Με άκρως μελανά γράμματα καταγράφεται η περίπτωση γιατρών της Κρήτης που από βαρύτατη αμέλεια ή επιστημονική άγνοια και ανεπάρκεια άφησαν να φύγει από τη ζωή ένας 24χρονος, με τη δικαστική εξουσία από την άλλη να τους ρίχνει στα μαλακά, αφήνοντάς τους να συνεχίσουν ανενόχλητα το έργο τους μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.
Κάθε λογής ασθένειες διέγνωσαν γιατροί της Κρήτης σε νεαρό μάγειρα (εργαζόταν σε ξενοδοχείο), εκτός του ότι είχε υποστεί αλλεργικές παρενέργειες (σοκ) από το φάρμακο Septrin, η χορήγηση του οποίου είχε ως συνέπεια να χάσει τη ζωή του μέσα σε μόλις 11 ημέρες εξαιτίας πολυοργανικής ανεπάρκειας, οφειλόμενης στα σύνδρομα Lyell και Stevens-Johnson.
Δεν πρόκειται για μια φανταστική ιστορία, αλλά για πραγματικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν τον Ιούλιο του 1999 στην Ιεράπετρα και στο Ηράκλειο, συγκλονίζοντας την τοπική κοινωνία. Τώρα, μετά από 17 ολόκληρα χρόνια, εκδόθηκε η τελεσίδικη απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας, επιδικάζοντας στους συγγενείς του άτυχου νέου μόλις 190.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους.
Το τραγικό είναι ότι οι γιατροί που τον εξέτασαν στις έξι επισκέψεις του στο νοσοκομείο διέγνωσαν τέσσερις άσχετες νόσους: 1ον) οξεία εμπύρετη γαστρεντερίτιδα, 2ον) πυώδη αμυγδαλίτιδα και γαστρεντερίτιδα, 3ον) ανεμοβλογιά, 4ον) ίωση και 5ον) μυκητίαση, αλλά κανείς δεν διέγνωσε την πραγματική κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Μάλιστα, ένας από τους γιατρούς καθησύχασε τους συγγενείς του λέγοντάς τους ότι «είναι μια ίωση που θα κάνει τον κύκλο της και σε δυο μέρες θα περάσει».
Πάντως η Ποινική Δικαιοσύνη, δείχνοντας ιδιαίτερη επιείκεια, καταδίκασε τελεσίδικα τους δύο γιατρούς σε φυλάκιση δύο ετών, με τριετή αναστολή, για τον από αμέλεια θάνατο του 24χρονου.
Το απόγευμα της 5ης Ιουλίου 1999 ο άτυχος άνδρας πήγε στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου – κέντρου υγείας Ιεράπετρας με υψηλό πυρετό, εμετούς και διάρροια.
Ο γιατρός που τον εξέτασε διέγνωσε οξεία εμπύρετη γαστρεντερίτιδα και του υπέδειξε να κάνει εξετάσεις. Παράλληλα, χωρίς να τον υποβάλει καν σε αλλεργικό τεστ, του συνταγογράφησε το αντιβιοτικό Septrin και άλλα φάρμακα για τις διαρροϊκές κενώσεις.
Ο ασθενής επέστρεψε στο σπίτι του, πήρε τα φάρμακα και την επομένη είπε στη μητέρα του ότι αισθάνεται πόνους σε όλο του το σώμα και ότι τα πέλματά του «μυρμηγκιάζουν», ενώ στο σώμα του είχαν ήδη εμφανιστεί φουσκάλες. Το δε θερμόμετρο έδειχνε πυρετό 40°C.
Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας πήγε και πάλι στο νοσοκομείο, καθώς ο πυρετός δεν υποχωρούσε και οι διαρροϊκές κενώσεις συνεχίζονταν. Αυτή τη φορά εξετάστηκε από άλλον γιατρό, ο οποίος -όπως αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις-, χωρίς να διαγνώσει ότι «το εξάνθημα και η εν γένει κατάσταση του ασθενούς προέρχεται από τη λήψη του φαρμάκου Septrin και να ενεργήσει αναλόγως, αφού κινδύνευε άμεσα η ζωή του, έδωσε εντολή να διακοπεί η χρήση του φαρμάκου και αντί αυτού χορήγησε άλλο».
Παρ’ όλα αυτά, η κατάσταση της υγείας του ασθενούς επιδεινωνόταν. Το βράδυ της ίδιας ημέρας πήγε για ακόμη μια φορά στο νοσοκομείο. Ο γιατρός όλως εσφαλμένα διέγνωσε πυώδη αμυγδαλίτιδα και γαστρεντερίτιδα, ενώ ο δερματολόγος, βλέποντας τις φουσκάλες στα πόδια, διέγνωσε μυκητίαση και του χορήγησε άλλα φάρμακα.
Το μεσημέρι της επόμενης ημέρας ο ασθενής πήγε και πάλι στο νοσοκομείο, καθώς τα εξανθήματα είχαν πολλαπλασιαστεί σε όλο του το σώμα, κατά το βάδισμα οι φουσκάλες στα πέλματα έσπαγαν και έβγαζαν υγρό, ενώ είχε δυνατούς πόνους και τα μάτια του ήταν κόκκινα.
Αυτή τη φορά ο γιατρός του χορήγησε Zantac, το οποίο χορηγείται σε περιπτώσεις στομαχικών διαταραχών.
Μέσα στην απελπισία του ο άτυχος νέος επισκέφθηκε ιδιωτική γιατρό η οποία διέγνωσε ανεμοβλογιά και του χορήγησε άλλο φάρμακο.
Παρ’ όλα αυτά επανήλθε στο νοσοκομείο, αυτή τη φορά όμως πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι, με τη βοήθεια του πατέρα του, καθώς εκείνος δεν μπορούσε πλέον να περπατήσει.
Η κατάσταση της υγείας του είχε στο μεταξύ επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο. Υπήρχαν εξανθήματα σε όλο το σώμα και τα άκρα του, καθώς και στο κεφάλι του, δερματικές βλάβες στα πόδια, τα οποία ήταν καλυμμένα με φαρμακευτικά σκευάσματα (που του είχε χορηγήσει ο δερματολόγος) και χαρτοπετσέτες, είχε 40°C πυρετό και βλάβες στη βλεννογόνο του στόματος, ενώ ήδη είχε αρχίσει η ηπατική δυσλειτουργία.
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις, «παρ’ όλα δε τα εμφανή στοιχεία της αλλεργικής αντίδρασης του φαρμάκου Septrin στον ασθενή (εξάνθημα βλατιδοφυσαλιδώδες με αιμορραγικό περιεχόμενο που εντοπιζόταν σε κορμό, άκρα, παλάμες και πέλματα του ασθενούς, ο οποίος επιπλέον παρουσίαζε εκτεταμένες διαβρώσεις βαλάνου, οίδημα ακροπροσθίας, επιπολής διαβρώσεις οσχέου, εκτεταμένες διαβρώσεις στόματος και χειλέων και έντονο ερύθημα επιπεφυκότος και βλεννοπυώδες έκκριμα, δεν κατόρθωσαν να διαγνώσουν τη βαριά κατάσταση του ασθενούς που ήταν αποτέλεσμα των ανεπιθύμητων παρενεργειών του φαρμάκου Septrin».
Τελικά, μετά από πιέσεις των συγγενών του προς τους γιατρούς, ο άτυχος νέος μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Ηρακλείου και εισήχθη σε μονάδα εντατικής θεραπείας, ενώ «πλέον η κατάσταση της υγείας του ήταν πολύ δύσκολα αναστρέψιμη, αφού η ανεπιθύμητη ενέργεια του φαρμάκου του προκάλεσε το σύνδρομο Stevens-Johnson».
Λίγο αργότερα (12.7.1999) μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς» της Αθήνας, όπου και απεβίωσε μετά από τέσσερις μέρες.
