;
Απαξιώνουν τις ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ λαμβανόμενες ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ των Οργάνων, όπου ανήκουν, προτιμώντας να γίνουν τα «μολυβένια στρατιωτάκια» του κομματικού φορέα τους.
Αυτοχρίζονται σε μπροστάρηδες και τιμητές των αγώνων, τη στιγμή, που, κατά βάσιν, εναγκαλίζονται με τη ΓΣΕΕ, τις ομόφωνες αποφάσεις της Διοίκησης της οποίας πάντα συνυπογράφουν.
Το γιατί δεν τις υλοποιούν, κιόλας, είναι ένα πολύ εύλογο ερώτημα, που ο συνάδελφος Κ. Στεργίου και το «ταξικό» ΠΑΜΕ, πρέπει, για λόγους ιστορικής αναγκαιότητας, να βρουν, κάποτε, το θάρρος να απαντήσουν, ώστε να σταματήσει η εξακολουθητική εξαπάτηση των μελών τους.
Όσο δεν το κάνουν, όσο, δηλαδή, δεν ομολογούν τι πραγματικά τους κρατάει προσκολλημένους στο Σώμα της ΓΣΕΕ ή του ΕΚΒ, αφού με τόση «ταξική θέρμη» το «φτύνουν», παραμένουν ιστορικά έκθετοι και ηθικώς και ιδεολογικώς!
Συγκρίσεις και «μετρήσεις» του είδους ποιος πάει Αθήνα για ν’ αγωνισθεί μαζί με τη ΓΣΕΕ και ποιος μένει στον Βόλο, για να κάνει το καθιερωμένο κομματικό χρέος του, ξεδιπλώνοντας αναχρονιστικά λάβαρα, με ύβρεις κατά του ΕΚΒ και της ΓΣΕΕ στις πλατείες και κάτω από τα μπαλκόνια του ΚΚΕ, μάλλον μπούμερανγκ γίνονται.
Γιατί, όσο αυτοί βρίζουν κι επιχειρούν ν’ απαξιώσουν τη ΓΣΕΕ, για χάρη της κομματικής σπέκουλας, η ΓΣΕΕ δίνει τις δικές της αθόρυβες και αποτελεσματικές μάχες, στα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, για να καταπέσουν τα Μνημόνια και οι αντεργατικοί Νόμοι και για να ωφεληθούν ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι, όχι μόνον οι διαπιστευμένοι στο ΠΑΜΕ και στον κομματικό εντολέα του.
Ενόσω αυτοί αντιμετωπίζουν τον «ταξικό τους εχθρό», φοβερίζοντας από μακριά τις «λυκοσυμμαχίες» (όπως αρέσκονται να τις λένε), η ΓΣΕΕ επιλέγει να βάλει η ίδια το «κεφάλι της μέσα στο στόμα των λύκων», έχοντας, όμως, γεμάτη τη νομική της φαρέτρα, με πολύ ισχυρότερα όπλα, από τις «ταξικές» ύβρεις του ΠΑΜΕ!
Ο καιρός θα δείξει με ποιανού μέρος είναι το δίκιο. Ως τότε, όμως, θα ήταν φρονιμότερο να πάψουν τα «ταξικά δεκανίκια της εκάστοτε εξουσίας» να εκτίθενται, διασπώντας τους εργαζόμενους και τραβώντας με το ζόρι απ’ το μανίκι την Ιστορία να τους ανακηρύξει ήρωες και αγωνιστές».
