Αρθρο του Δημάρχου Βόλου, κ. Αχιλλέα Μπέου
Στην ταραγμένη περίοδο που ζούμε τα φαινόμενα συνωμοσιολογίας, τα fake news και οι μύθοι κάθε είδους, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούνται όχι μόνο λόγω της αφέλειας ορισμένων, κατά βάση καλόπιστων, πολιτών, αλλά και ως εργαλεία προώθησης ποικίλων συμφερόντων, όχι πάντα θεμιτών, είναι άκρως επικίνδυνα, καθώς έρχονται να δηλητηριάσουν και να διχάσουν την κοινωνία. Πρόσφατο παράδειγμα ο ενορχηστρωμένος θόρυβος από μικρές μειοψηφικές ομάδες, με διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικά κίνητρα, αλλά κοινή στόχευση κατά ενός μεγάλου και σημαντικού περιβαλλοντικού έργου, όπως αυτό της ολοκληρωμένης εγκατάστασης διαχείρισης αποβλήτων του Βόλου
Κραυγές, δήθεν καταγγελίες, «μπαχαλοποίηση» των πάντων είναι οι πρακτικές που επιλέγονται, από τις ποικιλώνυμες αυτές θλιβερές μειοψηφίες, που – φευ – δεν κινούνται πάντα χωρίς ανιδιοτέλεια και με ξεκάθαρους στόχους, αντί του ψύχραιμου, εποικοδομητικού και δημοκρατικού διαλόγου, στη βάση των επιχειρημάτων και των στοιχείων της επιστημονικής κοινότητας.
Δυστυχώς ακόμη και σήμερα, εν έτει 2020, σε αυτή την πόλη θα πρέπει να συζητάμε θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας, όπως το δικαίωμα της πλειοψηφίας να διοικεί και να εφαρμόζει το πρόγραμμά της, που δεν αποτελεί μια κρυφή ατζέντα, αλλά έχει τεθεί πολύ πρόσφατα υπόψη των πολιτών και έχει υπερψηφιστεί, με συντριπτικά, μάλιστα, ποσοστά. Βεβαίως οφείλει να διαβουλεύεται, βεβαίως οφείλει να δέχεται τον έλεγχο και την κριτική, αλλά εκείνη στο τέλος αποφασίζει και εν τέλει λογοδοτεί σε αυτούς που έχει υποχρέωση: Στους πολίτες και μόνο και όχι σε οιαδήποτε συμφέροντα, οργανωμένα ή μη.
Η επιλογή μας για το μεγάλο, περιβαλλοντικό, έργο της ολοκληρωμένης εγκατάστασης διαχείρισης αποβλήτων, που θα επεξεργάζεται τα στερεά αστικά απόβλητα και θα παράγει το εναλλακτικό, δευτερογενές καύσιμο, γνωστό ως SRF, δεν είναι σημερινή. Είναι σε βάθος μιας τριετίας, και έχει ληφθεί μετά από πολύ σκέψη, συζητήσεις, ανάλυση και μελέτη.
Στο διάστημα αυτό συγκροτήθηκε ένας πλήρης φάκελος, από ομάδα ειδικών επιστημόνων βεβαίως, και πάντως όχι αυτών που παρεπιδημούν στους καφενέδες και τις καταλήψεις απόλυτα εναρμονισμένος με τον Ευρωπαϊκό και Εθνικό Σχεδιασμό . Ο φάκελος αυτός υποβλήθηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος όπου η πολιτική ηγεσία δύο κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ) αφού διατύπωσαν τις παρατηρήσεις τους και έγινε η αναγκαία προσαρμογή, έδωσαν τις αναγκαίες εγκρίσεις, με τη σύμφωνη γνώμη των τεχνοκρατών – επιστημόνων, και διασφαλίστηκε η χρηματοδότηση του έργου. Δεν απομένουν παρά τυπικές γνωμοδοτήσεις για τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, όπως και έγινε πριν λίγες μέρες μετά από διαβούλευση δύο ολόκληρων μηνών.
Η επιλογή μας αυτή, σε μια αποθέωση του «δημοκρατικού» διαλόγου αμφισβητήθηκε, όχι με επιστημονικά κριτήρια, αλλά με βάση τις ιδεοληψίες, τις αγκυλώσεις και την κομματική τύφλωση, την πλήρη άρνηση, την ιδιοτέλεια και, ενίοτε, την αφέλεια ολιγάριθμων ομάδων, αποτελούμενων από μονίμως σε σύγχυση τελούντες αντιπολιτευόμενους, κομματικούς εγκάθετους, χαβαλέδες και μπαχαλάκηδες και ακτιβιστές της… συμφοράς, που ετσιθελικά απαιτούν να επιβάλουν τις απόψεις τους
Επειδή λοιπόν η αήθης και προκλητική προπαγάνδα και παραπληροφόρηση συνεχίζονται, με την ευτελή και ντροπιαστική, για την κοινωνία μας, συνδρομή ορισμένων τοπικών ΜΜΕ που εμφορούνται από τη νοοτροπία και συμπεριφορά του… Διακονιάρη, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, για πολλοστή φορά, τα πράγματα.
Πρώτον, η ταφή των αποβλήτων, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, με βάση τις αποφάσεις και τις οδηγίες της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης τελειώνει οριστικά το 2021. Αν δεν υπάρξει έγκαιρη προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις, τα πρόστιμα που θα ακολουθήσουν θα είναι εξοντωτικά και βεβαίως αυτά θα κληθούν να τα πληρώσουν οι δημότες, μέσω των τελών.
Δεύτερον αυτή καθαυτή η λειτουργία του εργοστασίου, που θα παράγει και SRF, κατά κοινή παραδοχή, ουδεμία επίπτωση θα έχει στο περιβάλλον. Οι αντιρρήσεις που ακούγονται είναι γιατί το προϊόν θα διατίθεται για καύση στην τοπική τσιμεντοβιομηχανία, κάτι που– όπως αναπόδεικτα υποστηρίζεται – θα αποβεί καταστροφικό για το περιβάλλον και τη Δημόσια Υγεία. Σε αυτά μπορεί κανείς να παρατηρήσει:
Α) Κατ αρχάς δεν είναι δεδομένο ότι το προϊόν θα διοχετευτεί στη συγκεκριμένη βιομηχανία. Τα περί σύναψης κρυφής συμφωνίας και άλλα τέτοια είναι αθλιότητες γνωστών κύκλων, που ίσως κάποια στιγμή πρέπει να ερευνηθεί αν και ποια συμφέροντα τρίτων, πιθανώς, να εξυπηρετούν. Υπάρχει μια παγκόσμια αγορά και οι όποιες επιλογές θα γίνουν με βάση το συμφέρον της πόλης και μόνο.
Β) Η χρήση δευτερογενών καυσίμων από βιομηχανίες είναι πλέον παγκοσμίως μια συνήθης, όχι απλώς αποδεκτή, αλλά επιθυμητή πρακτική. Παγκοσμίως. Για μια σειρά από οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους. Η τσιμεντοβιομηχανία στην Ελλάδα ΝΟΜΙΜΑ με μια σειρά αδειοδοτήσεων χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα καύσιμα. Ας εξηγήσει, λοιπόν, κάποιος γιατί να μην προμηθεύεται το συγκεκριμένο καύσιμο τοπικά, που θα είναι ελεγμένο και διασφαλισμένο και να το προμηθεύεται από ξένες αγορές, με εύλογες αμφιβολίες για την ποιότητα και την ασφάλειά του;
Τρίτον, η επιλογή της μεθόδου της βιοξήρανσης, δηλαδή της παραγωγής SRF, έγινε αποκλειστικά με βάση τις τεκμηριωμένες θέσεις και τις προτάσεις των ειδικών που σε σχέση με τις άλλες εναλλακτικές λύσεις, της κομποστοποίησης και της αναερόβιας χώνευσης ( βιοαέριο), διαπίστωσαν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα στα περιβαλλοντικά, οικονομικά και τεχνικά χαρακτηριστικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη βαθμολόγηση των τριών σεναρίων, όπου έγινε σύγκριση του κόστους επένδυσης, του κόστους λειτουργίας, της δυνατότητας διάθεσης προϊόντων, του υπολείμματος και της μείωσης εκπομπών ρύπων, η μέθοδος της βιοξήρανσης έλαβε 9 και οι άλλες δύο 7,4 και 7 αντίστοιχα.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι σύμφωνα με τη νέα Οδηγία 2018/851/ΕΚ, η οποία τροποποιεί την Οδηγία-Πλαίσιο για τα απόβλητα 2008/98/ΕΚ της Ε.Ε.,
η αναερόβια χώνευση και η κομποστοποίηση για την παραγωγή κόμποστ ή/και χωνέματος τύπου Α και CLO από το οργανικό κλάσμα των υπολειμματικών σύμμεικτων αποβλήτων, δεν είναι εργασίες ανάκτησης και τα παραγόμενα υλικά από 1/1/2027 δεν θα θεωρούνται ανακυκλωμένα και δεν θα λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμό του στόχου που αφορά την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση.
Είναι προφανές ότι μια μονάδα που σχεδιάζεται σήμερα, όπως αυτή που περιλαμβάνεται στην Ολοκληρωμένη Εγκατάστασης Διαχείρισης Αποβλήτων (ΟΕΔΑ) Βόλου, και η οποία έχει χρόνο ζωής 25 έτη, θα πρέπει να σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη τα πλέον σύγχρονα δεδομένα. Σε αντίθετη περίπτωση, ελλοχεύει ο κίνδυνος μια τόσο σημαντική επένδυση που σχεδιάζεται να αποτυγχάνει να εκπληρώσει τους στόχους της κοινοτικής νομοθεσίας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αδυναμία χρηματοδότησής της από κοινοτικούς πόρους.
Η μέθοδος επεξεργασίας της ΟΕΔΑ Βόλου, της βιοξήρανσης,έχει ως στόχο την ανάκτηση αποβλήτων υλικών με σκοπό την ανακύκλωση και την αξιοποίηση του οργανικού κλάσματος των υπολειμματικών σύμμεικτων αποβλήτων, μετά την εφαρμογή των προγραμμάτων διαλογής στην πηγή, για την παραγωγή δευτερογενούς καυσίμου.
Με βάση τα προαναφερόμενα, η εν λόγω μέθοδος επεξεργασίας, αποτελεί «άλλου είδους» ανάκτηση και είναι σε πλήρη συμφωνία τόσο με την ιεράρχηση των εργασιών διαχείρισης των αποβλήτων όσο και με τις απαιτήσεις του νέου θεσμικού πλαισίου.
Συμπερασματικά: Το έργο προχωρά παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες των ομάδων και των προσώπων που περιγράψαμε, που μέσα σε ένα κλίμα συνωμοσιολογίας ( είναι και της μόδας μάλιστα, δεν αποκλείεται να ακούσουμε ότι και το SRF θα διασπείρει τον… κορωνοϊό!) κατασυκοφάντησης και ψευδολογίας, επιχειρείται η σύγχυση, ο αποπροσανατολισμός και η τρομοκράτηση και μέσω αυτών ο διχασμός της τοπικής μας κοινωνίας.
Η Δημοτική μας Αρχή από τη στιγμή που οι ειδικοί επιστήμονες μας βεβαιώνουν ότι η επιλογή αυτή είναι η βέλτιστη σε περιβαλλοντικό, οικονομικό και τεχνικό επίπεδο και διατηρώντας πάντα την αδιαπραγμάτευτη και αταλάντευτη στάση της για την προάσπιση των συμφερόντων της πόλης κι των πολιτών, συνεχίζει τον δημιουργικό της αγώνα. Οι τόνοι λάσπης, οι κακοήθειες και οι βρόμικες επιθέσεις που δεχόμαστε, δεν μας πτοούν. Οι συμπολίτες μας, άλλωστε, βλέπουν, βιώνουν, συγκρίνουν και καταλαβαίνουν. Γιατί πέρα από τα ιδεολογικά και κομματικά απολιθώματα, που είναι ευδιάκριτα, και τους περιθωριακούς χαβαλέδες, δύσκολα πια κρύβονται, όπως μέχρι τώρα έκαναν, και οι πλασιέ αλλότριων συμφερόντων, που προωθούν, πιθανώς με το αζημίωτο, άλλες επιλογές.
Το έργο αυτό είναι μείζονος περιβαλλοντικής σημασίας, όπως τόσα άλλα που εκτελέσαμε και εκτελούμε ( επεκτάσεις και βελτιώσεις αποχετευτικού και βιολογικού, δίδυμος αγωγός, πράσινο σημείο και τόσα άλλα), και θα αφήσει ένα ευκρινές οικολογικό αποτύπωμα που θα βελτιώσει την ζωή των επόμενων γενεών.
Σε κάθε περίπτωση αν κάποια στιγμή όσοι διαφωνούν με την επιλογή αυτή σοβαρευτούν και παρουσιάσουν μια αναλυτική, τεκμηριωμένη επιστημονικά και εφαρμόσιμη πρόταση, είμαστε πάντα ανοιχτοί να τη συζητήσουμε, χωρίς δογματισμούς και προκαταλήψεις. Αλλά με αναξιόπιστους, αστείους (όπως και τα τελευταία γεγονότα δημόσιων αλληλοκαταγγελιών δείχνουν) και τυχοδιώκτες της πολιτικής, περιθώρια διαλόγου και συνεννόησης προφανώς δεν υπάρχουν.
