Ενα αδιανόητο περιστατικό σημειώθηκε την περασμένη Πέμπτη σε δημοτικό σχολείο του Βόλου με αρνητικό πρωταγωνιστή ένα μικρό μαθητή της 5ης τάξης. Το παιδί σε έξαλλη κατάσταση αναποδογύριζε τα θρανία της τάξης του, ενώ απείλησε πως θα αυτοκτονήσει, αρχικά λέγοντας πως θα βάλει τα δάχτυλά του στην πρίζα, ενώ στη συνέχεια απειλούσε πως θα πέσει από τα κάγκελα του κτιρίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος μαθητής προκαλεί τέτοιο επεισόδιο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η διεύθυνση του σχολείου αναγκάστηκε να καλέσει την αστυνομία, καθώς οι γονείς του αγοριού αρνήθηκαν να πάνε, με τον πατέρα του να λέει χαρακτηριστικά πως έχει να πάει στην δουλειά του και δεν μπορεί να ασχοληθεί.
Λόγω της αδιαφορίας των γονιών, η υπόθεση έφθασε στα χέρια της Εισαγγελίας στο Βόλο, όπου κρίθηκε απαραίτητη η ακούσια νοσηλεία του στην ψυχιατρική πτέρυγα του Αχιλλοπούλειου.
Ο μικρός εξετάστηκε από δύο παιδοψυχιάτρους, οι οποίοι έκριναν πως το παιδί έχει θέματα συμπεριφοράς και χρήζει παρακολούθησης αλλά όχι σε επίπεδο νοσηλείας ή εγκλεισμού.
Μαστίζει η γονεϊκή αδιαφορία στη Μαγνησία – χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς
Η παραπάνω δεν είναι η μοναδική περίπτωση παιδιών με προβλήματα συμπεριφοράς όπου οι γονείς αδιαφορούν.
Σε πρόσφατη ενημέρωση της Εισαγγελέα ανηλίκων στο Βόλο από τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες, γνωστοποιήθηκαν δύο περιπτώσεις παιδιών που δεν «πατάνε» στο σχολείο, έχοντας υπέρογκο αριθμό απουσιών.
Συγκεκριμένα, ένας μαθητής δημοτικού στο Βόλο έχει πάνω από 370 απουσίες, ενώ αντίστοιχο αριθμό φθάνει ένας μαθητής γυμνασίου σε χωριό του Νότιου Πηλίου, με τους κοινωνικούς λειτουργούς να κάνουν λόγο και στις δύο περιπτώσεις για παιδιά που ζουν παραμελημένα σε ακατάλληλο περιβάλλον χωρίς κατάλληλες συνθήκες υγιεινής.
Εγιναν, επίσης, γνωστές τρεις περιπτώσεις παιδιών σε δημοτικά σχολεία του Βόλου τα οποία αντιμετωπίζουν θέματα ψυχολογικά, συμπεριφοράς ή και παραβατικότητας τα οποία εκδηλώνουν στις σχολικές αίθουσες.
Και στις τρεις περιπτώσεις ο κώδωνας του κινδύνου κρούεται, καθώς τόσο τα ίδια τα παιδιά όσο και οι γονείς τους δεν παρουσιάζονται στα προγραμματισμένα από το ΚΕΔΑΣΥ ραντεβού με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.
Στις συνεδρίες αυτές, γονείς και παιδιά λαμβάνουν ψυχολογική υποστήριξη και υποβάλλονται σε εξετάσεις προκειμένω να κριθεί σε κάθε περίπτωση αν είναι απαραίτητη η μεταφορά του μαθητή σε ειδικό σχολείο.
Γονείς που είτε αδιαφορούν είτε βρίσκονται σε άρνηση του προβλήματος από το φόβο του κοινωνικού στίγματος έχουν ως αποτέλεσμα οι καταστάσεις αυτές να γίνονται χρόνιες και να οδηγούν και σε σοβαρότερα προβλήματα στην μετέπειτα ζωή του παιδιού.
