Απάντηση στο Κουμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος για τα εργασιακά έδωσαν ο Υπουργός Εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης για λογαριασμό του υπουργείου και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος για λογαριασμό της κυβέρνησης, με αφορμή την επίκαιρη επερώτηση που κατέθεσαν ο Γενικός Γραμματέας του Κουμουνιστικού Κόμματος κ. Δημήτρης Κουτσούμπας μαζί με 14 ακόμη βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του.
Πιο συγκεκριμένα, ο Χρήστος Μπουκώρος, απαντώντας στο ΚΚΕ, αναφέρθηκε εκτενώς στα μέτρα που έχει λάβει, μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για την προστασία των εργαζομένων. Όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε «η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης έσπευσαν να απαγορεύσουν τις απολύσεις, επέκτειναν τα επιδόματα ανεργίας και ενίσχυσαν τους μακροχρόνια ανέργους – στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων- αμέσως μόλις «έσκασε» το πρώτο κύμα της πανδημίας».
Επίσης, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε γενικότερες πολιτικές που έλαβε το Υπουργείο Εργασίας και η κυβέρνηση όπως είναι η πάταξη της μαύρης εργασίας, θεσπίζοντας αυστηρότερο πρόστιμο (11.000 ευρώ για κάθε αδήλωτη θέση εργασίας), με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωσή της κάτω από το 10%. Επιπλέον, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που συνιστά μικρές αλλά ορατές αυξήσεις των μισθών, αποτελεί πυλώνα της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Ακόμη τόνισε ότι μέλημα της κυβέρνησης είναι με τη λήξη της πανδημίας, η χώρα να μπει σε μια αναπτυξιακή διαδικασία όπου το ζητούμενο θα είναι η διανομή από το περίσσευμα του πλούτου. «Διότι η φτώχεια δεν μοιράζεται με κανέναν τρόπο» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Χρήστος Μπουκώρος.
Μεταξύ άλλων, στη τοποθέτησή του ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος επεσήμανε τα εξής: «Θα ξεκινήσω με ένα ρητορικό ερώτημα. Αυτό το 40% του ελληνικού λαού που ψήφισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές είναι όλοι τους κεφαλαιοκράτες, μεγαλοβιομήχανοι, εκπρόσωποι του κεφαλαίου; Αυτό το σταθερό, μεγάλο ποσοστό που πάντα στηρίζει τη Νέα Δημοκρατία πιστά από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι εκπρόσωποι του κεφαλαίου; Είναι εύποροι, είναι αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται τις ανάγκες των υπολοίπων; Κι αν αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα, το ίδιο συμβαίνει και σε ολόκληρη τη δυτική Ευρώπη; Και εάν δεν είναι όλοι αυτοί -που δεν είναι και όλοι συμφωνούμε- κεφαλαιοκράτες και οι ζάμπλουτοι, έχουν πέσει θύματα κάποιων μαγικών ικανοτήτων της Νέας Δημοκρατίας και τους κρατάμε δέσμιους, αιχμάλωτους και μαγεμένους να κατευθύνονται ιδεολογικά και δια της επιλογής τους προς τη δική μας παράταξη και όχι προς τη δική σας, που υποτίθεται ότι τους εκπροσωπείτε καλύτερα; Τι τελικώς συμβαίνει;
Μια δεύτερη διαπίστωση είναι ότι το να θέτει σήμερα κανείς τα σωστά ερωτήματα, δεν σημαίνει ότι διαθέτει και τις σωστές απαντήσεις. Λέει με τη σημερινή του επερώτηση το ΚΚΕ: Ευημερούν οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα; Είναι ευτυχισμένοι; Είναι το βιοτικό τους επίπεδο αυτό που θα θέλαμε, το ευκταίο; Ασφαλώς όχι. Δεν πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί των εργαζομένων; Ασφαλώς ναι.
Η απάντηση όμως πια είναι; Γιατί το πώς θα δοθεί αυτή η απάντηση είναι που σηματοδοτεί και τη θεμελιώδη διαφορά μας. Ήρθε το ΚΚΕ εδώ διατυπώνοντας μια σειρά μαξιμαλιστικών κατά τη δική μας άποψη αιτημάτων, χωρίς καμία κοστολόγηση, χωρίς να μας πει όλα αυτά που προτείνει πόσο στοιχίζουν και κυρίως ποιος θα τα πληρώσει;
Να τα πληρώσει λοιπόν ο κρατικός προϋπολογισμός. Σε μια χώρα η οποία εξέρχεται από μια δεκαετή κρίση, προφανώς να φορολογηθούν οι κεφαλαιοκράτες, το μεγάλο κεφάλαιο, οι μεγάλες επιχειρήσεις, τα μονοπώλια και όλα αυτά. Όμως αυτό έχει απαντηθεί. Και εκεί συμφωνούμε όλοι. Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και το έχει απαντήσει η δική σας ιδεολογία αυτό, όχι η δική μας ιδεολογία. Και με την αυριανή υπερφορολόγηση, προκειμένου να ικανοποιήσουμε τα αιτήματα που εσείς ζητάτε, το κεφάλαιο θα μεταναστεύσει.
Και έχετε μια δεύτερη απάντηση και λέτε να κρατικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής και δι’ αυτού του τρόπου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα που σήμερα θέτετε με την επερώτησή σας.
Και ερχόμαστε εμείς και σας λέμε πως όταν, όπου και όποτε κρατικοποιήθηκαν τα μέσα παραγωγής δεν προέκυψε ευκαιρία για ευτυχία και ευημερία. Και για να αρχίσουμε από τη δική μας χώρα εδώ, όλες οι κρατικές επιχειρήσεις χρεοκόπησαν, απέτυχαν. Σαν να μην έφτανε αυτό, φόρτωσαν στον ελληνικό λαό με βάρη που πλήρωνε συνεχώς. Θυμίζω την Ολυμπιακή Αεροπορία, που πριν την αποκρατικοποίηση ο Έλληνας φορολογούμενος, ο εργαζόμενος δηλαδή πλήρωνε ένα εκατομμύριο ευρώ το μήνα.
Αλλά και αλλού σε όποιο σύστημα τα μέσα παραγωγής ήταν υπό κρατικό έλεγχο, φαινόμενα αντιπαραγωγικότητας, φαινόμενα διαφθοράς, φαινόμενα οικονομικής αποτυχίας καταγράφηκαν. Η ιστορία αυτό λέει είτε στο ένα σύστημα είτε στο άλλο σύστημα δεν φαίνεται οι εργαζόμενοι να ευημερούν. Δεν βλέπω ούτε στην Βόρειο Κορέα ούτε στη Βενεζουέλα ούτε σε χώρες που είναι προσανατολισμένες σε τέτοια συστήματα να ευημερούν οι περισσότεροι. Βλέπω να ευημερεί και πάλι μια κομματική νομενκλατούρα, όσοι είναι κοντά στην εξουσία.
Εκεί λοιπόν αρχίζουν οι διαφορές μας. Εσείς λέτε ότι όλα αυτά μπορούν να πληρωθούν από το κράτος, λες και το κράτος είναι κάτι απρόσωπο, λες και τα έσοδα του κράτους δεν είναι από τον Έλληνα φορολογούμενο. Όμως, το 97% των φορολογουμένων δεν είναι κεφάλαιο, δεν είναι επιχειρηματίες. Είναι εργαζόμενοι, είναι αυτοαπασχολούμενοι, μικροεπιχειρηματίες, μικροεπαγγελματίες. Θα πρέπει δηλαδή να εκτινάξουμε τους φόρους στα ύψη και να πληρώσουμε αυτά τα μαξιμαλιστικά αιτήματα;
Εκεί λοιπόν αρχίζουν οι διαφορές μας, και τώρα γίνεται μια προσπάθεια στη βάση του λιγότεροι φόροι, λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές, περισσότερες επενδύσεις, περισσότερες θέσεις εργασίας και καλύτερα αμειβόμενες, διότι εμάς αυτή είναι η ιδεολογία μας. Γι’ αυτό μας ψήφισε το 40% του ελληνικού λαού!
Και μην μπαίνετε στην πλάνη εξαιτίας του γεγονότος ότι η πανδημία αλλοιώνει την πολιτική μας, ότι αυτή η πολιτική δεν θα εφαρμοστεί. Από την πανδημία γρήγορα -θέλω να πιστεύω- θα φύγουμε και τότε θα έχουμε την ευκαιρία να εφαρμόσουμε ολοκληρωμένη αυτή την πολιτική».
