Συνέντευξη Τύπου δόθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας στα Μελισσάτικα Βόλου, όπου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού και Πρόεδρος του Δ.Σ. του φορέα “Μαγνήτων Κιβωτός” κ. Ιγνάτιος, αναφέρθηκε αναλυτικά στην καθιέρωση του θεσμού των Αυγουστιάτικων παρακλήσεων, το οριστικό πρόγραμμα, τους στόχους και τις προοπτικές των εκδηλώσεων.
Με δράσεις και εκδηλώσεις τιμά τα δέκα χρόνια από την ίδρυσή του ο φορέας πολιτισμού της Ι.Μ. Δημητριάδος και Αλμυρού, «Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος». Ο φορέας συνεχίζει, όπως όλους τους θεσμούς που καθιέρωσε και τις «Αυγουστιάτικες Παρακλήσεις», που αποτέλεσαν τον πρώτο θεσμό αμέσως μετά την ίδρυσή του, τον Ιούνιο του 2014.
Σε ανακοίνωσή του ο φορέας ανέφερε τα εξής:
«Τιμούμε την κορωνίδα των Θεομητορικών εορτών, που αποτελεί η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την οποίαν ο λαός μας χαρακτήρισε ως το Πάσχα του Καλοκαιριού, όπου στον χαρακτηρισμό αυτό κρύβεται όλο το μεγαλείο και το μυστήριο της εορτής αυτής.
Θεολογία και ελληνορθόδοξη παράδοση καθιστούν την Παναγία μας το κύριο, μετά τον Χριστό, πρόσωπο του ετήσιου εορταστικού εκκλησιαστικού κύκλου.
Φέτος, οι Αυγουστιάτικες Παρακλήσεις, είναι αφιερωμένες στην Ελληνική Οικογένεια, ένα θεσμό που δέχτηκε τον τελευταίο καιρό αμφισβήτηση και πιέσεις!
Η Παναγιά μας είναι η κατεξοχήν προστάτιδα της Οικογένειας και μαζί με τις παραινέσεις για την διαφύλαξη και προστασία της, θα ακουστούν και πάλι τραγούδια από κάθε γωνία της πατρίδας μας, που γίνονται δρόμος συνάντησης με την μητρική Της αγάπη. Μελωδίες του βουνού, του κάμπου και της θάλασσας που γίνονται χάδι ουράνιας παρηγοριάς και μεσιτείας, που μόνον Εκείνη ξέρει να χαρίζει.
Όταν το πέλαγος της ζωής αγριεύει και ο θάνατος δείχνει τα δόντια του, η πρώτη καταφυγή όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων είναι το πρόσωπο μιας μάνας. Μιας μάνας που κάποτε μας έδωσε ζωή και που όλοι μας θεωρούμε βέβαιη την προθυμία της να ξανανοίξει την αγκαλιά της και να μας δώσει εκείνο το πρώτο κανάκεμα στον κόρφο της, εκεί που όλα έμοιαζαν γαλήνια και η βεβαιότητα πως όλα θα πάνε καλά ημέρευε τους εφιάλτες της νύχτας.
Γι’ αυτό και λένε πως η Οικογένεια είναι η πρόγευση του παραδείσου. Γιατί, παράδεισος είναι εκεί που τους ανθρώπους ενώνει η αγάπη και η αγάπη αυτή γεννά νέα ζωή. Αυτό είναι η Οικογένεια. Λιμάνι και καταφύγιο, πηγή κουράγιου και στήριγμα, όταν όλες οι βεβαιότητες του κόσμου μοιάζουν ετοιμόρροπες. Αλήθεια, ποιος είναι εκείνος που δεν λαχτάρησε λίγο παράδεισο στη ζωή του;
Είμαστε καρποί αγάπης. Μια Οικογένεια είναι το πρώτο λίκνο μας. Κι αν έρχονται στιγμές που η ανθρώπινη αγάπη εξαντλείται, ένα άλλο σπίτι, μια οικογένεια μεγάλη, περιμένει να στηρίξει, να γιατρέψει και να ξαναδώσει κουράγιο. Αυτή είναι η Εκκλησία. Μια θάλασσα αγάπης από Πατέρα επουράνιο και μάνα στοργική, μ΄ αγάπη αδαπάνητη, την Παναγιά μας.
Μέσα σ’ αυτήν την Οικογένεια, η χάρη του Θεού, λες και μαλώνει τους αέρηδες και τις καταιγίδες. Πάντα, σαν μεγάλη αγκαλιά είναι ανοιχτή και περιμένει. Κι όταν σηκώνουμε τα μάτια και ψάχνουμε, όπως το μικρό παιδί, αυτήν που μας κρατά στα χέρια της, ένα γλυκό πρόσωπο, το πρόσωπο τη μάνας του Χριστού, μας διαβεβαιώνει πως τίποτε δεν είναι ισχυρότερο από τη μητρική της αγάπη.
Αυτήν τη Μάνα αναζητούμε και φέτος. Μέσα στην Εκκλησιά, μέσα στο σπίτι μας, ξανά μας περιμένει για να παρευρεθούμε στην κοίμησή της και να μοιραστούμε τη χαρά τής επιστροφής της στην αγκαλιά του Υιού της και Θεού μας.
Κι εμείς την βρίσκουμε παντού: Στους ύμνους και τις εικόνες της, στις μουσικές και τα τραγούδια μας.
Και κάθε στίχος, κάθε μελωδία, γίνεται προσευχή»,
Στη συνέχεια των Ιερών Παρακλήσεων, που θα τις τελεί ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού, κ. Ιγνάτιος, θα τις υποστηρίξουν και πάλι μουσικά, αξιόλογα τοπικά σχήματα. Ο φορέας θα έχει και φέτος την συνεργασία και τη συμπαράσταση των κατά τόπους θρησκευτικών και πολιτιστικών φορέων, προπάντων, όμως, του Ηλία Λιαμή και του Δημήτρη Καραβασίλη, η συμμετοχή των οποίων έγινε σχεδόν απαιτητή από τις διάφορες περιοχές.
Ο αρχικός στόχος της «ΜΑΓΝΗΤΩΝ ΚΙΒΩΤΟΥ» ήταν οι εκδηλώσεις αυτές, που προσφέρονται δωρεάν, να αγκαλιαστούν και από όλους τους ανθρώπους της Μαγνησίας, κάτι που επαληθεύεται όλο και περισσότερο. Έτσι, μετά την παρέλευση δέκα ετών, μπορεί να αναφερθεί ότι ο στόχος επετεύχθη απόλυτα.
