Να συνεχίσουν τον αγώνα τους, στον οποίο δηλώνει αλληλεγγύη και συμπαράσταση, με άλλες μορφές, εκτός από αυτή του αποκλεισμού των δρόμων, ζητεί από τους αγρότες η διοίκηση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Μαγνησίας. Με σχετική ανακοίνωση μάλιστα, προτείνει το ίδιο το ΚΤΕΛ τρόπους όπως ο αποκλεισμός εφοριών και υπουργείων, που δεν θα επιδεινώνουν όπως τα μπλόκα, την ήδη δραματική κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας.
Πιο συγκεκριμένα, όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, «ο συνεχιζόμενος αγώνας των αγροτών, όπως άλλωστε και της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών, κατά συγκεκριμένων κυβερνητικών προθέσεων και πολιτικών, που οδηγούν την κοινωνία μας σε εκτεταμένη φτωχοποίηση και στην εξαθλίωση, μας βρίσκει αλληλέγγυους και συμπαραστάτες.
Πεποίθησή μας ήταν και παραμένει ότι η προσπάθεια όπως δήθεν μεταρρυθμίσεις σαν και αυτές στο ασφαλιστικό και το φορολογικό, πρέπει να αποτραπούν άμεσα και να ακυρωθούν πριν οδηγήσουν, με την εφαρμογή τους, στην ολοκληρωτική καταστροφή του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού της χώρας.
Ωστόσο με ανησυχία διαπιστώνουμε ότι και σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις του παρελθόντος, οι δίκαια αγωνιζόμενοι πολίτες ακολουθούν την ίδια τακτική που απεδείχθη αναποτελεσματική, η δε κυβέρνηση την επίσης «πεπατημένη», που θέλει τον αγώνα των πολιτών να εκφυλίζεται τόσο από την φυσιολογική κόπωση, όσο και από τον περίφημο κοινωνικό αυτοματισμό, που φέρνει τη μια κοινωνική τάξη απέναντι στην άλλη.
Οι αποκλεισμοί των δρόμων το μόνο αποτέλεσμα που, πλέον, έχουν είναι να επιδεινώνουν την ήδη δραματική κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας, να επεκτείνουν τις δραματικές συνέπειες σε επαγγελματικούς κλάδους και τομείς, που ακόμη επιβιώνουν και εν τέλει να διασπούν το αναγκαίο αρραγές μέτωπο, που είναι εκ των ων ουκ άνευ για να αντιμετωπιστούν τέτοιες απαράδεκτες και παράλογες πολιτικές.
Προς τούτο απευθύνουμε έκκληση στους αγρότες που βρίσκονται στα μπλόκα, να επανεξετάσουν τη μορφή του αγώνα τους, εξετάζοντας άλλες μορφές κινητοποιήσεων, όπως οι αποκλεισμοί Εφοριών, Υπουργείων και γενικά Δημόσιων Υπηρεσιών, με έντονο οικονομικό αντίκτυπο στην φοροεισπρακτική και φορομπηχτική λογική της κυβέρνησης, στερώντας της τα έσοδα που δυστυχώς είναι τα μόνα που την ενδιαφέρουν και αναζητεί με κάθε τρόπο.
Είναι προφανές ότι σε μια τέτοια περίπτωση ένα ευρύτατο μέτωπο, από το σύνολο των κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων, που πλήττονται βάναυσα, θα ήταν εφικτό να σχηματιστεί και να καταστεί άκρως αποτελεσματικό στο δίκαιο διεκδικητικό αγώνα του λαού μας.
Στην αντίθετη περίπτωση διευκολύνεται το «έργο» μιας κυβέρνησης, που είτε αδιαφορεί για τα προβλήματα της κοινωνίας, είτε είναι αδύναμη να τα αντιμετωπίσει και απλώς διαχειρίζεται τα αγαθά μιας εξουσίας για τα μέλη της. Την ίδια ώρα που τα «λουκέτα» θα μπαίνουν και στις λίγες επιχειρήσεις, που ακόμη αντέχουν και παλεύουν προσφέροντας ό,τι μπορούν στο κοινωνικό σύνολο.
