Φρένο στην εφορία η οποία ερμηνεύει κατά το δοκούν τη φορολογική νομοθεσία βάζει για μία ακόμη φορά το Συμβούλιο της Επκρατείας με απόφαση που εξέδωσε. Αναγκάζει μάλιστα την εφορία να σταματήσει να επιβάλει φόρους και τέλη παρερμηνεύοντας τους νόμους όπως έπραξε με την καταστρατήγηση της νομοθεσίας για την παραγραφή των φορολογικών υποθέσεων.
Τώρα με απόφαση του, ζητάει από τη φορολογική διοίκηση να σταματήσει να επιβάλλει το τέλος επιτηδεύματος σε περιπτώσεις που από τη νομοθεσία προβλέπεται σχετική απαλλαγή. Συγκεκριμένα το Ανώτατο Δικαστήριο ερμηνεύοντας το νόμο 3986/2011 σχετικά με την απαλλαγή από την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος στους ελεύθερους επαγγελματίες κατά τα πρώτα πέντε έτη από την πρώτη έναρξη εργασιών, έκρινε ότι στην περίπτωση που η έναρξη αφορά διαφορετική επαγγελματική δραστηριότητα ισχύει πενταετής απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος, κάτι το οποίο παρέβλεπε η φορολογική διοίκηση εκδίδοντας μάλιστα διαφορετικές οδηγίες.
Με την απόφαση αυτή η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων θα αναγκασθεί να επιστρέψει σε χιλιάδες επαγγελματίες που τα τελευταία χρόνια, ελέω κρίσης άλλαξαν επάγγελμα το παρανόμως καταβληθέν τέλος επιτηδεύματος που ανέρχεται στο ποσό των 650 ευρώ κατ’ έτος.
Όπως προκύπτει από την απόφαση για την επιβολή τέλους επιτηδεύματος δεν αρκεί μόνη η πάροδος πενταετίας από την έναρξη εργασιών σε οποιοδήποτε επάγγελμα, όπως υποστηρίζει η διοίκηση, αλλά θα πρέπει η άσκηση αυτή να είναι κατ’ αντικείμενο επαγγελματικής δραστηριότητας. Δηλαδή εάν κάποιος έκανε έναρξη επαγγέλματος ως σύμβουλος επιχειρήσεων και κάποια στιγμή έκλεισε τα βιβλία του και προχώρησε σε έναρξη εργασιών ως λογιστής για παράδειγμα, ισχύει νέα πενταετής απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος καθώς πρόκειται για διαφορετικά αντικείμενα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αναφέρει στην απόφαση του ότι: «Προϋπόθεση για την επιβολή τέλους επιτηδεύματος στους ελεύθερους επαγγελματίες είναι η εκ μέρους τους άσκηση της αυτής κατ’ αντικείμενο επαγγελματικής δραστηριότητας επί πενταετία από της οικείας ενάρξεως εργασιών. Ελεύθεροι, αντιθέτως, επαγγελματίες, οι οποίοι είχαν μεν προβεί, κατά το παρελθόν, σε έναρξη εργασιών, πλην, όμως, σε επάγγελμα διαφορετικό του ενεστώτος επαγγέλματός τους, εν συνεχεία, όμως, διέκοψαν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, εξαιρούνται επί πενταετία από την υποχρέωση καταβολής τέλους επιτηδεύματος για την άσκηση του νέου επαγγέλματός τους».
Αντίθετα η φορολογική διοίκηση με την εγκύκλιο 1223/2011 σημειώνει ότι: «Όσον αφορά την εξαίρεση των ελεύθερων επαγγελματιών και των ατομικών εμπορικών επιχειρήσεων κατά τα πέντε πρώτα έτη από την πρώτη τους έναρξη, διευκρινίζεται ότι στις περιπτώσεις που ο επιτηδευματίας έχει πραγματοποιήσει στο παρελθόν και άλλη έναρξη, δεν εξαιρείται».
Σημειώνεται ότι το ΣτΕ έλαβε την σχετική απόφαση μετά από προσφυγή δικηγόρου. Στη συγκεκριμένη πιλοτική δίκη, δικαιώθηκε ο δικηγόρος ο οποίος προέβη το 2015 σε έναρξη εργασιών με αντικείμενο τη δικηγορία – παροχή νομικών συμβουλών ενώ παλαιότερα (το 2007) είχε προβεί επίσης σε έναρξη εργασιών ως ελεύθερος επαγγελματίας, με διαφορετικό αντικείμενο όμως (την παροχή επιχειρηματικών συμβουλών) για έξι περίπου μήνες. Κατά τα δύο πρώτα έτη άσκησης του επαγγέλματος του δικηγόρου (2015 και 2016), του επιβλήθηκε τέλος επιτηδεύματος καθώς η φορολογική διοίκηση ακολούθησε τις οδηγίες της εγκυκλίου 1223/2011.