Σάββατο, 16 Νοεμβρίου, 2024 03:35
ΕλλάδαΚΟΙΝΩΝΙΑ

Δίκη Πισπιρίγκου: «Ήταν αναστατωμένη μετά την αποσωλήνωση της Τζωρτζίνας» κατέθεσε νοσηλεύτρια






Την εικόνα μιας μητέρας η οποία ήταν «αναστατωμένη και αγχωμένη» και η οποία δεν εστίαζε στο παιδί της που μόλις είχε αποσωληνωθεί αλλά παρατηρούσε γιατρούς και νοσηλευτές, μετέφερε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο η νοσηλεύτρια στη Παιδιατρική Μονάδα του Νοσοκομείου του Ρίου Πηνελόπη Φιφή, καταθέτοντας σήμερα στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου.

Η μάρτυρας, απαντώντας σε ερωτήσεις της έδρας για το ποια ήταν η αντίδραση της κατηγορούμενης μητέρας απέναντι στην κόρη της, η οποία νοσηλεύθηκε στο εν λόγω νοσοκομείο μετά την ανακοπή που υπέστη στο Καραμανδάνειο, περιέγραψε τη συμπεριφορά της Ρούλας Πισπιρίγκου, όταν οι γιατροί την κάλεσαν μαζί με τον Μάνο Δασκαλάκη να δει το παιδί όταν πλέον αυτό είχε αποσωληνωθεί.

«Στην αποσωλήνωση επειδή το παιδί δεν είναι κοιμισμένο και για να δούμε αντιδράσεις του, φωνάζουμε τους γονείς να πάνε δίπλα του, να το δουν, να το ενθαρρύνουν, να νιώσει ήρεμο και ασφαλές. Βλέπουμε και εμείς έτσι τις αντιδράσεις του παιδιού, αν αυτό ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα, αν αντιλαμβάνεται. Εκεί είδα αναστατωμένη τη μητέρα. Ήταν εμφανώς αγχωμένη. Σε αυτή τη φάση περιμένουμε να δούμε τη χαρά. Είναι μια νίκη να αναπνέει το παιδί μόνο του. Δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Η μητέρα δεν εστίαζε στο παιδί. Κοιτούσε τις αντιδράσεις τις δικές μας. Μετά πλησίασε λίγο και μίλησε στη Τζωρτζίνα αλλά όχι αυτό που θα περίμενα», ανέφερε χαρακτηριστικά η μάρτυρας η οποία λίγο αργότερα χαρακτήρισε την Ρούλα Πισπιρίγκου «τυπική και διεκπεραιωτική» σε σχέση με τη νοσηλεία του παιδιού της και την κατάσταση που αυτό βρίσκονταν.

Αρχίζοντας την κατάθεσή της στο δικαστήριο η μάρτυρας ανέφερε: «Ήμουν σε όλη τη νοσηλεία του παιδιού στο νοσοκομείο με κάποιες άδειες ενδιάμεσα. Επέστρεψα όταν η Τζωρτζίνα ήταν διασωληνωμένη σε βαριά κατάσταση με καταστολή. Στις 21 Απριλίου το παιδί αποσωληνώθηκε. Στο στάδιο της αποσωλήνωσης είδα μια περίεργη συμπεριφορά της μητέρας. Την είδα αναστατωμένη και εμφανώς αγχωμένη…».

Πρόεδρος: Μήπως ήταν αγωνία για την έκβαση της αποσωλήνωσης;

Μάρτυρας: Δεν ήταν αυτή η αγωνία. Δεν εστίαζε στο παιδί. Δεν κοίταζε το παιδί της.

Πρόεδρος: Μήπως φοβόταν;

Μάρτυρας: Μπορεί να υπάρχει φόβος, αλλά οι γονείς συνήθως ρωτάνε. Λένε: «μπορώ να το ακουμπήσω;». Εδώ της είπαμε εμείς να κάνει πράγματα. Περισσότερο μιλούσε ο πατέρας. Η μητέρα ψέλλισε ένα «Τζωρτζίνα μου». Εμένα μου έκανε φοβερά μεγάλη εντύπωση. Το ανέφερα και στον κ. Ηλιάδη. Η μητέρα κοίταζε εμένα, τους νοσηλευτές και τους γιατρούς. Ο γονιός κοιτάζει το παιδί του, του μιλάει.

Πρόεδρος: Έχετε ξαναδεί άλλο γονιό να εκφράζεται έτσι;

Μάρτυρας: Όχι. Δεν έχω δει ξανά τέτοια αντίδραση.

Πρόεδρος: Έγινε κάποια εκπαίδευση των γονιών για τη γαστροστομία στο παιδί;

Μάρτυρας: Ναι εγώ την έκανα. Μια ημέρα κράτησε. Έμαθα στη μητέρα πώς να δίνει τα φάρμακα στη Τζωρτζίνα από τη γαστροστρομία και πώς να δίνει το πολτοποιημένο φαγητό στο παιδί, γιατί ετοιμάζονταν να πάρει εξιτήριο.

Πρόεδρος: Παρατηρήσατε κάτι;

Μάρτυρας: Υπήρχαν φορές που ενώ θα πρέπει να μπει η μητέρα να δώσει τα φάρμακα στο παιδί, μου έλεγε ότι πήγε 1 παρά 15 και πρέπει να φύγει γιατί θα περάσει ο Μάνος που είχε δρομολόγιο να την πάρει. Μας έλεγε “δώστε τα εσείς τα φάρμακα”.

Πρέδρος: Στο επισκεπτήριο πως ήταν;

Μάρτυρας. Τυπική και διεκπεραιωτική. Τηρούσε το ωράριο. Ένιωθα ότι έρχονταν γιατί ήταν τα επισκεπτήριο του παιδιού. Το διεκπεραιωτική πάει περισσότερο προς το συναίσθημα.

Πρόεδρος: Τις φορές που την είδατε εσείς πως ήταν με το παιδί;

Μάρτυρας: Είχε φέρει ένα τάμπλετ από το σπίτι και της έβαζε τραγουδάκια. Κάποιες φορές του μιλούσε. Όταν το παιδί ήταν με καροτσάκι βλέπαμε το μπαμπά να το χαϊδεύει. Την μητέρα την έβλεπα πιο αποστασιοποιημένη με το κινητό στο χέρι. Συνήθως βλέπουμε το αντίθετο χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι. Έβλεπα αυτή τη διαφοροποίηση.

Πρόεδρος: Την χάιδευε, της έπιανε το χέρια;

Μάρτυρας: Όχι, δεν ήταν εκδηλωτική.

Πρόεδρος: Υπάρχει περίπτωση να τα έκανε και να μη τα βλέπατε;

Μάρτυρας: Έχουμε εικόνα των γονιών όπως είναι ο χώρος στη Μονάδα.

Εισαγγελέας: Ζήτησε πότε η μητέρα να βρεθεί για παράδειγμα στο λουτρό στο παιδί;

Μάρτυρας: Όχι ποτέ.

Εισαγγελέας: Λέτε κάποια στιγμή ότι την πήρε αγκαλιά …

Μάρτυρας: Δίνουμε εμείς το παιδί στην αγκαλιά των γονιών για να νιώσει την επαφή. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο βάλαμε τη Τζωρτζίνα στην αγκαλιά της.

Εισαγγελέας: Το ζήτησε η ίδια;

Μάρτυρας: Όχι.

Εισαγγελέας: Πως αντέδρασε σε αυτό η μητέρα;

Μάρτυρας: Ήταν θετική δεν αντέδρασε, δεν είδα κάτι ούτε θετικό ούτε αρνητικό.

Εισαγγελέας: Ο πατέρας ζήτησε να το κάνει αυτό;

Μάρτυρας: Ο πατέρας στα πρωινά επισκεπτήρια δεν ήταν συνήθως εκεί γιατί δούλευε.

Εισαγγελέας: Τον Ιανουάριο του ‘22 γνωρίζετε ποιος έδινε τα φάρμακα στο παιδί;

Μάρτυρας: Δεν το γνωρίζω.

Η συγκεκριμένη νοσηλεύτρια εξετάστηκε στη συνέχεια και από τον συνήγορο υπεράσπισης της κατηγορούμενης μητέρας Αλέξη Κούγια.

Κούγιας: Με τις υπόλοιπες συναδέλφους σας έχετε συζητήσει γεγονότα που αφορούν στην κ. κατηγορουμένη;

Μάρτυρας: Όχι.

Κούγιας: Μάθατε πόσο διήρκησε η ανάνηψη στη Τζωρτζίνα;

Μάρτυρας: Αρκετή ώρα.

Κούγιας: Ξέρετε κανένα παιδί που να ανένηψε μετά από 20 λεπτά ΚΑΡΠΑ χωρίς προβλήματα;

Μάρτυρας: Ξέρω παιδιά με ΚΑΡΠΑ πάνω από 30 λεπτά για τα οποία γνωρίζω ότι έχουν ανανήψει χωρίς προβλήματα.

Κούγιας: Ο κ. Ηλιάδης είπε ότι το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να παγώσει τον εγκέφαλο, έτσι το λέει.

Μάρτυρας: Είναι πρωτόκολλο υποθερμίας.

Κούγιας: Εάν δεν παγώσουν τον εγκέφαλο σε ένα παιδί που έχει υποστεί ανακοπή, πόσες πιθανότητες θανάτου υπάρχουν;

Μάρτυρας: Δεν γνωρίζω.

Κούγιας: Θυμάστε ποιος ενημέρωσε για τους σπασμούς στο παιδί στις 19.1.2022 τους γιατρούς;

Μάρτυρας: Δεν το γνωρίζω.

Κούγιας: Αφού το παιδί δεν έχει όραση, νόηση, βγάζει κραυγές, δεν επικοινωνεί γιατί λέτε στη μητέρα «πλησίασε να δούμε αντιδράσεις»; Τι να δει με αυτά τα προβλήματα που έχουν διαπιστωθεί στη μαγνητική;

Μάρτυρας: Τη στιγμή της αποσωλήνωσης πάντα υπάρχει στο μυαλό μας ότι ένα παιδί μπορεί να αντιδράσει ακόμη και με μεγάλες βλάβες.

Κούγιας: Ποιος περιμένει να μιλήσει αυτό το παιδί; Γιατί λέτε στην κατάθεσή σας ότι η μητέρα είχε άγχος μην μιλήσει το παιδί; Αυτό γιατί το είπατε; Είναι σαν αφήνετε υπονοούμενο ότι η κατηγορουμένη φοβόταν μην μιλήσει η Τζωρτζίνα και πει πως είναι δολοφόνος…

Μάρτυρας: Αυτή είναι η δική μου κρίση, έχοντας δει πάρα πολλές αποσωληνώσεις. Ένιωσα ένα ανεξήγητο άγχος της μητέρας, δεν εστίαζε στο παιδί, κοίταζε τους αντιδράσεις των γιατρών.

Κούγιας: Ποιους να κοιτάξει; Έχει κάνει μήνυση στους γιατρούς; Τι να περιμένει από το παιδί; Της έχουν πει ότι δεν θα μιλήσει, δεν θα κουνηθεί το παιδί.

Μάρτυρας: Από τις αποσωληνώσεις που έχω δει, διαπίστωσα ένα ανεξήγητο άγχος από τη μητέρα γιατί εγώ ήμουν εκεί και έπρεπε να το καταθέσω.

Κούγιας: Αυτή η τόσο ψυχρή δολοφόνος που σκοτώνει παιδιά μέσα στις κλινικές δεν θα μπορούσε να βάλει τα κλάματα να σας μπερδέψει όλους;

Μάρτυρας: Θα μπορούσε. Βλέποντας τη μητέρα που έχοντας χάσει δυο παιδιά σε όλο αυτό το περιστατικό της ανακοπής της Τζωρτζίνας, που δεν ξέρουμε αν θα ζήσει και αν θα έχουμε προβλήματα, δεν είδα ένα ξέσπασμα, ένα κλάμα, ένα άγχος. Το μόνο άγχος που είδα ήταν εκείνη την ημέρα.

Κούγιας: Μιλήσατε για το σύνδρομο Μινχάουζεν στον κ. Ηλιάδη;

Μάρτυρας: Όχι, γιατί δεν το γνωρίζω αυτό το σύνδρομο.

«Δεν είδα ποτέ ένα δάκρυ»

Νωρίτερα, στη δίκη είχαν καταθέσει δυο ακόμη νοσηλεύτριες στη Παιδιατρική Μονάδα του νοσοκομείου του Ρίου, η κ. Μαρία Σκιαδαρέση και η κ. Βασιλική Μπαΐλη.

«Στις 11 Απριλίου ήμουν βάρδια. Δεχθήκαμε κλήση για ένα παιδί 7,5 ετών με ανακοπή από το Καραμανδάνειο. Το παιδί ήρθε διασωληνωμένο, συνοδευόμενο από τον κ. Χασαπόπουλο τον αναισθησιολόγο του Καραμανδανείου. Ο κ. Χασαπόπουλος ήταν συγκινημένος και θυμάμαι να μας λέει: «προσέξτε αυτό το παιδί. Είναι το τρίτο παιδί της οικογένειας, τα άλλα δυο χάθηκαν». Έγιναν οι απαραίτητες πράξεις. Μετά εγώ έλειπα με άδεια και ήμουν και στη νοσηλεία του παιδιού τον Ιανουάριο που ανεβο-κατέβαινε από τη Παιδιατρική στη Μονάδα. Ήμουν δηλαδή όταν η Τζωρτζίνα επέστρεψε σε εμάς από το Ωνάσειο», είπε στην κατάθεσή της η κ. Σκιαδαρέση η οποία επίσης ρωτήθηκε από την έδρα για τη συμπεριφορά της Ρούλας Πισπιρίγκου.

Πρόεδρος: Λέτε στην κατάθεσή σας στην ανακρίτρια ότι το παιδί ανταποκρίνονταν σε κάποια εξωτερικά ερεθίσματα; Λέτε ότι όταν η κατηγορουμένη έβαζε τάμπλετ στο παιδί αυτό γελούσε. Αυτό ήταν αντανακλαστική κίνηση;

Μάρτυρας: Θεωρώ πως όχι. Η Τζωρτζίνα καταλάβαινε θεωρώ, γιατί γελούσε στο αστείο. Έβλεπε κάποια παιδικά που της έδειχνε η μαμά και γέλαγε, ξεκαρδίζονταν.

Πρόεδρος: Ερωτηθήκατε για τη συμπεριφορά της κατηγορούμενης και είπατε ότι δεν μπορείτε να καταλάβετε πώς ήταν τόσο ψύχραιμη. Υπήρχε κάτι που είδατε και το είπατε αυτό;

Μάρτυρας: Δεν την είδα ποτέ να βγάζει δάκρυ από τα μάτια της. Για αυτό το λέω, αυτό είναι δική μου άποψη.

Πρόεδρος: Έχετε δει περιπτώσεις γονιών που να μην βγάζουν συναίσθημα αλλά να ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους;

Μάρτυρας: Ποτέ δεν το έχω δει αυτό.

Η έτερη νοσηλεύτρια, η κ. Μπαΐλη στη δική της κατάθεση στο δικαστήριο απαντώντας σε ερώτησης της προέδρου ανέφερε πως δεν είχε δει τη Ρούλα Πισπιρίγκου να εκδηλώνει κάποιο συναίσθημα.

Πρόεδρος: Λέτε στην ανακριτική σας κατάθεση ότι ήταν ψυχρή και δεν εκδήλωνε πένθος. Τι είδατε και το είπατε αυτό;

Μάρτυρες: Όσες φορές την είδα, ήταν ψυχρή, χωρίς κάποιο συναίσθημα, δηλαδή κλάμα, αγωνία πένθος. Δεν είδα κανένα συναίσθημα.

Πρόεδρος: Είδατε με κάποιο άλλο τρόπο εκδηλώνει κάποιο συναίσθημα, για παράδειγμα με ερωτήσεις;

Μάρτυρας: Δεν είδα κανένα άλλο τρόπο ούτε καν με ερωτήσεις.

Υπεράσπιση: Είχε τεθεί το σύνδρομο Μινχάουζεν; Σας είχε πει ο κ. Ηλιάδης να παρακολουθήσετε τη συμπεριφορά της μητέρας;

Μάρτυρας: Όχι.

Υπεράσπιση: Πότε τέθηκε αυτό το θέμα με το σύνδρομο;

Μάρτυρας: Σε παράδοση του περιστατικού σε αλλαγή βάρδιας τέθηκε και αυτό.

Πρόεδρος: Θυμάστε τι σας είπε ακριβώς;

Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι ακριβώς. Είπε ότι υπάρχει και αυτό το σύνδρομο. Δεν μου είπε κάποιος να παρακολουθήσω την μητέρα. Ήταν σίγουρα μετά την αποσωλήνωση του παιδιού.

Υπεράσπιση: Το είχατε συζητήσει μεταξύ σας με τους συναδέλφους σας;

Μάρτυρας. Στη παράδοση του περιστατικού σε αυτό το πλαίσιο.

Υπεράσπιση: Λέτε ότι η μητέρα ήταν ψυχρή χωρίς συναίσθημα. Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί πρέπει να πενθεί η κατηγορουμένη. Το παιδί της είχε αποσωληνωθεί…

Μάρτυρας: Εγώ περιέγραψα αυτά που είδα.

Υπεράσπιση: Γιατί λέτε ότι έπρεπε να πενθεί;

Μάρτυρας: Εξαιτίας των δυο παιδιών που είχε χάσει.

Η δίκη θα συνεχιστεί αύριο με τον κ. Κούγια να εξετάζει τον εντατικολόγο Ανδρέα Ηλιάδη.