Νέες καραβιές με 330 μετανάστες έφτασαν σήμερα μέχρι τις 07:30 το πρωί στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, βάσει των επίσημων στοιχείων που δίνει η κυβέρνηση.
Οι βάρκες με κάποιες εκατοντάδες μετανάστες, κατά προτίμηση παραβατικούς και κρατούμενους σε κλειστά κέντρα στην Τουρκία, ξυπνούν μεν για άλλη μία φορά τον εφιάλτη των ανεξέλεγκτων ροών προς την Ελλάδα. Ωστόσο, στην παρούσα συγκυρία οι κατάμεστες λέμβοι και οι 200-300 μετανάστες λειτουργούν έμμεσα σαν «αγγελιαφόροι» του Ερντογάν.
Ατομα που βαρύνονται με αξιόποινες πράξεις και που προέρχονται από διάφορες χώρες της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής, της Ασίας, ακόμη και τη Τζαμάικα ή την ίδια την Τουρκία, μεταφέρουν σαφές μήνυμα από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την Ελλάδα και την Ευρώπη: Οτι ο «Σουλτάνος» δεν πρόκειται να διστάσει, εάν και όποτε ο ίδιος το αποφασίσει, να υλοποιήσει τις απειλές του. Για λόγους που αφορούν στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική του Τούρκου προέδρου, οι μετανάστες χρησιμοποιούνται σαν ανθρώπινη ασπίδα για την εκβιαστική επιβολή των θέσεων Ερντογάν. Το άνοιγμα των συνόρων στους μετανάστες -αν και «δειγματοληπτικά» επί του παρόντος- ήδη αποτελεί παραβίαση της συμφωνίας του περασμένου Μαρτίου μεταξύ Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τη συγκράτηση των προσφυγικών ροών προς τη Δύση. Οι τουρκικές λιμενικές αρχές υπενθυμίζουν ότι δεν έχουν ξεχάσει πώς να κάνουν τα στραβά μάτια στους παράνομους διακινητές, οι οποίοι παραλαμβάνουν από τα παράλια της Μικράς Ασίας οικονομικούς (αλλά και ποινικούς) μετανάστες και τους μεταφέρουν σε ακριτικά ελληνικά νησιά όπως η Λέσβος. Οι καιρικές συνθήκες, το κρύο του χειμώνα στο ανατολικό Αιγαίο, είναι ένας επιπλέον παράγοντας που δημιουργεί συνθήκες επείγοντος στην όλη κατάσταση, κάτι που γνωρίζουν και βεβαίως εκμεταλλεύονται στυγνά οι διακινητές μεταναστών προς την Ελλάδα.
Τα φορτώματα ανθρώπινων ψυχών σε υποτυπώδη και επικίνδυνα πλεούμενα όπως αυτά που άρχισαν να εμφανίζονται ξανά στη Λέσβο τις τελευταίες ημέρες, εξυπηρετούν την επιθετική ρητορική του Ταγίπ Ερντογάν. Ο οποίος προσπαθεί να αποσπάσει ωφελήματα για την Τουρκία επικαλούμενος μιας δικής του έμπνευσης «νόμιμη άμυνα». Ο Τούρκος ηγέτης θεωρεί ότι αυτονομιμοποιείται να αμφισβητεί την συνθήκη της Λωζάννης για τα σύνορα της χώρας του με την Ελλάδα και να ανεβάζει διαρκώς την ένταση των επεκτατικών του προκλήσεων. Στο ίδιο πνεύμα ο «Σουλτάνος» πιστεύει ότι έχει το δικαίωμα να απαξιώνει την ελληνική δικαιοσύνη, η οποία και δεν στέργει να ικανοποιήσει άνευ όρων το αίτημα για έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στη χώρα μας ύστερα από την απόπειρα ανατροπής του καθεστώτος Ερντογάν με το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Οι πιέσεις των Τούρκων προς την Ελλάδα πχ για το ζήτημα των 8 στρατιωτικών, ασκούνται μέσω διπλωματίας με συγκεκαλυμμένες απειλές του τύπου «παρακολουθούμε στενά το θέμα, η Ελλάδα γνωρίζει από χούντα και θα πρέπει να εκδόσει τους στασιαστές». Ταυτόχρονα όμως οι βάρκες με τους Αφρικανούς και λοιπούς παραβατικούς μετανάστες (και σε καμία περίπτωση πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές όπως η Συρία) συνιστούν ένα είδος εκβιασμού -και μάλιστα στην πράξη.
Σε ό,τι αφορά στις σχέσεις της Τουρκίας με την ευρωπαϊκή Δύση, ο Ερντογάν είχε προειδοποιήσει ξεκάθαρα ότι «εάν η Ευρώπη προχωρήσει ακόμη περισσότερο με τις αποφάσεις σας για το ‘πάγωμα’ της ενταξιακής διαδικασίας της χώρας μου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τα σύνορα θα ανοίξουν. Εμείς έχουμε 3 εκατ. πρόσφυγες στο έδαφός μας, έχουμε δαπανήσει 15 δισ. ευρώ και η Ευρώπη δεν έχει υλοποιήσει τις υποσχέσεις της». Και πάλι οι μετανάστες είναι η έμπρακτη διαβεβαίωση του Τούρκου ηγέτη ότι εννοεί κάθε λέξη από τις απειλές του.
Ακροβασίες Μουζάλα και Δουβλίνο
Εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, ο κατεξοχήν αρμόδιος επί του μεταναστευτικού, ο αναπληρωτής υπουργός Γιάννης Μουζάλας, εμφανίζεται, έστω και με καθυστέρηση, θορυβημένος και ανήσυχος. Αίφνης κάνει λόγο για ενίσχυση υπηρεσιών ασύλου, υποδοχής και ένταξης των μεταναστών, υπόσχεται παροχή οικονομικής ενίσχυσης στους νησιωτικούς δήμους που βρίσκονται στην διακεκαυμένη ζώνη της μεθορίου. Το πιο αξιοσημείωτο, όμως, είναι ότι ο κ. Μουζάλας μιλά, για άλλη μία φορά για «αποσυμφόρηση» των νησιών από τους εγκλωβισμένους μετανάστες και προώθησή τους στην ελληνική ενδοχώρα. Στο σημείο αυτό, όμως, οι αντιδράσεις εκ μέρους πολλών ευρωπαϊκών κρατών είναι ιδιαίτερα έντονες, καθώς θεωρούν ότι η μετεγκατάσταση, έστω και επιλεκτικά, προσφύγων και μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα ανοίγει παράτυπο δίαυλο προς την κεντρική Ευρώπη και καταργεί οποιαδήποτε συμφωνία.
Ο ευσεβής πόθος του υπουργού, όπως εκφράζεται σε επιστολή του προς τους ομολόγους του στην ΕΕ είναι ότι έως το τέλος του 2017 περισσότεροι από 20.000 πρόσφυγες θα έχουν μετεγκατασταθεί στην Ευρώπη. Είναι σαφές ότι η προτεραιότητα του Γιάννη Μουζάλα είναι να δώσει την εντύπωση στους εξαγριωμένους νησιώτες ότι εισακούει τις κραυγές αγωνίας τους και παλεύει για την ανακούφισή τους. Ωστόσο, η λύση της προώθησης των μεταναστών στο κυρίως σώμα της Ελλάδας είναι ένα μέτρο εξαιρετικά αμφίβολης αποτελεσματικότητας και ενδέχεται να προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που επιχειρεί να επιλύσει.
Παράλληλα, μια άλλη δυσοίωνη για την Ελλάδα προοπτική σε σχέση με το μεταναστευτικό, είναι η εισήγηση της Κομισιόν για την επανενεργοποίηση της Συνθήκης του Δουβλίνου από τον Μάρτιο του 2017. Σύμφωνα με αυτήν, τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα αποκτήσουν και πάλι το δικαίωμα να στέλνουν πίσω στην Ελλάδα παράτυπους μετανάστες, εφόσον αυτή ήταν η χώρα της αρχικής τους υποδοχής. Η Συνθήκη έχει καταστεί ανενεργή από το 2011, όταν και κρίθηκε ότι η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της ως μέλους της ΕΕ σε σχέση με τους πρόσφυγες και μετανάστες. Υποτίθεται όμως ότι αυτό δεν ισχύει πλέον και ορισμένες κυβερνήσεις πιέζουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επαναφέρει σε ισχύ τη Συνθήκη του Δουβλίνου. Το επιχείρημά τους είναι ότι η ΕΕ έχει εκταμιεύσει τεράστια ποσά για την υποστήριξη της Ελλάδας, ειδικά για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και ότι είναι η σειρά της χώρας μας πλέον να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν.
