«Το κάνω μόνο για να υπάρξει δικαιοσύνη. Δεν γίνεται ένα ακόμη άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρξει δικαιοσύνη». Με τα λόγια αυτά φανερά φορτισμένος ο δεύτερος μάρτυρας κατηγορίας κατέθεσε ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας για το βιασμό που έχει καταγγείλει ότι υπέστη από τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη.
Για τον βιασμό στην Επίδαυρο
Ο μάρτυρας ο οποίος από την αρχή της κατάθεσης του δεν έκρυψε ότι ήταν ερωτευμένος με τον κατηγορούμενο και είχε συναισθήματα για αυτόν περίγραψε την πράξη της σεξουαλικής κακοποίησης που υπέστη από το κατηγορούμενο προσθέτοντας ότι η σκηνή που έζησε του …ξύπνησε ανάλογες μνήμες κακοποίησης που είχε βιώσει στην παιδική του ηλικία μέσα στο οικογενειακό του περιβάλλον.
Πρόεδρος: Του είπατε κάτι;
Μάρτυρας: Δε μπορούσα να μιλήσω, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει, ήταν σαν το ζώο πάνω μου.
Πρόεδρος: Όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε φωνάζουμε βοήθεια. Υπήρχε ο φίλος σας εκεί και άλλα διαμερίσματα ήταν νύχτα θα μπορούσαν να ακούσουν ίσως τις διαμαρτυρίες σας …
Μάρτυρας: Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που μου είχε συμβεί στα πέντε μου από το θείο μου. Ακριβώς το ίδιο πράγματα, ήμουν πέντε ετών.
Πρόεδρος: Αυτό το λέτε σήμερα εδώ πρώτη φορά;
Μάρτυρας: Όχι το έχω ξαναπεί. Είχα παγώσει, ήμουν φοβισμένος, ένιωθα ότι δεν θα σταματήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν τόσο βίαιος. Μετά από αυτό σηκώθηκε, δεν ξέρω που πήγε. Αυτό διήρκησε έξι με επτά λεπτά. Είχα παγώσει και έκλαιγα και θυμόμουν τα παλιά.
«Τα συναισθήματά μου για εκείνον τότε ήταν ανάμεικτα.. Ένιωθα οργή και θλίψη. Ήξερα ότι αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει. Ένιωθα στεναχώρια γιατί ένα άτομο που μου έλεγε ότι με αγαπούσε μου συμπεριφέρθηκε με αυτό το τρόπο» είπε ο μάρτυρας, ο οποίος πρόσθεσε ότι τα χρόνια που μεσολάβησαν είχε διαγράψει αυτά που έγιναν γιατί έτσι είχε είχε μάθει στην οικογένεια του να τα σβήνει όλα.
Συνεχίζοντας ο μάρτυρας αναφέρθηκε στα οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπισε με την οικογένεια του όταν οι γονείς του και ο αδελφός του διαπίστωσαν ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Όπως ανέφερε πέρασε μια «καταθλιπτική φάση με τσακωμούς» και ένιωσε ότι δεν μπορούσε να μείνει στο σπίτι του. Τότε, όπως είπε, πήρε τη πρωτοβουλία να πάει να μείνει στο σπίτι του Δ. Λιγνάδη.
Πρόεδρος: Δεν σας ξύπνησαν μνήμες από το περιστατικό στην Επίδαυρο; Δε φοβηθήκατε μήπως συμβεί κάτι χειρότερο.
Μάρτυρας: Είναι περίεργο αυτό που σας λέω το ξέρω αλλά δεν μπορούσα να πάω πουθενά αλλού;
Ακόμη στην κατάθεσή του ο μάρτυρας ανέφερε ακόμη πως: «Το κάνω για να υπάρξει Δικαιοσύνη. Δεν είναι θέμα εκδίκησης είναι θέμα Δικαιοσύνης. Δεν γίνεται άλλο ένα άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρχει Δικαιοσύνη».
Η γνωριμία τους
Νωρίτερα, είχε περιγράψει στο δικαστήριο τη γνωριμία και το ξεκίνημα της σχέσης του με τον σκηνοθέτη ο οποίος από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισε του έλεγε ότι είναι πολύ όμορφος και μπορεί να τον βοηθήσει να κάνει καριέρα στο μόντελινγκ, όπως επιθυμούσε. «Με ρώτησε με τι ασχολούμαι και του είπα μόντελινγκ.
Ο 25χρονος Αιγύπτιος περιέγραψε στους δικαστές πως ένιωσε ότι βρήκε έναν άνθρωπο να τον καταλαβαίνει, καθώς δεν είχε υποστήριξη από την οικογένεια του. «Είχα ενθουσιαστεί. Έβλεπα άνθρωπο ανοιχτόμυαλο, τόσο μπροστά! Εγώ κρυβόμουν από τους γονείς μου για να βάψω λίγο το φρύδι μου ας πούμε. Κάναμε συζητήσεις ότι μου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο, συζητήσεις για το σεξ και για όσα είχε κάνει εκείνος. Μου έλεγε τι έχει κάνει στο σεξ και πως θα έπρεπε να είναι το σεξ. Εγώ εως τότε είχα δυο εμπειρίες. Την μια με μια κοπέλα και μετά με ένα αγόρι».
Πρόεδρος: Εσείς μοιραζόσασταν τις εμπειρίες σας;
Μάρτυρας: Ναι, απαντούσα, συζητούσα κι εγώ.
Πρόεδρος: Είπατε δυο φορές ότι «είχα δικιο». Σε τι είχατε;
Μάρτυρας: Που πίστευα ότι ήταν ο άνθρωπος που θα μου έδειχνε το μέλλον μου. Τι μπορούσα να γίνω.
Πρόεδρος: Η οικογένεια σας;
Μάρτυρας: Η οικογένεια μου είχε ψιλόκαταλάβει οτι είμαι γκει. Η μητέρα μου κορόιδευε άτομα σαν εμένα. Αλλά με αγαπάνε. Είχαμε όμως απόσταση. Δεν υπήρχε κάποιος να μου πει οτι αυτό είναι ομοφυλοφιλια. Κανείς δεν μου είπε «αγαπάς ένα αγόρι και αυτό είναι σωστό».
Πρόεδρος: Οι φίλοι σας ήξεραν; Γιατί ψάχνετε στήριγμα άλλου;
Μάρτυρας: Με στήριζαν οι φίλοι μου, αλλά ήθελα έναν μεγαλύτερο να μου οτι αυτό που κάνω είναι σωστό.
Πρόεδρος: Οι μεγαλύτεροι σας απέρριπταν δηλαδή;
Μάρτυρας: Ναι.
Όπως εξήγησε ο μάρτυρας, θεωρούσε καρμικό ότι είχε γνωρίσει τον σκηνοθέτη ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. «Τον είχα γνωρίσει 14 Φεβρουαρίου και το θυμάμαι γιατί έλεγα μετά ότι ήταν γραφτό να τον γνωρίσω την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου» είπε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε στην πρώτη φορά που ένιωσε άβολα με τον σκηνοθέτη κι έναν φίλο του από το σχολείο.
«Ο,τι αγαπάς, δεν το γ…».
Πρόεδρος: Μέχρι την Επίδαυρο είχατε βρεθεί πολλές φορές;
Μάρτυρας: Είχα πάει αρκετές φορές και μόνος μου, αλλά είχα σχολείο δε βρισκόμασταν συχνά. Δεν κοιμόμουν στο Σπίτι του. Σταδιακά άρχισε να παίρνει μπροστά η σχέση μας. Άρχισε να με φιλάει, να με βάζει πάνω του, ήταν πολύ ρομαντικά. Περίπου 1-2 μήνες μετά τη γνωριμία μας.
Τον είχα ρωτήσει μια μέρα γιατί δεν ολοκληρώνουμε τη σχέση μας και μου είχε πει πως «ότι αγαπάς, δεν το γ…ς».
Πρόεδρος: Όταν βγαίνατε έξω δίνατε την εικόνα ότι είστε ζευγάρι;
Μάρτυρας: Δεν το έκρυβα εγώ. Ούτε εκείνος αλλά δε φιλιόσασταν έξω.
Ο μάρτυρας περιέγραψε ότι ζήλευε τον Λιγνάδη, επειδή είχε σχέσεις με αλλά άτομα, και του είχε παραπονεθεί γι’ αυτό. Μάλιστα, εξήγησε ότι ερχόντουσαν και άλλοι ανήλικοι στο σπίτι, έκαναν σεξ και έπιναν τσιγάρα. Υποστήριξε σε, ότι μαζί με κάποια αλλά παιδιά, ήταν «τα παιδιά του Λιγνάδη». «Αυτός μας λέγε συνέχεια τα παιδιά μου, τα παιδιά μου. Και λέγαμε κι εμείς μεταξύ μας ότι ήμασταν τα «παιδιά του Λιγνάδη» είπε ο μάρτυρας.
Η δίκη συνεχίζεται με την εξέταση του ίδιου μάρτυρα.
