Η ερώτηση του… ενός εκατομμυρίου «καίει», πλέον, τα χείλη του οικονομικού επιτελείου. Πόσα και ποια μέτρα θα απαιτήσει το ΔΝΤ για να επισφραγίσει τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα;
Εδώ και εβδομάδες βρίσκεται σε εξέλιξη η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, την οποία ανέδειξε σε ανύποπτο χρόνο το iefimerida, για τη γεφύρωση του χάους μεταξύ ΔΝΤ- Βερολίνου. Όπως αναφέρουν ευρωπαϊκές και ελληνικές πηγές με άμεση γνώση αυτών των πυρετωδών διαβουλεύσεων, το «πακέτο» για το ελληνικό Χρέος που πρόκειται να παρουσιαστεί, πέρα από τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, τα οποία θα είναι πολύ πιο τολμηρά από τις αρχικές εκτιμήσεις, θα συμπεριλαμβάνει και τον οδικό χάρτη για τα μέτρα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα. Επί της ουσίας θα είναι μια πιο αναλυτική παράθεση των παρεμβάσεων, που είχαν περιγραφεί στις 25 Μαίου, η οποία θα επιτρέψει στο Ταμείο να ανάψει πράσινο φως, χωρίς να δημιουργεί πρόβλημα στο Βερολίνο, καθώς κανένα από αυτά τα μέτρα δεν πρόκειται να εφαρμοστεί χωρίς να ληφθούν αποφάσεις στο τέλος του 2018, δηλαδή αφού θα έχουν εφαρμοστεί όλες οι μεταρρυθμίσεις για τις οποίες πιέζει ασφυκτικά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Αυτό που τρέμει η Αθήνα είναι η δεύτερη παράμετρος της συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα ήτοι τα πρωτογενή πλεονάσματα με βάση τα οποία θα στηθεί η Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους. Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι και αυτό το θέμα, που αποτελούσε ταμπού για τους «σκληρούς» του Eurogroup, θα συμπεριληφθεί στη συζήτηση για το Χρέος και πλέον η μπάλα περνάει στο Ταμείο, που ως γνωστόν θεωρεί ότι πλεόνασμα πάνω από 1,5% δεν είναι βιώσιμο μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, ως ένδειξη καλής θέλησης, το Ταμείο εμφανίζεται θετικό στο να ρίξει νερό στο κρασί του και το παζάρι που αναμένεται είναι κατ’ αρχάς που θα κάτσει η… μπίλια, με όλες τις ενδείξεις να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο πήχης θα κάτσει στο 2- 2,5%.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό για την Αθήνα; Αν αναλογιστεί κανείς ότι το Ταμείο επιμένει ότι τα ως τώρα ψηφισμένα μέτρα δεν αποδίδουν πλεόνασμα πάνω από 1,6%, αυτό σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πιεστεί για μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, που θα φτάνουν ως και τα 2 δις ευρώ! Ποια μέτρα μπορεί να είναι αυτά; Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία και αρκεί να ανατρέξει κανείς στις πυκνές αναφορές των τελευταίων μηνών, τόσο για το ύψος του αφορολογήτου μισθωτών- συνταξιούχων όσο και για τις καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις, οι οποίες μπήκαν, μάλιστα, στο μάτι και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μάλλον όχι τυχαία.
Υπό αυτό το πρίσμα, οι αναφορές του Ευκλείδη Τσακαλώτου στη WSJ για τις δημοσιονομικές πιέσεις που ασκεί το ΔΝΤ αποκτούν άλλη βαρύτητα, καθώς είναι εμφανές ότι στην Αθήνα φτάνουν μαντάτα διόλου ευχάριστα. Το ερώτημα είναι πότε θα εκδηλωθεί αυτή η «επίθεση» του ΔΝΤ, αν και οι δηλώσεις Βίζερ οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η υπογραφή του ειδικού Μνημονίου (Momerandum of Financial and Economic Policies) μεταξύ Αθήνας- ΔΝΤ, δεν θα είναι τυπική διαδικασία…