Δοκίμιο όπου διαπραγματεύεται τις διαφορές μεταξύ αξιοπρέπειας και…βλακείας, αλλά και τις αρνητικές εξ αυτών παρενέργειες στον, ούτως ή άλλως ιλαρόν, πολιτικό του βίο, συνέγραψε ο μόνιμος υποψήφιος βουλευτής του ΚΙΝΑΛ(κάτι σαν τον αλήστου μνήμης Χρ. Αντωνίου της ΝΔ, ένα πράγμα), Γιάννης Αναστασίου, βάζοντας μας, μέρες που είναι, και αυτός σε βαθύ προβληματισμό.
Και τούτο γιατί ο Γιάννης, με αιτιολογία είναι η αλήθεια, τοποθετεί τον εαυτόν του στις τάξεις των…βλακών και ουχί των αξιοπρεπών, στους οποίους, επίσης είναι η αλήθεια, αναγνωρίζει το δικαίωμα να είναι τέτοιοι. Και όταν ο Γιάννης αυτοπροσδιορίζεται ούτω πως, ποιοι είμαστε εμείς που θα το αμφισβητήσουμε; ε; ποιοι;
Και είναι σαφής ο μόνιμος πολιτευτής: “Προφανώς η αξιοπρέπεια είναι πολύ σημαντικό στοιχείο στη ζωή όλων… ωστόσο θα πρέπει να μην είναι αλά καρτ… και κυρίως να μην σχετίζεται με την πολύ σοβαρή προοπτική το ΚΙΝΑΛ να μην βγάλει βουλευτική έδρα, την διαφορά ψήφων μεταξύ των υποψηφίων, ή τις εναλλακτικές επιλογές του οποιουδήποτε αναφορικά με το πολιτικό μέλλον του ιδίου ή άλλων προσώπων” εκβάλλει κραυγή αγωνίας!
Δηλαδή κάνοντάς το… ψιλά “που πάτε ρε με την αξιοπρέπειά σας; κι εμένα ποιος θα με ψηφίσει;” Ετσι ακριβώς απευθύνεται σε όσους διαφωνώντας με τις επιλογές του ΚΙΝΑΛ παραιτούνται για λόγους… αξιοπρέπειας (!!!)
Και για να μην μας μείνει αμφιβολία το…τελειώνει: Υπάρχει όμως και μία άλλη λέξη, που δεν την εφευρίσκω για να καλύψω με εύσχημο τρόπο την «αξιοπρέπεια», αυτή του «βλάκα». (….) Ένας «βλάκας» που δεν είναι εύκολος γιατί ως «βλάκας» στην εποχή μας, δεν συμβιβάζεται με την μετριότητα, την υποκρισία, τις κομματικές νομενκλατούρες και τις υπόγειες διαδρομές”. Αναφερόμενος στον εαυτό του… Μάλιστα και μετριόφρων
Ετσι λοιπόν διαβιούν τούτες τις ημέρες στο ΚΙΝΑΛ και τους ευχαριστούμε. Κάνουν και τις δικές μας μέρες πιο γελαστές…
Το πόνημα
Και επειδή η λογοκρισία και η σκόπιμη, βρόμικη και αήθης, διαστρέβλωση των όσων λέγονται ή γράφονται είναι προνόμιο των φίλων (;) του Γιάννη, δημοσιεύουμε αυτούσιο το πόνημά του και μπορείτε να συνάγετε τα συμπεράσματά σας:
. Η αξιοπρέπεια ωστόσο εάν κάποιος νιώθει αναξιοπρεπής με όσα συμβαίνουν είναι σωστό να τον οδηγεί σε αποφάσεις απομάκρυνσης ,στενάχωρες. Είναι απολύτως σεβαστές ως επιλογή. Ναι εκείνου, που ότι και να είναι οι άλλοι, όταν αυτός ξέρει πως ήταν και είναι στη ζωή του αξιοπρεπής, μπορεί να επιλέξει αντί της καταγγελίας, της σιωπής ή και της φυγής, να δώσει τη μάχη ανατροπής αποφάσεων που μπορεί να μην συμβεί, αλλά κυρίως να υπερασπιστεί εκείνες τις αρχές και τις αξίες μιας παράταξης, που διατρέχουν όλους εκείνους τους πολίτες που με θλίψη και απογοήτευση παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, προσπαθώντας ν’ αντιληφθούν γιατί συμβαίνουν όλα. Είναι ο «βλάκας» που τιμήθηκε και τίμησε από το 2012 και μετά τη δημοκρατική παράταξη στο νομό. Που ούτε ένας δεν τόλμησε να μιλήσει μπροστά του στα χωριά, τις λαϊκές αγορές και τις γειτονιές για τους «κλέφτες του ΠΑΣΟΚ» στις δύσκολες πολιτικές μάχες που δόθηκαν μαζί με άλλους άξιους νέους συνοδοιπόρους, όταν οι περισσότεροι από αυτούς που σήμερα κάνουν την εμφάνισή τους ή τους τιμητές, βυσσοδομούσαν εις βάρος μιας ιστορικής παράταξης και των έντιμων απλών ανθρώπων που εξακολουθούσαν να την στηρίζουν, στηρίζοντας την αλήθεια, την ευθύνη, την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Είναι ο «βλάκας» που νιώθει ότι ούτως ή άλλως εκπροσωπεί με αξιοπρέπεια και αρχές ένα προοδευτικό κίνημα σε έναν τόπο που άλλοι πλήγωσαν με τις συμπεριφορές, τις φιλοδοξίες ή τις προσωπικές τους στρατηγικές. Ένας «βλάκας» που θέλει την βάση της δημοκρατικής παράταξης ενωμένη, τον πολίτη συμμέτοχο, την κοινωνία παρούσα με εκλογικές διαδικασίες ανοιχτές. Ένας «βλάκας» που στήριξε με προσωπικό κόστος όλους στην μάχη με τον μπεϊσμό που δίνεται από λίγους δυστυχώς στη πόλη… και έμεινε μόνος -από φίλους και αντιπάλους- να κυνηγά ανεμόμυλους όταν όλα έδειχναν ότι ο γιαλός δεν ήταν στραβός με τις συνεργασίες στον Δήμο, αλλά άλλοι στραβά αρμένιζαν, όπως προφανώς έπραξαν και με την σύνθεση του βουλευτικού ψηφοδελτίου του ΚΙΝΑΛ. Στην πολιτική και τη ζωή η αξιοπρέπεια είναι σπουδαία υπόθεση… σπουδαία όμως είναι και η επιλογή να δίνει κανείς την μάχη του για το σωστό, για να αλλάξει το λάθος… για να εκπροσωπήσει εν τέλει εκείνος όσους έχουν ίδιες αξίες με αυτόν, αρχές και προθέσεις. Ναι, καμιά φορά ο «βλάκας» που αγωνίζεται είναι το ίδιο αξιοπρεπής με τους άλλους, γιατί εκφράζει αυτό που πνίγει τους πολλούς -από λάθος αποφάσεις ανθρώπων που δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να ξέρουν τί συμβαίνει σε έναν τόπο- και ψάχνουν κάποιους για να το πουν. Συνήθως αυτοί οι βλάκες έχουν και άλλα πράγματα να κάνουν… αλλά ακριβώς επειδή είναι βλάκες, τους οδηγεί ο ιδεαλισμός και η πίστη τους στην μάχη που πρέπει να δοθεί για την υπεράσπιση του ανεμόμυλου έστω και εάν στο τέλος ηττηθούν. Η αντιμετώπιση τοπικών κομματικών παθογενειών, του μπεϊσμού και συστημάτων εξουσίας δεν μπορεί όμως να είναι και δεν πρέπει να είναι μία μοναχική ή λίγων ανθρώπων υπόθεση. Η ευθύνη δεν βαραίνει μόνον την Αθήνα, αφορά ιστορικά στελέχη και πολίτες με λόγο και επιρροή. Η αξιοπρέπεια ως έκφραση παραίτησης απ’ όλα… είναι η έσχατη λύση όταν η ελπίδα έχει χαθεί. Έχει χαθεί για το ΚΙΝΑΛ;
