Σκηνές από την τραγική ιστορία των βασανιστηρίων τα οποία είχε υποστεί η ανήλικη οικιακή βοηθός Σπυριδούλα Ράπτη, που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο το 1955, ήρθαν στην μνήμη των αρεοπαγιτών, καθώς βρέθηκαν εμπρός σε μια ανάλογη απάνθρωπη ιστορία που διαδραματίστηκε, όχι σε υπόγειο αυτή τη φορά, αλλά τον πρώτο όροφο πολυκατοικίας.
Ανατριχιαστικές είναι οι περιγραφές στην απόφαση για την ακραία απάνθρωπη συμπεριφορά που επέδειξαν τόσο μια γυναίκα, η οποία εργαζόταν μάλιστα σε νοσοκομείο, όσο και ένας συνεργάτης της οι οποίοι είχε αναλάβει με αμοιβή τη φροντίδα της κοπέλας που αντιμετωπίζει σχιζοφρενική ψύχωση και πάσχει από παραπληγία. Η εν λόγω συμπεριφορά μάλιστα είχε ως αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του αριστερού ποδιού προς αποφυγήν γάγγραινας. Το τραγικό του πράγματος, όμως, δεν σταματά εκεί. Λίγο προτού ξεκινήσει η διαδικασία ενώπιον της Δικαιοσύνης, απεβίωσε η μητέρα της άτυχης κοπέλας που είχε αναθέσει την επιμέλεια και φροντίδα στα εν λόγω άτομα, ενώ την ίδια στιγμή ο νέος Ποινικός Κώδικας τους αναγνώρισε ελαφρυντικά.
Για να μην ενοχλείται η γυναίκα που είχε αναλάβει την φροντίδα όσο και ο βοηθός της εγκατέλειπαν την κοπέλα μέσα στο κατακαλόκαιρο μισόγυμνη, χωρίς νερό, φαγητό και φάρμακα, σε μπαλκόνι πολυκατοικίας της Αθήνας που έβλεπε στον φωταγωγό. Για να μη γίνεται μάλιστα αντιληπτή από τους υπόλοιπους ενοίκους, είχαν βάλει γύρω-γύρω από το μπαλκόνι πλαστικές κουρτίνες μπάνιου, σεντόνια και νάιλον.
Οπως αναφέρουν οι αρεοπαγίτες, «σε διαμέρισμα του πρώτου ορόφου πολυκατοικίας, κατά το χρονικό διάστημα από τα τέλη Απριλίου ως τις 8/7/2014, με πρόθεση ενεργώντας, έχοντας αναλάβει την περίθαλψη και φροντίδα της Μ.Π., ατόμου με ειδικές ανάγκες, κατόπιν συμφωνίας με την ήδη αποβιώσασα μητέρα της παθούσας, την άφησε αβοήθητη, την τοποθέτησε σε κλίνη, στον χώρο του μπαλκονιού, εντός του φωταγωγού, περιστοιχίζοντάς την από σεντόνια, νάιλον και πλαστικές κουρτίνες μπάνιου, εκθέτοντας με τον τρόπο αυτό σε δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης και αναγκάζοντάς την να υπομένει εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αφήνοντας την ημίγυμνη, αφυδατωμένη, υποσιτισμένη και εξουθενωμένη, τηρώντας ελάχιστα τις συνθήκες υγιεινής, χωρίς ιατρική βοήθεια και φαρμακευτική αγωγή, παρά την παραπληγία και τη χρόνια σχιζοφρενική ψύχωση από την οποία έπασχε».
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η άτυχη κοπέλα να υποστεί «εκσεσημασμένη απίσχναση, βαριά μικροκυτταρική αναιμία (HCT 18%), γενικευμένες κατακλίσεις ράχης, λεκάνης, ισχίων, πτερνών, γονάτων, ανοικτά τραύματα δεξιάς και αριστερής καταγόνυ άρθρωσης, γενικευμένη καχεξία, καθώς και βαριές λοιμώξεις μαλακών μορίων, σωματικές βλάβες, δηλαδή ιδιαίτερα βαριές, συνεπεία των οποίων υπήρξε αναγκαίος και ιατρικά ενδεδειγμένος ο αναπόφευκτος ακρωτηριασμός αριστερού κάτω άκρου από τη μεσότητα του μηρού, με σκοπό την αποφυγή γάγγραινας του σκέλους αυτού».
Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, η γυναίκα που είχε το κύριο βάρος της φροντίδας «είχε ιδιαίτερη υποχρέωση να αποτρέψει το αποτέλεσμα αυτό παρέχοντάς της τη δέουσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τροφή και νερό, καθώς και να τοποθετήσει πάλι το κρεβάτι της εντός της οικίας, η δε υποχρέωση αυτή προκύπτει αφενός από τη συμφωνία που είχε κάνει με τη μητέρα της παθούσας, ενόσω ακόμα ζούσε, για να φροντίζει και να περιθάλπει την κόρη της και αφετέρου από την προηγούμενη επικίνδυνη ενέργεια της, της κατ’ εξακολουθητικής έκθεσης σε αβοήθητη κατάσταση».
Κι όλα αυτά, υπογραμμίζουν οι αρεοπαγίτες, παρότι «γνώριζε ότι από τις πράξεις και τις παραλείψεις της αυτές ενδέχεται να επέλθει η βαρεία σωματική βλάβη, η οποία και επήλθε».
Αναφορικά με τον συνεργό της η αρεοπαγιτική απόφαση αναφέρει ότι «της παρείχε ηθική στήριξη», γνωρίζοντας ότι από τις παραλείψεις της και «δη παρέχοντάς της ψυχική συνδρομή και ηθική υποστήριξη με τη μη αντίδρασή του στη συμπεριφορά της», αλλά και «τη δική του συνδρομή ήταν ενδεχόμενο να επέλθει βαριά σωματική βλάβη του θύματος Μ.Π., που όφειλε να αποτρέψει».
Κατόπιν αυτών η γυναίκα καταδικάστηκε σε κάθειρξη 10 ετών για «την αξιόποινη πράξη της έκθεσης σε βαθμό κακουργήματος, τελεσθείσας διά παραλείψεως, που προκάλεσε στην παθούσα βαριά σωματική βλάβη της υγείας της» και ο συνεργάτης της καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 ετών για απλή συνέργεια. Ο τελευταίος ζήτησε από τον Αρειο Πάγο να αναιρεθεί η καταδικαστική για εκείνον εφετειακή απόφαση, αλλά το Ποινικό Τμήμα απέρριψε όλους τους λόγους αναίρεσης που προέβαλε για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, κ.λπ.
Αντίθετα, οι αρεοπαγίτες έκαναν δεκτό το αίτημα αναγνώρισης της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 του νέου Ποινικού Κώδικα, το οποίο αντικατέστησε το κριτήριο της «νόμιμης» ζωής έναντι της «έντιμης» ζωής, που απαιτούνταν από τον παλαιό Π.Κ. και ανέπεμψαν την υπόθεση στο Εφετείο για να ληφθεί υπόψη και για τους δύο καταδικασθέντες.
