Σε κλάματα ξέσπασε η αδερφή της Ρούλας Πισπιρίγκου, Δήμητρα, όταν η εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου που δικάζει τις υποθέσεις των θανάτων των δύο ανιψιών της, της Μαλένας και της Ίριδας, της έδειξε φωτογραφία του μόλις έξι μηνών βρέφους, του παιδιού που η μάρτυρας εντόπισε νεκρό στην κούνια του.
Η δίκη διεκόπη για λίγο με τη μάρτυρα να πέφτει στην αγκαλιά της αδελφής της και κατηγορούμενης στην υπόθεση, Ρούλας Πισπιρίγκου. Νωρίτερα, η Δήμητρα Πισπιρίγκου δέχθηκε ερωτήσεις για το τι συνέβη εκείνη την ημέρα στο σπίτι της οικογένειας.
Πρόεδρος: Όταν μπήκατε μέσα στο δωμάτιο της Ίριδας ανάψατε το φως; Μιλήσατε φωνάξατε;
Μάρτυρας: Όχι, μόλις έφτασα στη κουζίνα φώναξα «Ρούλα το παιδί»…
Πρόεδρος: Προανακριτικά είχατε πει πως ανοίξατε το φως, την πήρατε αγκαλιά και τα χειλάκια του ήταν μελανιασμένα.
Μάρτυρας: Σίγουρα δεν το άνοιξα το φως.
Η μάρτυρας δέχθηκε πιεστικές ερωτήσεις και από την εισαγγελέα σχετικά με όσα συνέβησαν πριν και αφού έφυγε από τη ζωή η μικρή Ίριδα καθώς η Δήμητρα Πισπιρίγκου διανυκτέρευσε εκείνη την ημέρα στο σπίτι της αδελφής της και κατηγορούμενης για τις δολοφονίες των παιδιών της.
Εισαγγελέας: Στην ανακρίτρια είπατε άλλα για το σημάδι στο στόμα του παιδιού και εδώ άλλα. Σας επιδεικνύω ξανά τη φωτογραφία…
Μάρτυρας: Δεν θέλω να τη δω τη φωτογραφία, δεν μπορώ.
Εισαγγελέας: Ποιος έβαλε το μαξιλάρι στο προσκέφαλο; Η αστυνομία σας είπε να μην αλλάξετε τίποτα στο δωμάτιο γιατί θα έρχονταν για αυτοψία…..
Μάρτυρας: Το μαξιλάρι ήταν στα κάγκελα όταν βρήκα το μωρό. Εγώ όταν γύρισα από το τμήμα δεν ήταν στο προσκέφαλο, ήταν στη θέση που το τοποθετούσε πάντα η Ρούλα.
Εισαγγελέας: Έπιασε το μωρό το μαξιλάρι;
Μάρτυρας: Το μαξιλάρι ήταν στο δεξί χέρι του παιδιού.
Εισαγγελέας: Τι μπορεί να συνέβη; Πως το μαξιλαράκι βρέθηκε στα δεξιά του χεριού του παιδιού;
Μάρτυρας: Ίσως το παιδί να πήγε προς τα πάνω.
Εισαγγελέας: Τι εννοείτε να πήγε προς τα πάνω; Πως μπορεί από το προσκέφαλο να βρέθηκε στο δεξί χέρι του παιδιού. Το πήρε το παιδί;
Μάρτυρας: Το παιδί είχε μετακινηθεί προς τα πάνω όχι το μαξιλάρι.
Εισαγγελέας: Οι κουβέρτες βρέθηκαν στο κάτω μέρος της κούνιας; Έσπρωχνε τις κουβέρτες το παιδί; Ξεσκεπάζονταν εύκολα;
Μάρτυρας: Στη κούνια δεν είχα δει να κοιμάται στο καρότσι έσπρωχνε λίγο.
Η μάρτυρας ρωτήθηκε επισταμένως και για το περιβόητο πανάκι το οποίο εντοπίστηκε στην κούνια του μωρού.
Εισαγγελέας: Εάν δεχτώ την εκδοχή που δίνετε ότι το πανάκι με τις κηλίδες αίματος ήταν στον ώμο εσείς είδατε αίμα στο φορμάκι του παιδιού ή αλλού;
Μάρτυρας: Όχι.
Εισαγγελέας: Αν δεχθώ την εκδοχή του πνευμονικού οιδήματος είχε αίμα στο πρόσωπο
Μάρτυρας: Όχι.
Εισαγγελέας: Ποιος σας ενημέρωσε ότι το πανάκι βρέθηκε στη κούνια;
Μάρτυρας : Η αδελφή μου.
Εισαγγελέας: Θέλω να μου περιγράψετε ακριβώς.
Μάρτυρας: Με φώναξε η αδελφή μου, μπήκα στο δωμάτιο κρατούσε το πανάκι και μου λέει: «Τι είναι αυτό; δεν είδες;». Της είπα «όχι». Μου είπε ότι «το βρήκα εκεί». Ο Δασκαλάκης ήταν εκεί το άρπαξε από το χέρια της και άρχισε να το μυρίζει.
Η κατάθεση της Δήμητρας Πισπιρίγκου προκάλεσε την αντίδραση της πλευράς του Μάνου Δασκαλάκη. Η συνήγορος υποστήριξης της κατηγορίας που εκπροσωπεί τον πατέρα των παιδιών στη δίκη, έκανε λόγο για αντιφάσεις της μάρτυρος.
«Προσβάλλει τη νοημοσύνη μας. Ο κ. Δασκαλάκης δεν μπορεί να κάνει άλλη υπομονή. Θα καταθέσουμε τη μήνυση σε βάρος της μάρτυρος. Δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει τις αντιφάσεις. Το ίδιο συμβαίνει και από το περιβόητο πανάκι. Ακόμη και αν έπεφτε ένα νωπό πανάκι θα λέρωνε. Θα υπήρχε κάποια ένδειξη, δεν υπάρχει μια σαφής εξήγηση για το τι γινόταν από τη στιγμή που μπήκε το ΕΚΑΒ και μετά. Το μαξιλάρι πως βρέθηκε σε αυτή τη θέση που είναι στη φωτογραφία;» διερωτήθηκε η δικηγόρος του Μάνου Δασκαλάκη στο δικαστήριο.
Τι είπε η παιδίατρος που παρακολουθούσε τα παιδιά της οικογένειας Δασκαλάκη
Στο δικαστήριο κατέθεσε και η παιδίατρος Ελένη Ρούτη η οποία παρακολουθούσε τα παιδιά της οικογένειας Δασκαλάκη.
Η μάρτυρας δέχθηκε ερωτήσεις από την έδρα για το εάν υπήρχε κάτι που την είχα προβληματίσει στα παιδιά.
Για την μικρή Μαλένα η παιδίατρος εξήγησε πως δεν υπήρχε κάτι μέχρι που παρουσιάστηκε η λεμφαδενίτιδα. «Έδωσα αντιβίωση και όταν ολοκληρώθηκε η αγωγή είδα ότι η λεμφαδενίτιδα είχε επεκταθεί.
Μέσα σε δυο μέρες έκανα όλο τον έλεγχο και δεν βρήκα τίποτα. Τους κάλεσα στο ιατρείο. Ήρθαν και οι δυο γονείς. Τους είπα ότι εγώ δεν βρήκα τίποτα και τους είπα χαρακτηριστικά:
Ή μπαίνετε νοσοκομείο στην Πάτρα ή πάτε κατευθείαν Αθήνα, γιατί αν είναι κάποια κακοήθεια που ξεκινάει να είστε δίπλα στο «Ελπίδα» να το προλάβουμε. Τους έδωσα παραπεμπτικό και την άλλη μέρα μου είπαν «ναι φεύγουμε για Αθήνα». Μετά μιλήσαμε μια δυο φορές γιατί αγωνιούσα. Μετά με πήρε ο κ. Δασκαλάκης και μου είπε για διάγνωση λευχαιμίας. Τους καθησύχασα τους είπα ότι είναι στην αρχή και ότι σε αυτές τις περιπτώσεις πάνε καλά» εξήγησε η ιατρός.
Πρόεδρος: Πάμε στην ημέρα του θανάτου….
Ελ. Ρούτη: Ναι, ήταν Σάββατο με πήρε 4 το απόγευμα ο κ. Δασκαλάκης και μου είπε η Μαλένα έφυγε. Ήταν σοκαρισμένος και εγώ σοκαρίστηκα, δεν περίμενα τόσο ξαφνικό θάνατο. Μου φάνηκε πολύ ξαφνικός θάνατος δεν περίμενα να πάει έτσι….
Όσο αφορά τη μικρή Ίριδα η ιατρός εξήγησε πως κάπου στον τρίτο μήνα άκουσε ένα φυσηματάκι ενώ νωρίτερα το παιδάκι είχα περάσει μία βρογχίτιδα που θεραπεύτηκε.
«Κάπου εκεί στον τρίτο μήνα άκουσα ένα φυσηματακι πολύ μικρής έντασης που παρέπεμπε σε αθώο φύσημα. Τους είπα ότι σαν πρωτόκολλο πρέπει να στείλουμε το παιδί σε καρδιολόγο από τη στιγμή που υπάρχει ένας θάνατος στην οικογένεια. Το ακούμε αυτό το φύσημα στα μισά παιδιά. Είχα στο μυαλό μου ότι υπήρχε ένας ξαφνικός θάνατος στην οικογένεια για αυτό τους έστειλα σε καρδιολόγο. Σε ένα άλλο μωρό θα περίμενα να το ξαναδώ» είπε η μάρτυρας εξηγώντας πως στη συνέχεια ξαφνικά πληροφορήθηκε πως έφυγε και η Ίριδα. «Είχα πάθει σοκ. Ήταν δεύτερο παιδί ξαφνικός θάνατος με ελεγμένα καρδιολογικά» τόνισε η μάρτυρας.
Πρόεδρος: Μιλήσατε με την κ. Πισπιρίγκου;
Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι αν την πήρα ή αν της έστειλα μήνυμα, της είπα συλλυπητήρια. Δεν ρώτησα τι έγινε γιατί δεν ήξεραν και εκείνοι. Μετά κάλεσα τον κ. Δασκαλάκη γιατί φανταζόμουν ότι η μαμά θα ήταν χάλια και τους είπα να πάνε κατευθείαν για γονιδιακό έλεγχο της Τζωρτζίνας. Μου είπε ότι θα πήγαιναν αλλά να περάσει ένας μήνας να ηρεμήσουν. Τους είπε οτιδήποτε και να δούνε να πάνε κατευθείαν νοσοκομείο, εγώ δεν θα μπορούσα να τους βοηθήσω σε επίπεδο επιστημονικό. Έμαθα μετά ότι μπήκε στο νοσοκομείο. Την ανακοπή στη Τζωρτζίνα την έμαθα από τον κόσμο, εκείνοι δεν με πήραν ποτέ.
Η δίκη συνεχίζεται στις 23 Απριλίου.
