Κυριακή, 24 Νοεμβρίου, 2024 12:00
ΒόλοςΤοπικά

Αχ. Μπέος σε συνδικαλιστές του ΔΣΒ: Το Δικαστικό Μέγαρο μας ενδιαφέρει κι όχι οι εκλογές σας – Σταματήστε την ιδιοτελή και καιροσκοπική στάση






Σε απάντηση της ανακοίνωσης του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου με τον αστήρικτο ισχυρισμό περί ανάμειξης στα συνδικαλιστικά τους πράγματα από τον Δήμαρχο Βόλου, ο κ. Αχιλλέας Μπέος σε δήλωσή του ξεκαθαρίζει τη θέση του δηλώνοντας τα εξής:

Πληροφορήθηκα ότι με αφορμή μια ακόμη πρωτοβουλία που αναλάβαμε ως υπεύθυνη Δημοτική Αρχή υπηρετώντας την ηθική υποχρέωση να μην εθελοτυφλούμε στα μείζονα προβλήματα του τόπου μας, όπως η ανάγκη ανέγερσης ενός σύγχρονου και λειτουργικού Δικαστικού Μεγάρου, αντάξιου της ευρωπαϊκής προοπτικής της πόλης μας, δέχθηκα μια σκαιά και ανοίκεια επίθεση από δυο δικηγόρους με συντεχνιακές φιλοδοξίες, που σκορπούν την απογοήτευση λειτουργώντας μάλλον σαν μεσίτες ακινήτων παρά ως εκπρόσωποι ενός κορυφαίου επιστημονικού Συλλόγου, όπως ο Δικηγορικός του Βόλου, η πλειονότητα των μελών του οποίου τιμά απόλυτα την ιδιότητα του λειτουργού της Δικαιοσύνης

Ο απερχόμενος πρόεδρος, Χρ. Στρατηγόπουλος και ο διεκδικητής του «θρόνου» του, κάποιος ονόματι Μπακαλιάρος, όπως τουλάχιστον μου τον κατονόμασαν, καθώς δεν τον γνωρίζω, παραμέρισαν προσωρινά τις όποιες διαφορές ενδεχομένως έχουν και συμφώνησαν ότι θα πρέπει να μου αφαιρεθεί το δικαίωμα, όχι μόνο ως Δημάρχου, αλλά και ως απλού πολίτη, να έχω άποψη και να τη διατυπώνω ελεύθερα, στο πλαίσιο της λειτουργίας ενός Δημοκρατικού Πολιτεύματος, όπως το Σύνταγμα και οι Νόμοι μας προβλέπουν. 

Φυσικά τέτοιου είδους απαγορεύσεις, όταν μάλιστα εξυπηρετούν σχέδια υπονόμευσης ενός κορυφαίου αιτήματος του συνόλου της κοινωνίας μας και παράλληλα τα ιδιοτελή μικροσυμφέροντα κάποιων, φαντάζουν και είναι φαιδρές. Ιδιαίτερα δε όταν με προφανή ιδιοτέλεια επιχειρείται η έκφραση της αντίθετης, κυρίαρχης στην κοινωνία, άποψης, να εμφανιστεί σαν δήθεν παρέμβαση στα «εσωτερικά» ενός συλλόγου, αντιμετωπίζονται με θυμηδία. 

Το μήνυμα της παρέμβασής μου, που θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους οι δύο επίδοξοι «ηγέτες»,  είναι ότι το νέο Δικαστικό Μέγαρο θα ανεγερθεί, παρά τις επιθυμίες τους, όχι γιατί το θέλω εγώ, αλλά γιατί είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΟΛΩΝ. Γιατί η πόλη μας, μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή πόλη, που αναπτύσσεται καθημερινά, δικαιούται να έχει ένα Δικαστικό Μέγαρο, που θα διευκολύνει και τη συνολική λειτουργία της, αλλά και θα διασφαλίζει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες απονομής της Δικαιοσύνης. 

Η σημερινή απογοητευτική, τριτοκοσμική, κατάσταση του λειτουργούντος κτηρίου, μπορεί να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και την αισθητική του συνδικαλιστικού «διδύμου», όχι όμως και σε αυτές των πολιτών του Βόλου και των, σοβαρών λειτουργών της Δικαιοσύνης, όπως δημόσια έχουν καταγραφεί. Αν με την ανέγερση του νέου Μεγάρου τους λείψει η θλιβερή σημερινή κατάσταση, υπάρχουν πάντα τα δημόσια ουρητήρια απέναντι στην πλατεία Ελευθερίας, που δυστυχώς από πλευράς συνθηκών τόσο πολύ προσομοιάζουν, για να διατηρούν τις όποιες αναμνήσεις τους. 

Για τελευταία φορά ξεκαθαρίζω στους δήθεν ανεξάρτητους, ακηδεμόνευτους και ανεξάρτητους (κατά τις πομπώδεις δηλώσεις τους) συνδικαλιστές, που, όμως, χρόνια βάδιζαν χέρι χέρι με τον αλήστου μνήμης Σκοτινιώτη και τώρα με πολιτικούς παράγοντες, γνωστούς σε όλους, τη στήριξη των οποίων “κυνηγούν” μήπως και εκλεγούν, ότι ουδεμία επιθυμία ανάμειξης στα «εσωτερικά» τους υπάρχει. Με ενδιαφέρει η ταχύτερη δυνατή θετική εξέλιξη στο θέμα του νέου Δικαστικού Μεγάρου Βόλου, την οποία δυστυχώς οι συγκεκριμένοι αντιμάχονται και υπονομεύουν. Το δικό μου αποκλειστικό ενδιαφέρον στρέφεται προς τους πολίτες που επανειλημμένα με τίμησαν με την ψήφο τους και τους το ανταποδίδω μαχόμενος καθημερινά για τα θέματα της πόλης μας, χωρίς ιδιοτέλεια, σκοπιμότητα και προσωπικό συμφέρον, όπως κάνουν εκείνοι.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα ξεπερασμένα, εδώ και δεκαετίες τερτίπια, της πιο φαύλης και αποτυχημένης μορφής της μικροπολιτικής, και ας προσαρμοστούν στην εποχή και τα αιτήματά της. Η πόλη, η κοινωνία, όλοι μας, χρειάζεται ένα νέο Δικαστικό Μέγαρο. Και θα το έχει. Ανεξαρτήτως των καταδικασμένων στη συλλογική συνείδηση προσπαθειών κάποιων, που κινούνται με ιδιοτέλεια και προφανή καιροσκοπισμό.