Ευχάριστες εκπλήξεις περιελάμβανε η όμορφη και αξέχαστη βραδιά που μοιράστηκαν πενήντα απόφοιτες του Λυκείου Θηλέων Βόλου του έτους 1967. Το ξεχωριστό αντάμωμα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο «Ενυδρείο», διανθίστηκε από τις μπλε ποδιές, τα λευκά γιακαδάκια και το σήμα του σχολείου, που διατηρήθηκαν αναλλοίωτα μαζί με τις νοσταλγικές μνήμες της σχολικής που πέρασε, αλλά δεν ξεχάστηκε.
Οι παλιές συμμαθήτριες, σήμερα επίλεκτα μέλη της τοπικής κοινωνίας, πενήντα χρόνια μετά την αποφοίτησή τους, βρέθηκαν και πάλι μαζί για να το γιορτάσουν, σβήνοντας τα κεράκια της γενέθλιας τούρτας. Οι πιο τολμηρές, δεν δίστασαν να φορέσουν τη σχολική τους ποδιά, δίνοντας ξεχωριστό χρώμα στην επιτυχημένη βραδιά, που ξύπνησε μνήμες της νιότης.
«Στη βραδιά συμμετείχαν οι απόφοιτες των τριών τμημάτων του Λυκείου Θηλέων Βόλου, της χρονιάς 1967 και μας χαροποίησε η συνάντηση με τις παλιές μας συμμαθήτριες, πέντε δεκαετίες μετά την αποφοίτησή μας. Φορέσαμε τις μπλε ποδιές, δώσαμε αναμνηστικά, κόψαμε τούρτα και περάσαμε πολύ ωραία, αφού τραγουδήσαμε τραγούδια της δεκαετίας του ’60» ανέφερε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η Νίτσα Βαγίτση, εκ των διοργανωτριών της βραδιάς.
Η παρέα που ανέβασε το κέφι τραγουδώντας σε ρυθμό γιάνκα το τραγούδι των σχολικών χρόνων: «Είμαστε όλοι μας παιδιά με αξία, είμαστε τάξη καταπληκτική», φορώντας τις μπλε ποδιές του σχολείου αποτελούνταν από τις εικονιζόμενες: Μαρία Καπογιαννάκη, Δήμητρα Ζαγορίτου, Φούλη Πρίντζιπα, Μαρία Νάσιου, Νίτσα Βαγίτση και Ελευθερία Βαλασά.
Οι παριστάμενες, ύστερα από πενήντα χρόνια που πήραν στο χέρι το απολυτήριό τους, αγκάλιασαν τις παλιές τους συμμαθήτριες, θυμήθηκαν παλιές σχολικές στιγμές, φόρεσαν τις μπλε ποδιές του σχολείου, τραγούδησαν τα τραγούδια της δεκαετίας του ’60, χόρεψαν και διασκέδασαν. «Χαρούμενες και ξέγνοιαστες όπως τα κορίτσια του Λυκείου» σημείωσε η κ. Βαγίτση.
Ξεχωριστή πινελιά της βραδιάς ήταν το ενθύμιο, ένα κουταλάκι, που προσφέρθηκε συμβολικά στις παλιές συμμαθήτριες «για να απολαμβάνουμε το τσάι στα γηρατειά μας» σχολίασαν με χιουμοριστική διάθεση οι διοργανώτριες της συνάντησης, αλλά και τα πιατάκια – έργα τέχνης που φιλοτέχνησε και προσέφερε στις συμμαθήτριές της η Έλπη Καραπαναγιώτου.
«Είχαμε συναντηθεί το 2002 τελευταία φορά και βρεθήκαμε ύστερα από 15 χρόνια» υπογράμμισε η κ. Βαγίτση, η οποία θυμάται με νοσταλγία «την αυλή, το κτίριο του σχολείου, όπου σήμερα στεγάζεται το 3ο Γυμνάσιο Βόλου, τα παιχνίδια στο διάλειμμα».
Οι παλιές συμμαθήτριες έφυγαν από τη συγκέντρωση με τα πιο όμορφα συναισθήματα, και υποσχέθηκαν να ξαναβρεθούν στην επέτειο των 60 χρόνων από την αποφοίτησή τους, χαρούμενες, δυνατές και δραστήριες, για να μοιραστούν και πάλι νοσταλγικές αναμνήσεις, από τη σχολική τους ζωή.
από την εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
