Κάνοντας μια ανασκόπηση στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις του Δήμου Βόλου (2019 και 2023) συνάγουμε αρκετά συμπεράσματα για τα πως και τα γιατί των εκλογικών θριάμβων του Αχιλλέα Μπέου. Υπάρχει ωστόσο ένα κοινό σημείο, αίτιο (;), που θα πρέπει να σταθούμε και αναφέρεται στον πρώην (γενικώς) Πάνο Σκοτινιώτη.
Και εξηγούμαι: Βεβαίως και δεν ήταν ο ίδιος υποψήφιος. Άλλωστε μετά την εκλογική συντριβή του 2014 πως θα μπορούσε; Ήταν, όμως, παρών. Αφού και οι δύο που επέλεξε να αναμετρηθούν με τον Αχιλλέα Μπέο, ο μικρός Ιάσονας και ο βαρύς κι ασήκωτος Παπαπέτρος, ήταν δικά του «παιδιά», κατά τον χαρακτηρισμό κάποιων «μπροστινοί» του, που αν επετύγχαναν (λέμε τώρα) να εκλεγούν Δήμαρχοι θα τους κουμαντάριζε όπως ήθελε.
Είναι όμως έτσι; Από μια πρώτη ματιά ενδεχομένως και να είναι. Γνωρίζοντας, ωστόσο, τον Σκοτινιώτη μάλλον συγκλίνουμε σε μια άλλη εκδοχή. Να επέλεξε τους δυο συγκεκριμένους όχι για να νικήσουν τον Αχιλλέα Μπέο, αλλά για να χάσουν, και μάλιστα κατά κράτος, από αυτόν. Γιατί με την εμπειρία που έχει δεν μπορεί να μην ήξερε το αποτέλεσμα. Αποκλείεται.
Πιθανότατα, λοιπόν, οι ήττες των «εκλεκτών» του τον δικό του εγωισμό ξέπλυναν, από τον λεκέ της πολιτικής του ταπείνωσης από τον Μπέο, καιπλέον μπορεί να την αποδώσει σε άλλες αιτίες και όχι στις πολιτικές του. Σκέφτεστε να βρισκόταν κάποιος σοβαρός αντίπαλος απέναντι στο νυν Δήμαρχο; Και να επικρατούσε; Τι θα έλεγε στη «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» που (και αυτή) πέτυχε να τη διαλύσει; Εκτιμήσεις κάνουμε…
