Χίλιες πεντακόσιες σαράντα τρεις (1.543) λέξεις υποχρεώθηκε να γράψει, εν μέσω καύσωνος μάλιστα, η άτυχη Νατάσσα Οικονόμου, που υπέφερε τόσα, επί τόσα χρόνια, με την προσδοκία ότι κάποια στιγμή θα γίνει και αυτή νούμερο ένα και τώρα βλέπει να έρχονται η μία μετά τον άλλο και να την αμφισβητούν με διόλου κομψό, και σίγουρα ανελέητο, τρόπο…
Εύλογα, λοιπόν, η συμπαθής πια, κατόπιν όλων αυτών, Νατάσσα, συνέγραψε το πόνημα με τίτλο «Τι ζούμε σ’ αυτή την πόλη» προφανώς αναζητώντας την κατανόησή μας. Την δική μας την έχει, η «θυγατέρα» και ο Γιαννάκος, δεν ξέρω τι θα κάνουν…
Εν προκειμένω δεν μπορώ να μη σας μεταφέρω τη στιχομυθία μεταξύ δύο συμπολιτών, του «δημοκρατικού» και «προοδευτικού» χώρου που συναντήθηκαν τυχαία… ρωτά, λοιπόν, ο ένας, που κάποτε ήταν ΠΑΣΟΚ, πέρασε στο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα τρέχει με την Κωνσταντοπούλου: Δε μου λες, απέναντι στον Μπέο ποιον θα κατεβάσει το ΠΑΣΟΚ;
Ο άλλος, που ανήκει ακόμα στο ΠΑΣΟΚ, τον ενημερώνει: ή τον Αναστασίου ή τη Νατάσσα Οικονόμου. Η αντίδραση του πρώτου; Σηκώνει χέρια, τα φέρνει στο πρόσωπό του και με απόγνωση αναφωνεί: Ωχ Θεέ μου… για ποιον να πρωτοκλάψω;
Το στιγμιότυπο είναι αυθεντικό και αληθινό μέχρι κεραίας.
