Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Γιάννης Θεοδωρίδης κλήθηκε να κάνει την ύστατη προσπάθεια για τη σωτηρία του Ολυμπιακού Βόλου. Μαζί του ήταν ο Ερασιτέχνης καθώς και μία επταμελής διοίκηση (μαζί με τον Γιάννη Θεοδωρίδη).
Από τη Δευτέρα και αφού ο Ολυμπιακός Βόλου αγωνίστηκε κόντρα στην Αναγέννηση Καρδίτσας για να μην τιμωρηθεί και να πάρει άλλη μία εβδομάδα παράταση ζωής, ο Γιάννης Θεοδωρίδης συνέχισε την προσπάθεια του.
Μόνο που αυτή τη φορά ήταν παντελώς μόνος του.
Ο Ερασιτέχνης πέταξε λευκή πετσέτα, παρά το γεγονός ότι ως μητρικό σωματείο έχει την ευθύνη αλλά και την υποχρέωση να βγει μπροστά στα δύσκολα. Αντιθέτως με μία ακατανόητη ανακοίνωσή του, ξεκαθάρισε ότι δεν έχει σκοπό να εμπλακεί στα διοικητικά της ΠΑΕ.
Την ίδια στιγμή, εξαφανίστηκαν και τα υπόλοιπα έξι μέλη της επιτροπής σωτηρίας. Ούτε ο Μανίνης, ούτε κανένα από τα υπόλοιπα παιδιά που είχαν αναλάβει να τρέξουν για να σώσουν την αγαπημένη τους, ασχολήθηκαν με την προσπάθεια αυτή σφυρίζοντας αδιάφορα.
Ακόμα – ακόμα και ο Χρήστος Λουκάς, όλη την προηγούμενη εβδομάδα έκανε καθημερινά εκπομπές για να συσπειρώσει τον κόσμο του Ολυμπιακού Βόλου. Αντίθετα αυτή την εβδομάδα ξεχάσαμε τη φωνή του. Γιατί άραγε;
Το γιατί το γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι. Όμως μήπως πρέπει να το μάθει και ο φίλαθλος κόσμος του Ολυμπιακού Βόλου;
Σε κάθε περίπτωση, ο Γιάννης Θεοδωρίδης όλη αυτή την εβδομάδα έκανε έναν μοναχικό αγώνα, τον οποίο απ’ ότι φαίνεται δεν κατάφερε να φέρεις εις πέρας. Ακόμα και έτσι όμως του αξίζει ένα μεγάλο μπράβο, διότι απέδειξε ότι ο σκοπός του από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή ήταν η σωτηρία του Ολυμπιακού Βόλου.
Εν αντιθέσει με κάποιους άλλους που εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι ο μοναδικός τους στόχος ήταν ένας και μοναδικός. Να πλήξουν τον Αχιλλέα Μπέο. Όχι φυσικά ως ποδοσφαιράνθρωπο αλλά ως Δήμαρχο Βόλου.
