Βέβαια όταν βλέπεις αυτές τις εμβληματικές φιγούρες του παγκόσμιου οικολογικού κινήματος χάνεις τη διάθεσή σου για όποιο χαβαλέ. Είναι τόσο βλοσυροί και τόσο βυθισμένοι στις έννοιες, είναι τόσο φανερό ότι τους κατατρώει η ανησυχία για το μέλλον του πλανήτη, που πραγματικά οφείλεις να τους σέβεσαι και να συμμερίζεσαι τον προβληματισμό, ου μην αλλά και την ακατάβλητη και αδάμαστη αγωνιστικότητα τους!
Γι αυτό και εκεί στο Δήμο Βόλου θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα όταν τους προκαλούν με ειρωνείες και ψιλό γαζί! Έγραψαν τις προάλλες, με αφορμή την μετακίνηση του συνοδοιπόρου – εργάτη της οικολογίας, Χαλαστάρα, ότι «θα εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνουμε Δήμαρχο ή το Λημνιό ή το Χαλαστάρα!» και ήρθε αμέσως η απάντηση: «…μετά τον κ. Μπέο όλα είναι δυνατά»!
Ετοιμοι είναι σας λέω! Μια σπίθα χρειάζεται να το δούμε κι αυτό. Τώρα θα μου πείτε είδαμε τον Λεβέντη στη Βουλή, θα μας πειράξει να δούμε π.χ. τον Κώστα Βολιώτη Δήμαρχο; Είναι ένα ζήτημα…
Παρεμπιπτόντως ας μας κάνει μια μεγάλη χάρη ο κ. Κώστας Βολιώτης, της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας, και ας δώσει τα στοιχεία που χρόνια του ζητάμε για το που και πως διέθεσε τα κονδύλια από τα προγράμματα του υπ. Εργασίας, επί Φάνης Πετραλιά, για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των μαθητών. Φανταζόμαστε ότι θα είναι τόσο πολλά (αυτά που έκανε, όχι τα λεφτά…) που δεν τα δημοσιοποιεί από σεμνότητα, αλλά ας το κάνει να μας λύσει την απορία που μας βασανίζει. Πόσα, που και πως…
