Αργώ: Μνήμη χρυσόψαρου ή άλλη μια απόδειξη της απερίγραπτης υποκρισίας του “τέως” και των αυλικών του;
Ενας χωρίς προηγούμενο πανικός έχει καταλάβει τις τελευταίες μέρες τα ποικιλώνυμα στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού συστήματος Σκοτινιώτη με αιτία την σημερινή παρουσίαση της τελικής μορφής του Μουσείου της Αργούς, με τη Δημοτική Αρχή του Αχιλλέα Μπέου να έχει ολοκληρώσει όλες τις διαδικασίες και να έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση ύψους 14 εκατομμυρίων ευρώ!
Εύλογος αυτός ο πανικός αφού η σύγκριση είναι καταλυτική υπέρ της σημερινής Δημοτικής Αρχής που παρέλαβε μια απλή μελέτη και ξεπέρασε πολλά εμπόδια για να φέρει το σημαντικό αυτό έργο στην τελική ευθεία πριν την υλοποίησή του. Μοιραία, λοιπόν, ο Πορφυρογέννητος, τέως Δήμαρχος, και τα τσιράκια του, έχουν αποδυθεί σε ένα αγώνα υποβάθμισης του επιτεύγματος του Δημάρχου Βόλου, κ. Αχιλλέα Μπέου με επιχειρήματα που συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε γελοιότητα και που απλώς αποδεικνύουν την ποιότητα αυτών που τα μετέρχονται.
Το γελοιωδέστερο όλων είναι ασφαλώς η χρήση δίκην καραμέλας μιας αναφοράς του κ. Μπέου με τον χαρακτηρισμό της Αργούς σαν “ψαρόβαρκας”. Και ναι μεν η αναφορά είχε γίνει, αλλά σκοπίμως αποκρύπτεται ότι αφορούσε την εγκατάλειψη του πλοίου σε ένα υπόστεγο – τέντα του λιμανιού, όπου σάπιζε, επί δημαρχίας Σκοτινιώτη!
Και ότι όταν ο σημερινός και αυριανός Δήμαρχος έκανε λόγο για καράβια που χάνονται είχε υπόψη του ότι μόλις είχε παραλάβει μια πόλη που κυριολεκτικά βρομούσε και έζεχνε (βλέπετε η τότε αρμοδία αντιδήμαρχος ασχολούταν κυρίως με την ερμηνεία του..Καβάφη) και ο Δήμος γενικότερα παρουσίαζε μια εικόνα διάλυσης και αποσύνθεσης.
Αλλά αντιπαρερχόμενοι όλα αυτά και επειδή η υποκρισία, ο λαϊκισμός και ο φαρισαϊσμός τους δεν έχει όρια, ας τους θέσουμε κι εμείς μια ερώτηση: Ποιο πρωτοπαλίκαρο του Πολυχρονεμένου είχε αποκαλέσει δημόσια την Αργώ “κούτσουρο”; και ήθελαν πραγματικά να κάνουν ένα Μουσείο για να στεγάσουν ένα “κούτσουρο”;
Ρητορικό το ερώτημα, απλώς παρατίθεται για να μην νομίζουν ότι ξεχάσαμε τον βίο και την πολιτεία τους. Και αν θέλουν να ανοίξουμε κι άλλα κιτάπια να θυμηθούν οι πολίτες ποιοι ήταν και τι αντιπροσώπευαν. Αν και παραμένουν αξέχαστοι…