Η απότομη προσγείωση στην σκληρή πραγματικότητα μετά το Eurogroup της περασμένης Δευτέρας οδηγεί αναγκαστικά την κυβέρνηση σε αναπροσαρμογή των προσδοκιών και της στρατηγικής της. Το καλύτερο που περιμένουν πλέον στην Αθήνα από το Eurogroup της 15ης Ιουνίου είναι η έγκριση της δόσης και η ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ, κάτι όμως που παραμένει αβέβαιο.
Διπλωματικές πηγές αναφέρουν στο protothema.gr ότι το βασικό σενάριο αυτή τη στιγμή προβλέπει ότι «το ΔΝΤ θα μπορέσει να εγκρίνει ένα νέο πρόγραμμα με χρηματοδότηση συνδέοντας όμως τις εκταμιεύσεις με ενέργειες όπως η ελάφρυνση χρέους από τους Ευρωπαίους πιστωτές»!
Πιο απλά, αυτό σημαίνει ότι το ΔΝΤ θα μπει τυπικώς με ένα πλήρες πρόγραμμα στο τρίτο μνημόνιο το οποίο όμως θα έχει «κόφτη» για την εκταμίευση δόσεων μέχρι να έρθει μια σαφέστερη δέσμευση των Ευρωπαίων ή μια πρώτη ενέργεια από την πλευρά τους στο πλαίσιο των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος. Αυτό βέβαια μπορεί να μη συμβεί πριν από το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Άρα το ΔΝΤ θα είναι για ένα χρόνο μέσα στο πρόγραμμα περιμένοντας τις προϋποθέσεις για να εκταμιεύσει δόση οι οποίες όμως το πιθανότερο είναι ότι δεν θα έρθουν ποτέ…
Παράλληλα, σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες, στο ανακοινωθέν του Eurogroup θα μπορούσε να προβλέπεται ότι ο Eυρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα αρχίσει να αγοράζει το χρέος της Ελλάδας προς το ΔΝΤ διευκολύνοντας την οριστική έξοδο του Ταμείου από την Ελλάδα μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματός (Αύγουστος 2018).
Η εκδοχή της εισόδου του ΔΝΤ τυπικώς με (αλλά ουσιαστικά χωρίς…) λεφτά για ένα χρόνο στο Μνημόνιο 3 θα πατάει επίσης σε μια «εγγύηση βιωσιμότητας χρέους» την οποία θα δώσουν οι Ευρωπαίοι και θα λέει ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας δεν θα υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ ως το 2030 και το 20% τα επόμενα χρόνια, χωρίς όμως πρόσθετες λεπτομέρειες.
Δόση και συμπάθεια
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν αυτό το υβριδικό πακέτο που προτείνει ο κ. Σόιμπλε και φαίνεται να το συζητά το ΔΝΤ (αν δεν το έχει ήδη δεχτεί) θα συνοδεύεται από το QE. Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χρειάζεται μια Ανάλυση Βιωσιμότητας Χρέους (DSA) από την πλευρά του ΔΝΤ η οποία θα λέει ότι το χρέος της Ελλάδας είναι υπό προϋποθέσεις βιώσιμο. Αυτό είναι σημαντικό ώστε να καλύπτεται νομικά για να εντάξει την Ελλάδα στο QE. Ακόμη όμως δεν είναι σαφές πως θα μπορούσε να παρακαμφθεί αυτός ο σκόπελος.
Την Τρίτη υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιώργος Σταθάκης χαμήλωσε κι αυτός τον πήχη των προσδοκιών για το χρέος αλλά διεμήνυσε ότι η Ελλάδα θέλει οπωσδήποτε το QE. «Υπάρχουν περιθώρια συμβιβασμού αλλά μέχρι το σημείο εκείνο που θα διασφαλίζεται ο κ. Ντράγκι στα τέλη Ιουνίου να μπει η χώρα στο QE» δήλωσε.
Eυέλικτο τώρα το ΔΝΤ
Από την πλευρά του, μετά το «ναυάγιο» στο Eurogroup, το ΔΝΤ άφησε μέσα στην εβδομάδα ανοιχτό το ενδεχόμενο της μη χρηματοδοτικής συμμετοχής του στο ελληνικό πρόγραμμα. «Εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα στο πλαίσιο των υφιστάμενων κανόνων και πρακτικών του Ταμείου» δήλωσε ο εκπρόσωπός του Τζέρι Ράις την Πέμπτη προσθέτοντας ότι υπάρχουν περιπτώσεις «όπου το ΔΝΤ είχε εγκρίνει καταρχήν πρόγραμμα χωρίς χρηματοδότηση».
Την άποψη του κ. Ράις ότι «οι διαφορές απόψεων μειώνονται και όλοι αισιοδοξούν για την πιθανότητα να μπορέσει να επιτευχθεί μια συμφωνία στο προσεχές συμβούλιο του Eurogroup» επιβεβαίωσε την Παρασκευή αξιωματούχος του Ταμείου. Μιλώντας στο αμερικανικό δίκτυο CNBC είπε ότι «υπάρχει βεβαιότητα ότι θα υπάρξει συμφωνία εντός τριών εβδομάδων, γιατί ο χρόνος πιέζει» προσθέτοντας παράλληλα ότι «ο καθένας θα πρέπει να δώσει από κάτι».
Πηγή: protothema.gr
