Επαφίεται στην προσοχή μηχανοδηγών και οδηγών να αποφευχθεί ατύχημα – Η μελέτη που δεν προχώρησε το 2017
Σημεία-καρμανιόλα στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μαγνησίας μπορούν να χαρακτηριστούν οι ισόπεδες διαβάσεις, κυρίως οι αφύλακτες, στις οποίες σημειώνονται σοβαρά σιδηροδρομικά δυστυχήματα χρόνια τώρα.
Σύμφωνα με τους σιδηροδρομικούς στο δίκτυο της Μαγνησίας από Βόλο μέχρι Λάρισα υπάρχουν 18 διαβάσεις, όμως οι μισές και πλέον δεν έχουν καν μπάρες. Δηλαδή, επαφίεται στην προσοχή των μηχανοδηγών και των οδηγών αυτοκινήτων να μη συμβεί ατύχημα.
Εκτός αυτών, σε αγροτικές περιοχές έχουν δημιουργηθεί αυθαίρετα και παράνομα ισόπεδες διαβάσεις, οι οποίες δεν είναι καταγραμμένες.
Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις στις οποίες έχουν ανοιχτεί ακόμη και παλιές διαβάσεις, για να εξυπηρετούνται κάτοικοι στις μετακινήσεις τους και να μη χρειάζεται να μετακινούνται για μεγάλη απόσταση.
Ενδεικτικό πάντως της επικινδυνότητας των διαβάσεων είναι το γεγονός ότι το 90% των σιδηροδρομικών ατυχημάτων συμβαίνει σε ισόπεδες διαβάσεις. Το 63% των ατυχημάτων μάλιστα, 53% των νεκρών και το 75% των τραυματιών καταγράφεται σε διαβάσεις με αυτόματες μπάρες, με βάση παλαιότερα στοιχεία του ίδιου του ΟΣΕ.
Εκτός λειτουργίας προειδοποιητικές μπάρες
Ενδεικτικό της «εγκατάλειψης» που καταγράφεται στο σύστημα φύλαξης των διαβάσεων είναι το γεγονός ότι πολλές φορές οι προειδοποιητικές μπάρες βρίσκονται εκτός λειτουργίας. Αλλες πάλι φορές έχει παρατηρηθεί να πέφτουν οι μπάρες δίχως να περνάει τρένο. Μέχρι όμως να βεβαιωθούν για αυτό οι οδηγοί… επικρατεί κυκλοφοριακό χάος, αφού μπορεί να «μπλοκάρουν» στο σημείο ακόμη και για πέντε λεπτά της ώρας.
Αφύλακτη διάβαση δίπλα σε σχολεία
Κίνδυνος – θάνατος είναι και η σιδηροδρομική διάβαση στη συνοικία «Νέο Δέλτα» στη Νέα Ιωνία, που βρίσκεται στην επέκταση της οδού Βυζαντίου. Στη συγκεκριμένη διάβαση οι προστατευτικές μπάρες πότε λειτουργούν και πότε όχι. Το περισσότερο διάστημα είναι ανενεργές. Στα πενήντα μέτρα λειτουργούν δύο μεγάλα σχολικά συγκροτήματα δημοτικού και γυμνασίου, όπου φοιτούν περισσότερα από 300 παιδιά.
Επιπροσθέτως από τη συγκεκριμένη διάβαση διέρχονται το πρωί με τα αυτοκίνητά τους οι βιομηχανικοί εργάτες που απασχολούνται στη Βιομηχανική Περιοχή. Από τη δεκαετία του 2000 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί θανατηφόρα σιδηροδρομικά δυστυχήματα στο σημείο.
Στο Αλιβέρι κορώνα – γράμμα περνούν οι οδηγοί
Στη συνοικία του Αλιβερίου επειδή επίσης σπανίως λειτουργεί η προστατευτική μπάρα, οι οδηγοί παίζουν «κορώνα – γράμματα» τη ζωή τους για να διασχίσουν τις γραμμές. Στη συνοικία επίσης βρίσκονται σχολικά συγκροτήματα, όπως και η Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας. Με την ταχύτητα που αναπτύσσουν οι αμαξοστοιχίες που πηγαινοέρχονται Βόλο – Λάρισα και το αντίστροφο, αν ο οδηγός δεν είναι προσεκτικός και δεν σπεύσει να ελέγξει, η συγκεκριμένη διάβαση μετατρέπεται αυτομάτως σε παγίδα.
Επιπροσθέτως στις γραμμές ανόδου και καθόδου του τρένου και ειδικά στη μία πλευρά που είναι και ο δρόμος, δεν υπάρχει καθόλου περίφραξη.
Κίνδυνος – θάνατος στο Σέσκλο
Με ρίσκο για την ίδια τη ζωή τους διασχίζουν κάθε μέρα τον δρόμο για να μεταβούν στη δουλειά τους ή να επιστρέψουν στα σπίτια τους οι κάτοικοι του Σέσκλου. Η αφύλαχτη διάβαση λίγα χιλιόμετρα μακριά από το χωριό, αποτελεί παγίδα θανάτου. «Κάνουμε τον σταυρό μας πριν περάσουμε», λένε οι κάτοικοι, αλλά και διερχόμενοι οδηγοί φορτηγών και άλλων οχημάτων που περνούν από το συγκεκριμένο σημείο.
Καλή ορατότητα δεν υπάρχει και αυτό είναι ένα επιπλέον μειονέκτημα για όσους χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο δρόμο.
Δεν είναι λίγοι οι κάτοικοι του Σέσκλου που επιλέγουν να μεταβαίνουν στον Βόλο, μέσω ενός παλιού δρόμου που «ενώνει» το χωριό τους με το Διμήνι. «Μπορεί να έχει πολλές στροφές και εξίσου επικινδυνότητα για άλλους λόγους, όμως τουλάχιστον δεν έχουμε τον φόβο να βρεθούμε αντιμέτωποι ξαφνικά με την αμαξοστοιχία», ανέφερε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η Μαρία Δεληγιάννη- Στύλλα, μητέρα ενός μικρού κοριτσιού. Η ίδια εργάζεται στον Βόλο και καθημερινά, όπως επίσης και ο σύζυγός της που είναι αυτοκινητιστής περνούν τη συγκεκριμένη διάβαση.
Ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Σέσκλου Βασίλης Τσιαμήτας με αφορμή το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών χτύπησε «καμπανάκι», καλώντας τον ΟΣΕ να αναλάβει τις ευθύνες του, για τις συνθήκες υπό τις οποίες λειτουργεί η συγκεκριμένη διάβαση. «Πρέπει να ληφθούν μέτρα πριν θρηνήσουμε θύματα», ήταν το μήνυμα αγωνίας που εξέφρασε.
Η μελέτη που σταμάτησε το 2017
Ο καθηγητής του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Νίκος Ηλίου σε δημόσιες τοποθετήσεις του αυτές τις μέρες, στον απόηχο της τραγωδίας των Τεμπών, αποκάλυψε ότι το 2017 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σχεδίαζε να αναθέσει σε τρία Πανεπιστήμια της χώρας τη μελέτη των αφύλακτων διαβάσεων στο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. «Εμείς ως Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας θα αναλαμβάναμε το 1/4 του σιδηροδρομικού δικτύου, έχοντας τη μελέτη από την Κατερίνη και τη Θεσσαλία μέχρι και τη Βοιωτία. Σύμφωνα με τον τότε σχεδιασμό τις ασήμαντες αφύλακτες διαβάσεις θα τις κλείναμε, ενώ οι πιο σημαντικές θα έπρεπε να γίνουν ανισόπεδες. Τελικά αυτή η μελέτη δεν προχώρησε ποτέ παρότι είχαμε λάβει και εξοπλισμό, όπως drone», είπε μιλώντας στο STAR.
Tότε διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ ήταν ο Κωνσταντίνος Πετράκης, ο οποίος σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή.
Ο τότε αρμόδιος Υπουργός Μεταφορών και Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, ζήτησε την παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου για άλλους λόγους και άλλαξε η διοίκηση. Το έργο εγκαταλείφθηκε, ενώ η νέα διοίκηση που ανέλαβε δεν δέχθηκε καν να δει τους επιστήμονες και να συζητήσει μαζί τους την περίπτωση να συνεχιστεί η μελέτη.
Οσο δε για τους σιδηρόδρομους που διέρχονται των πόλεων, όπως συμβαίνει στη Λάρισα, αλλά και τον Βόλο, σύμφωνα με τον κ. Ηλιού αυτές οι γραμμές θα έπρεπε να υπογειωθούν, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό, αλλά τότε θα μιλούσαμε για νέο μετρό. Η άλλη επιλογή είναι οι σταθμοί των σιδηρόδρομων να τοποθετούνται εκτός πόλεων.
Οι αφύλαχτες διαβάσεις σε όλο το δίκτυο
Αυτή τη στιγμή, στο μήκους 2.500 χλμ. σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, μόλις το 5,1% των διαβάσεων είναι φυλασσόμενες (με φύλακα και μπάρες). Συγκεκριμένα, από τις 1.829 συνολικά ισόπεδες διαβάσεις οι 93 είναι φυλασσόμενες, οι 1.021 (που αντιστοιχούν στο 55,8%) είναι εντελώς αφύλακτες και οι 687 (37,6%) αφύλακτες που διαθέτουν Αυτόματο Σύστημα Ισόπεδων Διαβάσεων (ΑΣΙΔ). Πέρα από την «πρωτιά» που διατηρούν οι αφύλακτες διαβάσεις μεταξύ του συνόλου των διαβάσεων, εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι αυτές είναι υπερβολικά πολλές για ένα δίκτυο 2.500 χλμ. Αντιστοιχεί μία ισόπεδη διάβαση ανά 1,3 χλμ. μέτρα στην Ελλάδα τη στιγμή που ο μέσος ευρωπαϊκός όρος υπολογίζεται στα 2,2 χλμ.
Πλιάτσικο δίχως τέλος στο τροχαίο υλικό
Παλιά βαγόνια στην Α’ ΒΙΠΕ, στο Λατομείο και άλλες περιοχές βορά στα χέρια επιτήδειων – Τα πλοκάμια κυκλώματος στον Βόλο το 2017
Τον Οκτώβριο του 2017 σκάει σαν βόμβα στον Βόλο η εξάρθρωση κυκλώματος που χαρακτηρίστηκε ως «μαφία του σκραπ».
Τότε, συνελήφθησαν 11 άτομα, 8 υπάλληλοι του ΟΣΕ και 3 Ρομά, μεταξύ των οποίων και ένας 43χρονος Βολιώτης, ιδιοκτήτης επιχείρησης, που κατηγορήθηκαν ως επικεφαλής του κυκλώματος και φέρονται ότι προκάλεσαν ζημία 7 εκατ. ευρώ στον ΟΣΕ, μέσω της κομπίνας με το ανακυκλώσιμο υλικό που εμπορεύονταν.
Μετά τις απολογίες τους στον Ανακριτή Διαφθοράς πήραν τον δρόμο για τις φυλακές.
Η πολυμελής εγκληματική οργάνωση εξαρθρώθηκε από την Οικονομική Αστυνομία, η οποία προχώρησε σε δεκαεννέα συλλήψεις.
Το κύκλωμα διαπιστώθηκε ότι αφαιρούσε μεγάλες ποσότητες εκποιήσιμου τροχαίου υλικού από σιδηροδρομικούς σταθμούς σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως και στο Βόλο. Είχε στη δούλεψή του τρεις επιχειρήσεις σε Βόλο, Θεσσαλονίκη και Λαμία.
Εντεκα άτομα κρίθηκαν προφυλακιστέα, ενώ οι υπόλοιποι 8, μεταξύ των οποίων και ο υπάλληλος του προφυλακισθέντος Βολιώτη, αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, καθώς κρίθηκε ότι είχαν περιφερειακό ρόλο στην οργάνωση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας που σχηματίστηκε σε βάρος των 19, το κύκλωμα ξεκίνησε τη δράση του τον Φεβρουάριο του 2015, με τους υπαλλήλους να φέρονται ότι έπαιρναν μίζες από 100 έως 40.000 ευρώ, προκειμένου μεγάλες ποσότητες άχρηστου ανακυκλώσιμου υλικού να φτάνουν σε τρεις εταιρείες που είχαν οι Ρομά, χωρίς παραστατικά.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση προϊσταμένου διεύθυνσης του ΟΣΕ, ο οποίος φέρεται να υπέγραψε απόφαση εικονικής μεταφοράς σιδηροδρομικού υλικού από εταιρία που ανήκε σε ένα από τα αρχηγικά μέλη της σπείρας και σύμφωνα με την αστυνομία πήρε «δωράκι» για αυτό.
Τα αρχηγικά μέλη έβγαζαν τα χρήματα από τη μεγάλη κομπίνα σε βουλγαρικές και κυπριακές τράπεζες, σύμφωνα με την Αστυνομία.
Πλιάτσικο δίχως τέλος
Η συγκεκριμένη κομπίνα ωστόσο φαίνεται ότι ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς το πλιάτσικο και η λεηλασία παλιού και σημερινού τροχαίου υλικού στον ΟΣΕ συνεχίζεται.
Παλιές φορτάμαξες, εμπορευματικά αλλά και επιβατικά βαγόνια, καλώδια και ανταλλακτικά τροχαίου υλικού, παραμένουν στο στόχαστρο της αποκαλούμενης «μαφίας του χαλκού», που συνεχίζει να κάνει χρυσές δουλειές στις πλάτες του σιδηρόδρομου.
Στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό στο ύψος του Λατομείου πριν από το Σέσκλο, βαγόνια, εμπορικές φορτάμαξες αλλά και άλλο τροχαίο υλικό, που έχουν εγκαταλειφθεί στην περιοχή εδώ και χρόνια έχουν λεηλατηθεί.
Ο φωτογραφικός φακός του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ έχει αποτυπώσει πολλές φορές βαγόνια απογυμνωμένα από κάθε μέταλλο, καλώδια ξεγυμνωμένα, τροχούς απογυμνωμένους. Ανενόχλητοι οι δράστες κλέβουν ό,τι μπορεί να τους είναι χρήσιμο οικονομικά.
Κλέβουν και καύσιμα….
Το πλιάτσικο στον ελληνικό σιδηρόδρομο δεν περιορίζεται μόνο στον χαλκό και στο τροχαίο υλικό. Ενδεικτική είναι η ιστορία που αφηγήθηκε πριν από λίγες μέρες στην «Καθημερινή» πρώην στέλεχος του ΟΣΕ, που διαπίστωσε πριν από χρόνια ότι το κόστος των καυσίμων για τον εφοδιασμό των ντιζελοκίνητων αμαξοστοιχιών είχε εκτοξευθεί αδικαιολόγητα. «Είχε φθάσει στα 50 εκατομμύρια ευρώ», αναφέρει στην εφημερίδα. Τα καύσιμα, όπως εξηγεί, αποθηκεύονταν σε 5-6 δεξαμενές στην Ελλάδα. Για να διαπιστώσει πόθεν προκύπτει το υπέρογκο κόστος, υιοθέτησε ένα σύστημα τηλεμέτρησης ώστε να προσδιοριστεί η ποσότητα του καυσίμου που καταναλώνεται βάσει του αριθμού των διανυόμενων χιλιομέτρων. Ετσι διαπίστωσε πως ένα τρένο με προορισμό τον Προμαχώνα άλλες μέρες ξόδευε 5 ευρώ το χλμ. και άλλες 30 ευρώ το χλμ., με τον ίδιο μηχανοδηγό. Ακολούθησε η παρακολούθηση και η επ’ αυτοφώρω σύλληψη του μηχανοδηγού που παραπέμπει σε κινηματογραφική ταινία. Κατά τη διάρκεια του δρομολογίου, το πρώην στέλεχος του ΟΣΕ, που απευθύνθηκε στην Αστυνομία, διαπίστωσε ότι το τρένο σταματούσε κοντά σε χωράφια (τότε η γραμμή ήταν μονή). Στη συνέχεια κατέφθαναν ιδιώτες, ανάμεσά τους ο… εξάδελφος του μηχανοδηγού, αντλούσαν το καύσιμο από τη δεξαμενή του τρένου σε ένα βυτίο και μετά το μοιράζονταν. Αφότου τοποθετήθηκαν κάμερες στις δεξαμενές και συστήματα τηλεμέτρησης, οι δαπάνες για καύσιμα μειώθηκαν σε 25 εκατ. ευρώ την επόμενη χρονιά», σύμφωνα με όσα είπε.
Πηγή: ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ/Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
