Η πτώση της εξωτερικής θερμοκρασίας σε χαμηλά επίπεδα αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης συγκεκριμένων βλαβών και δυσλειτουργιών στο αυτοκίνητό μας.
Ως γνωστόν, οι ακραίες θερμοκρασίες στρεσάρουν όχι μόνον τον οδηγό ή τους επιβάτες ενός οχήματος αλλά και το ίδιο το αυτοκίνητο. Μπορεί, λοιπόν, στη χώρα μας να είμαστε εξοικειωμένοι με τους καύσωνες και τις θερμοκρασίες που ξεπερνούν ακόμα και τους 40 βαθμούς Κελσίου, γνωρίζοντας πώς να προστατευθούμε και να προετοιμάσουμε κατάλληλα το αυτοκίνητό μας, δεν ισχύει το ίσιο ωστόσο και για τις ακραία χαμηλές θερμοκρασίες.
Ας δούμε, λοιπόν, ποια προβλήματα είναι ενδεχομένως να αντιμετωπίσουμε μετά την πολυήμερη έκθεση του αυτοκινήτου μας σε πολικές συνθήκες και πώς μπορούμε να αποφύγουμε τα χειρότερα με ορισμένες απλές κινήσεις.
1. «Νεκρή» μπαταρία
Το πολικό ψύχος δεν είναι ο καλύτερος φίλος της μπαταρίας μας, επιταχύνοντας επί της ουσίας την αποφόρτισή της. Στην περίπτωση, λοιπόν, που το αυτοκίνητό σας παραμείνει για αρκετές ημέρες ακινητοποιημένο και εκτεθειμένο σε χαμηλές θερμοκρασίες, τότε η πιθανότητα να μην καταφέρει η μπαταρία να θέσει σε λειτουργία τον κινητήρα είναι ισχυρή.
Αν συμβεί αυτό, τότε με τη χρήση των απαραίτητων καλωδίων και τη συμβολή ενός δεύτερου αυτοκινήτου μπορούμε να θέσουμε τον κινητήρα σε λειτουργία και να ξεκινήσουμε τη διαδρομή μας, γνωρίζοντας παρ’ όλα αυτά πως αν η μπαταρία μας έχει αρκετά χρόνια στην πλάτη της, ίσως να βρεθούμε και μάλιστα πολύ σύντομα αντιμέτωποι με το ίδιο πρόβλημα.
Ένας έλεγχος σε κάποιο κοντινό ηλεκτρολογείο μπορεί να μας δώσει απαντήσεις σχετικά με την υγεία της κι αν θα πρέπει να προχωρήσουμε στην αντικατάστασή της.
2. «Εύθραυστο» πέλμα ελαστικών
Τα θερινά ελαστικά δεν είναι κατασκευασμένα ώστε να λειτουργούν αποτελεσματικά σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ακόμα λοιπόν και στους 5 βαθμούς Κελσίου ένα θερινό ελαστικό αρχίσει να χάνει τις ιδιότητές του. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μειωθεί θεαματικά η πρόσφυση του αυτοκινήτου μας, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις αν φανούμε απρόσεκτοι ή ανυπόμονοι είναι πιθανόν να προκαλέσουμε ανεπανόρθωτες ζημιές στο πέλμα του ελαστικού.
Κατά την εκκίνηση, λοιπόν, της διαδρομής μας ένα παγωμένο πρωινό αποφεύγουμε τις έντονες επιταχύνσεις δίνοντας χρόνο στο ελαστικό να ανεβάσει τη θερμοκρασία του πέλματος. Σε αντίθετη περίπτωση, τότε είναι πιθανόν επιταχύνουμε τη φθορά του πέλματος στους κινητήριους τροχούς, γεγονός που με τη σειρά του θα οδηγήσει στην πρόωρη γήρανση-αντικατάστασή τους.
Σημειώστε ότι σε ακραίες θερμοκρασίες παρατηρείται και η μεταβολή στην πίεση των ελαστικών, η οποία αν δεν είναι σημαντική δεν θα πρέπει να μας ανησυχήσει.
3. Παγωμένα μάκτρα υαλοκαθαριστήρων
Ακόμα κι αν απομακρύνουμε το χιόνι και τον πάγο από το παρμπρίζ, τα μάκτρα των υαλοκαθαριστήρων παραμένουν «παγωμένα» και εξαιρετικά ευάλωτα. Αν θέλουμε να τα προστατεύσουμε και να αποφύγουμε τη φθορά τους, τότε δεν θα πρέπει να θέσουμε σε λειτουργία τους υαλοκαθαριστήρες τα πρώτα λεπτά αφότου ξεκινήσουμε τη διαδρομή μας.
Στη συνέχεια αξιοποιώντας το σύστημα του κλιματισμού, μπορούμε να αυξήσουμε τη θερμοκρασία του παρμπρίζ και να θέσουμε με ασφάλεια σε λειτουργία τους υαλοκαθαριστήρες.
4. Αντιψυκτικό υγρό
Με την προϋπόθεση ότι στο σύστημα ψύξης του αυτοκινήτου μας κυκλοφορεί το ενδεδειγμένο από τον κατασκευαστή αντιψυκτικό υγρό, τότε η πιθανότητα να παγώσει είναι μικρή.
Αν πάλι δεν είμαστε σίγουρη για την ποιότητα του υγρού που κυκλοφορεί στο σύστημα ψύξης, ένας οπτικός έλεγχος θα κάνει να βεβαιωθούμε για την παρουσία πάγου στα είτε στο κύκλωμα είτε στα εξωτερικά τοιχώματα του συστήματος ψύξης του κινητήρα.
Όπως και να έχει παρατηρούμε με προσοχή τον δείκτη της θερμοκρασίας νερού του κινητήρα και σε περίπτωση που εντοπίσουμε κάποια μη συνηθισμένη διακύμανση σε αυτήν ακινητοποιούμε το όχημα, σβήνοντας τον κινητήρα.
5. Υγρό καθαρισμού παρμπρίζ
Αν στο δοχείο του συστήματος πλύσης για τα παρμπρίζ υπάρχει νερό και όχι κάποιο άλλο διάλυμα, τότε είναι πιθανόν να παγώσει το περιεχόμενό του.
Όπως και στην περίπτωση του ψυκτικού υγρού, έτσι και σε αυτή, ο οπτικός έλεγχος θα μας βγάλει από τη δύσκολη θέση, δίνοντας απαντήσεις για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το κύκλωμα πλύσης.
Αυτό φυσικά μπορούμε να το ανακαλύψουμε και με τον δύσκολο τρόπο, θέτοντας το σε λειτουργία, μόνο που θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να διακόψουμε την όποια προσπάθεια από τη στιγμή που αυτό δεν ανταποκριθεί για να προστατεύσουμε τα ηλεκτρικά μέρη του και ειδικότερα την αντλία.
6. Παγωμένες κλειδαριές
Όντας εκτεθειμένες στο κρύο, το χιόνι και τον πάγο, οι κλειδαριές αποτελούν την πηγή ενός συχνού προβλήματοςγια ένα αυτοκίνητο που θα παραμείνει για αρκετές ημέρες ακινητοποιημένο.
Σε αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να ασκήσουμε υπερβολική πίεση στο κλειδί καθώς θα οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να βρούμε μια άλλη μέθοδο ώστε να βοηθήσουμε τον μηχανισμό της κλειδαριάς να ξεκολλήσει. Μια λύση θα μπορούσε να είναι ένα υγρό βασισμένο στην αλκοόλη, ωστόσο, επιλέγοντας τον τρόπο αυτό θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα προκαλέσουμε κάποια αλλοίωση π.χ. στο χρώμα του αμαξώματος.
7. Πάγος στο κύκλωμα καυσίμου – Παχύρευστο λάδι κινητήρα
Σε ακραίες θερμοκρασίες, η δημιουργία πάγου στο κύκλωμα παροχής καυσίμου ίσως εμποδίσει την έναυση του κινητήρα. Ένα πρόβλημα μπορεί να αποτελέσει και η μείωση της ρευστότητας του λαδιού που αναλαμβάνει τη λίπανση των κινούμενων μερών ενός κινητήρα. Στη δεύτερη περίπτωση, η χρήση συνθετικών λαδιών με χαμηλό ιξώδες θεωρείται η ενδεδειγμένη για ακραία ψυχρά κλίματα.
Πηγή: carandmotor.gr
