Στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών λειτούργησε την Κυριακή της Ορθοδοξίας (5/3) ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, συμμετέχων στην Συνοδική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και πλήθους κόσμου.
Κατ’ ανάθεσιν της Ιεράς Συνόδου, ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας εκφώνησε τον Πανηγυρικό της ημέρας, όπου επεσήμανε ότι «Σήμερα η Ορθοδοξία αποκαλύπτεται ως η κατ’ εξοχήν ανθρωπιστική διδασκαλία, η οποία υπερασπίζεται τον άνθρωπο ως ενότητα σώματος και ψυχής.
Καμιά κοσμοθεωρία, κανένα σύστημα και κανένα φιλοσοφικό ή πολιτικό δόγμα δεν τίμησαν το ανθρώπινο σώμα και την ύλη όσο τα τιμά σήμερα, αλλά και διαχρονικά, η Ορθόδοξη πίστη. Καθ’ ην στιγμήν οι εικονομάχοι απαγόρευαν την απεικόνιση του Χριστού ως δήθεν υποτιμητική για την θεότητά Του, αποδομούσαν κατ’ ουσίαν το θεμελιωδέστερο στοιχείο του σχεδίου της θείας Οικονομίας: «Τήν ἐν σαρκί φανέρωσιν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ».
Έτσι, ηθελημένα ή αθέλητα, επεχείρησαν να επιβάλουν έναν τύπο πνευματικής ζωής που απεχθάνεται το σώμα και θεωρεί την υλικότητα παντελώς ξένη προς το πνεύμα. Συνεπώς, την κατέστησαν ανάξια να δεχθεί την αγάπη του Θεού και, μοιραία, παντελώς ανίκανη να μετάσχει στην ανακαίνιση και την αθανασία του ανθρώπου…».
Ο κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι οι συνέπειες της περί ανθρώπου Ορθόδοξης Διδασκαλίας είναι «μεγαλειώδεις, αλλά και οι προοπτικές αυτής της αποκατάστασης της ψυχοσωματικής ενότητας του ανθρώπου. Εκείνος που αποδέχεται και αναγνωρίζει την εικόνα του Θεού μέσα του, δεν μπορεί παρά να βλέπει στην κάθε ανθρώπινη ύπαρξη μια εικόνα Θεού. Σε κάθε χαρακτηριστικό της, όπως φύλο, γλώσσα, καταγωγή, μόρφωση, οικονομική επιφάνεια, διακρίνει το ίδιο μεγαλείο, την ίδια αποκαταστημένη θεία εικόνα, τον ίδιο Θεό, που καλεί σε συνάντηση…».
Αναφερόμενος στην παρουσία και το έργο της Εκκλησίας μας στην Ελλάδα σήμερα επεσήμανε: «η Ορθοδοξία στην Ελλάδα, κατ’ εξοχήν σήμερα, διακηρύσσει την συστράτευσή της και παραμένει προσηλωμένη στην υπόθεση της συνοχής του Ελληνικού λαού.
Η πνευματικότητα και η παράδοσή της Την καθιστούν ενοποιό δύναμη μιας κατακερματισμένης κοινωνίας, η οποία περιμένει από Αυτήν λόγο καταλλαγής και έργο συμφιλίωσης. Ανταπόκριση στην προσδοκία αυτή αποτελεί το σύνολο του πνευματικού και φιλανθρωπικού έργου που προσφέρει η Εκκλησία, με όλες της τις δυνάμεις, προς την Ελληνική κοινωνία.
Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε, για μία ζωντανή Εκκλησία, ελεύθερη και ικανή να διαχειρίζεται τα του οίκου της, με ποιμένες άξιους της αποστολής τους, ώστε να διακονεί την ενότητα και την σωτηρία του λαού της.
Φωτεινότερο μέλλον δεν μπορεί να υπάρξει με απαξιωμένους ανθρώπους. Όσο η ανθρώπινη ύπαρξη θα αποτελεί στατιστικό μέγεθος και αναλώσιμο είδος, η ανθρωπότητα θα παραπαίει και θα ζητεί υποκατάστατα νοήματος ζωής σε απάνθρωπες κοσμοθεωρίες και ολέθριες πρακτικές. Τέτοια φαινόμενα, όπως καλώς γνωρίζετε, είναι σε θέση να οδηγήσουν σε έναν καταστροφικό θρησκευτικό φονταμενταλισμό και να καταστήσουν τους πολιτικούς σχεδιασμούς, πλήρως αναποτελεσματικούς.
Η υποτίμηση του ανθρώπου, μπορεί προσωρινά να οδηγεί σε φαινομενική εκπλήρωση εξουσιαστικών σχεδίων. Είναι, όμως, θέμα χρόνου, το παράπονο και η οργή των λαών για την υποτίμηση αυτή να αποτελέσουν την πρώτη ύλη εκρηκτικών εξελίξεων και ανεξέλεγκτων ανατροπών».
