Ρητά και ξεκάθαρα αναφέρεται το περίφημο «προσδόκιμο επιβίωσης» όπως είχε καταγγείλει ο Ιατρικός Σύλλογος Αθήνας (ΙΣΑ) ως προϋπόθεση από τον ΕΟΠΥΥ για τη χορήγηση συγκεκριμένου ογκολογικού σκευάσματος σε καρκινοπαθείς.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο ΔΒ4Α /Γ32/OIK. 13291 που υπογράφηκε στις 13 Απριλίου 2016 από τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ, κ. Σωτήρη Μπερσίμη, για την έγκριση αποζημίωσης από τις Επιτροπές Φαρμάκων Εξωτερικού και Υψηλού Κόστους ΕΟΠΥΥ του συγκεκριμένου ογκολογικού σκευάσματος που δεν δόθηκε σε καρκινοπαθή από τη Θεσσαλονίκη, απαιτούνται μια σειρά από δικαιολογητικά, ιατρικού περιεχομένου άκρως εξειδικευμένα ανάμεσα στα οποία και το προσδόκιμο επιβίωσης.
Συγκεκριμένα, η χορήγηση του φαρμάκου προϋποθέτει την «τεκμηρίωση μεταστατικού ευνούχο-άντοχου καρκίνου του προστάτη (mCRPC) με επώδυνες οστικές μεταστάσεις, χωρίς σπλαχνικές μεταστάσεις, το οποίο αποδεικνύεται από: i) Ιατρικό ιστορικό.1. Ιστολογική έκθεση, 2. Ορχεκτομή, 3. Λήψη Αντιανδρογόνων,
4. Καλή κατάσταση ασθενούς ECOG 0-2, 5. Προσδόκιμο επιβίωσης > 1 έτος
ii. Τεστοστερόνη <50ng/dl, iii. PSA >5ng/dl, iv. Υπολογιστική τομογραφία (CT) αρνητική για σπλαγχνικές μεταστάσεις, ή λεμφαδένες <3εκ ή και v. 18F-Choline PET/CT αρνητικό, vi. Σπινθηρογράφημα οστών με Tc99MDP (ΣπΟ) ή ποζιτρονική τομογραφία με Na18F (Na18F-PET/CT) σε χρονικό διάστημα μικρότερο από 4 εβδομάδες πριν από τη χορήγηση».
Υπενθυμίζεται πως για το θέμα υπήρξε αναφορά καρκινοπαθούς, ενώ το προεδρείο του ΙΣΑ ζήτησε την απόσυρση του μέτρου: «Στην περίπτωση που πρόκειται για οδηγία, η οποία υποχρεώνει τους γιατρούς να αναγράφουν τον προσδόκιμο χρόνο επιβίωσης του ασθενή τους, ζητούμε να αποσυρθεί άμεσα, καθώς μόνο ως απαράδεκτη θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί η αναγραφή τούτη στην συνταγή του ασθενή. Είναι πραγματικά έξω από τα πλαίσια της λογικής και της ηθικής την στιγμή που ο ασθενής παραλαμβάνει την συνταγή για την χορήγηση του φαρμάκου του, να αναγράφεται σε αυτήν ότι του απομένει ελάχιστος χρόνος ζωής».
Ογκολόγοι με τους οποίους συνομίλησε το protothema.gr, αναφέρουν πως η αναγραφή του προσδόκιμου ζωής προβλέπεται σε ορισμένες, πολύ εξειδικευμένες αντικαρκινικές θεραπείες, ενώ σχετική πρόβλεψη υπάρχει συνήθως και στις οδηγίες χορήγησης του φαρμάκου. Αποδίδουν δε την αναγκαιότητα της αναγραφής της στο γεγονός ότι πρόκειται για ιδιαιτέρως τοξικά σκευάσματα, η χορήγηση των οποίων ενδέχεται να μην έχει το επιθυμητό θεραπευτικό αποτέλεσμα.
