Ιστορικά η πρωτομαγιά τιμά την μνήμη των θυμάτων της απεργίας του Haymarket στο Σικάγο το 1886, όταν σε μια απεργία κάποιος από το πλήθος πέταξε μία βόμβα, οι αστυνομικοί απάντησαν με πυροβολισμούς, υπήρξαν νεκροί και από τις δύο πλευρές και η υπόθεση κατέληξε στην καταδίκη σε θάνατο τεσσάρων συνδικαλιστών. Η πρωτομαγιά είναι απεργία και το μήνυμα που στέλνει είναι απλό. Να στερήσει την εργασία από τον καπιταλιστή για να καταλάβει ότι το σύνθημα του ΚΚΕ «εργάτη χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά». Φτάνει βέβαια να υπάρχουν γρανάζια, εργάτες και καπιταλιστές. Πράγματα που στην Ελλάδα εξαφανίστηκαν εδώ και δεκαετίες από την εποχή της ΠΥΡΚΑΛ και της ΛΑΡΚΟ όταν το ΠΑΣΟΚ αποφάσιζε να απαλλάξει τους εργάτες από τις αλυσίδες τους. Μέχρι να τις φορέσει στις εισόδους των εργοστασίων.
Για να είμαι σωστός αυτό που συνέβη στην Ελλάδα συνέβη και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι βαριές βιομηχανίες έκλεισαν με αποτέλεσμα η εργατική πρωτομαγιά να πάψει να έχει το παραδοσιακό νόημα της. Το αποτέλεσμα είναι να μεταλλαχθεί. Η εργατική πρωτομαγιά από επίδειξη δύναμης της εργατικής τάξης έγινε εκδήλωση διαμαρτυρίας. Το 2017 για παράδειγμα στις Ηνωμένες Πολιτείες στην εκδήλωση για την εργατική πρωτομαγιά υπήρχαν διαμαρτυρίες για τα δικαιώματα των μεταναστών και την πολιτική του Τραμπ.
Παγκοσμίως το μεγαλύτερο χτύπημα που δέχτηκε η εργατική πρωτομαγιά ήταν η υιοθεσία της από κάθε κυβέρνηση που ήθελε να δείξει ότι έχει σοσιαλιστικές ευαισθησίες. Από τον Νάσερ την δεκαετία του ’60 που αυτοκρατορικά δεχόταν το χειροκρότημα των «διαμαρτυρομένων» μέχρι τον Μαδούρο σήμερα που πανηγυρίζει μαζί με τον λαό γιατί έστειλε στην στρατόσφαιρα τον πληθωρισμό κάνοντας τους βενεζουελάνους εκατομμυριούχους, ηγέτες, δικτάτορες και δικτατορίσκοι αποφάσιζαν ότι η εργατική πρωτομαγιά είναι κυβερνητική γιορτή. Με μηνύματα.
Παράδειγμα το μήνυμα του λαοφιλούς – 17 διμοιρίες ΜΑΤ του χρειάστηκαν για να πάει στην Μυτιλήνη – Αλέξη Τσίπρα για την εργατική πρωτομαγιά. «Η προστασία της εργασίας και της κοινωνικής συνοχής είναι προϋπόθεση Δημοκρατίας. Καλή εργατική Πρωτομαγιά». Το οποίο αν αφαιρέσεις ότι με την υπερφορολόγηση το μόνο που δεν έκανε ήταν να προστατεύσει την εργασία στον ιδιωτικό τομέα, εκτός αν εργασία λογαριάζεται μόνο του δημοσίου, με το «εμείς ή αυτοί» έκανε ότι μπορούσε για να καταστρέψει την κοινωνική συνοχή. Το πόσο όμως έχει διαστρεβλωθεί ο εορτασμός της εργατικής πρωτομαγιάς φαίνεται σε ένα βιντεάκι κατάθεση στεφάνου από το Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας.
Η κατάθεση γίνεται στο μνημείο των πεσόντων από τους Γερμανούς το 1944. Στην εικόνα εμφανίζονται καμιά 15αριά άτομα εκ των οποίων ο ένας είναι παππάς. Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Σταθοπούλου με εναλλακτικό βαμμένο κόκκινο κατσαρό μαλλί ξεκινάει με ένα στεφάνι για να το καταθέσει. Εκτός πλάνου ακούγεται μια φωνή «Όχι, όχι» αλλά η συριζαία κάνει ότι δεν άκουσε και το αφήνει. «Δεν έχεις δικαίωμα, φύγε» ακούγεται η φωνή και στο πλάνο μπαίνει ο ψωμωμένος πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αρκαδίας Αριστείδης Μπρούμας. Ο οποίος παίρνει στεφάνι και συριζαία και την στέλνει να το καταθέσει αλλού φωνάζοντας «Είναι του Εργατικού Κέντρου η εκδήλωση». Εκτός πλάνου ακούγεται φωνή διαμαρτυρίας «Ολοι μπορούν να καταθέσουν».
Εδώ η Σταθοπούλου παίζει το μεγάλο ατού. Πάει στην πλάκα με τους πεσόντες, δείχνει ένα όνομα και λέει «Είναι συγγενής μου». Η επίκληση του δεσμού του αίματος χάνεται όμως σε μία καινούργια σύγκρουση. Ανάμεσα στον ακατάβλητο συνδικαλιστή και τον υπερασπιστή των δικαιωμάτων της κυβέρνησης συριζαίο Τάκη Κοντό που ενώ έχει πει προηγουμένως τον Μπρούμα «τραμπούκο» χωρίς να γίνει τίποτα τώρα τον αποκαλεί «σκατοδερβίση». Η πρωτοτυπία της βρισιάς εξαγριώνει τον Μπρούμα, που βουτάει τον Κοντό από τον σβέρκο και ακολουθεί το σύστριγκλο, με τον παππά να παίζει δυστυχώς διακοσμητικό και μόνο ρόλο.
«Καλή Πρωτομαγιά» όπως κατά το «Καλό Πάσχα» είπε ο Τσίπρας. Σε όλους τους απεργούς και ιδιαίτερα στους αλληλέγγυους που αγωνίστηκαν στην παραλιακή από τον Φλοίσβο μέχρι την Βουλιαγμένη.
Του Αντώνη Πανούτσου
