«Ξυπνήσαμε κατά τις 06.00 μέχρι τις 7 παρά είχαμε ξεκινήσει. Έξω από το καταφύγιο είχε ομίχλη αέρα και πολύ κρύο.Βάλαμε τον εξοπλισμό μας και ξεκινήσαμε όλοι μαζί. Ήμασταν συνολικά 12 άτομα και 4 από Ελλάδα που ήξεραν το μονοπάτι. Τα καταφύγιο είναι σε υψόμετρο 2.453. Οδεύαμε προς τα πάνω όταν ξεκίνησε έντονος αέρας με πολύ ομίχλη.
Το μονοπάτι ήταν αρκετά δύσβατο, με εξαιρετικά υψηλό βαθμό δυσκολίας και έντονες εδαφικές εξάρσεις.Το έδαφος ήταν ολισθηρό λόγω λάσπης και βροχής. Είχε αρκετές πέτρες. Υπήρχε πρόβλημα διάσχισης του με το καρότσι λόγω στενότητας του μονοπατιού. Σε κάποια σημεία ο γκρεμός ήταν βάθους 400 με 500 μέτρα. Με το παραμικρό λάθος θα μπορούσε να ανατραπεί το καρότσι μου.
Ανεβαίνοντας προς τα πάνω είχε έντονη ομίχλη και χαμηλή θερμοκρασία. Σε πιο μεγάλο υψόμετρο ξεκινήσαμε να βρίσκουμε και τα πρώτα χιόνια. Εννοείται ότι τα χιόνια δυσχέραιναν αρκετά την προσπάθειά μας. Οι καταδρομείς που ήταν μαζί μου, βοηθούσαν, στο να αντεπεξέλθουμε σε όποια δυσκολία προέκυπτε. Η εμπειρία των 3 καταδρομέων που με συνόδευαν, βοήθησε στο να υπερβούμε τις δυσκολίες.
Τόσο η ανάβαση όσο και η κατάβαση ήταν ιδιαίτερα δύσκολες για έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε τροχοκάθισμα», συμπλήρωσε ο Γιώργος Τίρρης στο τέλοςτης επικοινωνίας με το SigmaLive.