Συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα και τη Μαρία Λεμονιά παραχώρησε ο Αλέξανδρος Ρήγας, ο οποίος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στον Νίκο Σεργιανόπουλο.
Με τον Νίκο Σεργιανόπουλο κάνατε πολύ παρέα. Υπάρχουν στιγμές που λες «α, ρε Νίκο, αν ζούσες θα κάναμε αυτή τη δουλειά μαζί»;
Τον θυμάμαι καθημερινά γιατί μου τον θυμίζουν δημοσιεύματα, σειρές και μνήμες. Ο Νίκος λείπει και δεν λείπει ως μέρος μιας δουλειάς, λείπει ως άνθρωπος. Οι δουλειές έρχονται και παρέρχονται, αλλά μένει το ουσιαστικό, οι ανθρώπινες σχέσεις. Δύσκολο πράγμα οι αποχωρισμοί, ιδιαίτερα όταν έχεις μοιραστεί στιγμές.
Τι παρακολουθείς στην τηλεόραση;
Η μυθοπλασία έχει περιοριστεί και όλα έχουν υποστεί απίστευτες μειώσεις κόστους. Λόγω κατάστασης, αλλά και προσωπικής διαστροφής, παρακολουθώ πια κυρίως επικαιρότητα και πολιτικές εκπομπές. Οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν υπάρχουν ο φανατισμός, η κανιβαλιστική τάση και η αγριότητα άλλων εποχών. Ακόμη και το τηλεοπτικό κουτσομπολιό δεν έχει την ανθρωποφαγία του παρελθόντος.
Έχεις βρεθεί παλαιότερα στη δίνη του κυκλώνα;
Πολλές φορές, δίκαια και άδικα. Υπήρχαν κάποιες συμπεριφορές μου στο παρελθόν που ήταν έντονες και άδικες απέναντι σε κάποιους ανθρώπους, έτσι έδωσαν τροφή. Υπήρξαν όμως και φορές που ο Τύπος έδινε λανθασμένη εικόνα για το πρόσωπό μου, στη λογική ότι το αρνητικό, το κίτρινο και το βρώμικο πουλάνε. Τα τελευταία χρόνια έχω την τάση να απαντάω. Θέλω να έχω τη θετική ή την άσχημη εικόνα που μου αναλογεί. Απαιτώ δικαιοσύνη.
