Γιατί δεν ζει πια μόνιμα στην Ελλάδα
“Ναι είναι αλήθεια ότι οικογενειακά μετακινήσαμε το κέντρο βάρος της περιουσίας μας εκτός Ελλάδος. Όμως βρίσκομαι συχνά στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσα αλλιώς”, δηλώνει.
“Όσο αισθανόμουν ότι μπορώ να κάνω κάτι, να δημιουργήσω, να είμαι χρήσιμη, να προσφέρω, ήμουν και είμαι εδώ. Μην ξεχνάτε πως, όταν μου ζήτησαν να ηγηθώ της διεκδίκησης, ήμουν κάτοικος εξωτερικού, αρχικά στην Ελβετία μετά στην Αγγλία, ο δε Θόδωρος ήταν πάνω από 30 χρόνια. Στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια δεν έχουμε επιχειρηματική δραστηριότητα…”, είπε.
Αναφερόμενη σε δημοσιεύματα που αποδίδουν αυτή την επιλογή της σε φορολογικούς λόγους, σχολίασε ότι έχει παρακολουθήσει αυτή την παραφιλολογία, κάποιες φορές με χαμόγελο. “Αν ήταν για φορολογικούς λόγους να αποφασίσουμε να μείνουμε εκτός Ελλάδος θα είχε γίνει πριν από καιρό. Ο λόγος που φέραμε τα πάνω κάτω στην οικογένειά μας, ήταν επειδή η “μαμά ήταν στην Αθήνα’”, σημειώνει.
“Κοιτάξτε, είτε είσαι μέσα, είτε είσαι έξω, όσο θέλεις να βοηθήσεις, και σου δίνονται οι δυνατότητες να βοηθήσεις, φυσικά λέω στον εαυτό μου ’είσαι εδώ’. Οι συνθήκες το έφεραν και δεν μου ζητάνε βοήθεια…”, απαντά στην ερώτηση ότι δεν ζει στην Αθήνα γιατί δεν μπορεί να είναι χρήσιμη στον τόπο.
Για τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση
“Είναι απλό: είδα μία απόπειρα καινούριων ανθρώπων- και νέων, κυρίως όμως καινούριων- να δουν τα πράγματα αλλιώς σε μία Ελλάδα κουρασμένη. Μίλησα μαζί τους, σημειώστε ότι το έκανα πηγαίνοντας στα γραφεία στη Βουλή αρχικά, στο Μαξίμου αργότερα: το φως κάνει καλό σε αυτές τις υποθέσεις! Οπότε θεώρησα ότι θα τους ήταν χρήσιμο, συνέβαλα στο να γίνουν επαφές με το διεθνές σύστημα”.
Πρόσθεσε ότι δεν υπήρχαν κρυφές συναντήσεις και ότι η ατζέντα ήταν γνωστή. “Το αντικείμενο ήταν η διοργάνωση του συνεδρίου του Ιδρύματος Κλίντον πρώτη φορά στην Ευρώπη και μάλιστα στην Αθήνα και αυτός ήταν ο λόγος που ζήτησα να συναντήσω τόσο τον Αντώνη Σαμαρά όσο και τον Αλέξη Τσίπρα”, συμπλήρωσε.
Τι είδε να προκύπτει μετά από 18 μήνες; “Όχι πάντα πράγματα συμβατά με τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν: τις προσδοκίες του κόσμου εννοώ, ποιος ενδιαφέρεται για τις δικές μου! Κάποιες στιγμές είδα τα πράγματα να παίρνουν δρόμο ολισθηρό και για αυτό αισθάνθηκα υποχρεωμένη να θυμίσω τις θεμελιώδεις αγκυρώσεις που θεωρώ ότι η Ελλάδα δεν είναι νοητό να χάσει: αναφέρομαι στο ευρωπαϊκό της ανήκειν. Από εκεί και πέρα, άλλοτε κρύο άλλο ζέστη…”.
Για το τι έφερε τη χώρα στην άκρη του γκρεμού, σχολίασε ότι οι διαδοχικές πολιτικές ηγεσίες της χώρας δεν θέλησαν να εμπιστευτούν τους ανθρώπους και τις δυνατότητές τους.
“Αυτό έχει μεγάλο ρόλο στο να χαθεί η δυναμική που η Ελλάδα είχε κατορθώσει να αποκτήσει. Φοβούμαι δε ότι και όταν η κρίση χτύπησε ή μάλλον όταν εκδηλώθηκαν οι παθογένειες που επί χρόνια σιγόβραζαν- η γιγάντωση ενός δημόσιου τομέα που ουδείς ενδιαφερόταν να λειτουργήσει αποδοτικά ενώ μπορούσε (το ξέρω), τα εμπόδια κάθε είδους στην ανάληψη επιχειρηματικής δραστηριότητας, ενώ αυτή είναι σύμφυτη στον Ελληνα, η συγκάλυψη των μεγάλων ζητημάτων όπως του Ασφαλιστικού, η κακή και εχθρική συνολικά λειτουργία του κράτους: θέλετε κι άλλα!- πάλι οι ηγεσίες της χώρας δεν πίστεψαν στις ικανότητες προσαρμογής των Ελλήνων. Δεν μας είπαν την αλήθεια. Και εφάρμοσαν με παθητικότητα αδιέξοδες συνταγές. Η χώρα που δεν αξιοποιεί τις δυνατότητές της μοιραία συρρικνώνεται σε όλα τα μέτωπα”, πρόσθεσε.
Οι τηλεοπτικές άδειες
Δεν θα μπορούσε να μη σχολιάσει και το θέμα με τις τηλεοπτικές άδειες και τη δική της εμπειρία στον κόσμο των ΜΜΕ, τον οποίο χαρακτήρισε “άγρια υπόθεση”. “Το έμαθα με τον πιο άμεσο τρόπο στην προσπάθεια του Ελεύθερου Τύπου. Την ίδια στιγμή ο ρόλος των Μέσων- ιδιαίτερα τώρα στα χρόνια της κρίσης- είναι τεράστιας σημασίας, όταν όμως οδηγεί τον κόσμο σε συνειδητοποιήσεις. Και δεν οδηγεί… Τώρα, επί των τηλεοπτικών αδειών, και ποιος δεν τάσσεται υπέρ της απόλυτης ανάγκης ρύθμισης του τηλεοπτικού τοπίου; Άλλωστε το ίδιο το ΣτΕ “σφύριξε” προ καιρού την οριστική λήξη της περιόδου της αρρύθμιστης κατάστασης. Όμως, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δεν ξέρω αν θα προκύψει ένα καλύτερο τηλεοπτικό προϊόν, που είναι το ζητούμενο. Ούτε ότι θα δημιουργηθεί κόσμος αγγέλων!”.
Η Χίλαρι Κλίντον
Την χαρακτήρισε δυναμική και συγκροτημένη προσωπικότητα. “Έζησε και επέζησε δίπλα σε έναν μεγάλο των καιρών- γιατί ο Μπιλ Κλίντον υπήρξε μεγάλος, για αυτό ακόμη και ακτινοβολεί- και λειτούργησε πολιτικά ως υπουργός Εξωτερικών δίπλα σε έναν άλλο σημαντικό άνθρωπο, τον Μπαράκ Ομπάμα. Θεωρώ ότι, όσο κι αν φανεί παράδοξο, ακριβώς οι επιθέσεις που έχει υποστεί και οι δοκιμασίες στη διαδρομή της είναι το πιο πολύτιμο εφόδιο στην τωρινή της προσπάθεια. Εύχομαι να της βγει, ξέρω ότι θα κάνει καλό”, τόνισε.
ΠΗΓΗ: tlife.gr