Ακρως ενδιαφέρουσα η συνέντευξη του Κώστα Πηλαδάκη στο gazzetta.gr όπου μεταξύ άλλων ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΛ μας ενημέρωσε το πόσο σπουδαίος πρόεδρος υπήρξε, το πόσο καλός επιχειρηματίας ήταν και παραμένει και το κυριότερο το ποσό καλός άνθρωπος αισθάνεται που δεν έχει απολύσει κανέναν υπάλληλο του.
Επίσης, δεν παρέλειψε να αναφερθεί με περίσσια περηφάνια στην κατασκευή του AEL FC Arena, χωρίς όμως και πάλι να μας ενημερώσει πόσα χρήματα έβαλε ο ίδιος και πόσα οι τράπεζες. Επίσης ξέχασε να μας ενημερώσει πόσα από τα δάνεια του εξυπηρετούνται και πόσα έχουν γραφτεί στο… χιόνι επιβαρύνοντας ουσιαστικά τον Ελληνικό λαό.
Αλλά καλύτερα ας μην επεκταθούμε στο θέμα των κόκκινων δανείων, για το οποίο έχουν γραφτεί πολλά και ας σταθούμε στην ουσία η οποία είναι μία: Το γήπεδο αυτό που κόστισε εκατομμύρια ευρώ, μέσα σε λίγα χρόνια έχει καταντήσει ένα απέραντο βοσκοτόπι.
Τέλος αναφέρθηκε και σε κάποιους παράγοντες του ποδοσφαίρου μεταξύ των οποίων και ο Αχιλλέας Μπέος οι οποίοι όπως ο ίδιος λέει, αν και έμπειροι δεν έχουν κατακτήσει κύπελλο Ελλάδος.
Σωστά. Μόνο που καλό θα ήταν να του θυμίσει κάποιος 2-3 βασικά γεγονότα.
Το πρώτο ότι ο Ολυμπιακός Βόλου του Αχιλλέα Μπέου αργά ή γρήγορα είναι βέβαιο θα πετύχαινε πολλά περισσότερα απ’ ότι η δική του Λάρισα, αν δεν τον διέλυαν το καλοκαίρι του 2011 και το δεύτερο, ότι ο Αχιλλέας Μπέος μπορεί να μην έχει κατακτήσει κύπελλο, αλλά είναι ίσως ο μοναδικός ποδοσφαιρικός παράγοντας που έχει οδηγήσει δύο διαφορετικές ομάδες στην Ευρώπη. Κάτι προφανώς δυσκολότερο από ένα κύπελλο.
Οσο για τη διαφορά φιλοσοφίας στο ποδόσφαιρο μεταξύ του Αχιλλέα Μπέου και του Κώστα Πηλαδάκη είναι δεδομένη. Γι αυτό άλλωστε ο ένας παραμένει στο ποδόσφαιρο μετά από 30 χρόνια και ο άλλος έχει εξαφανιστεί από αυτό.
ΥΓ. Καλό θα ήταν, έστω και μετά από 10 χρόνια, να ενημερώσει κάποιος τον Κώστα Πηλαδάκη ότι το «κούμπωμα» στον αγώνα ΑΕΛ – Ολυμπιακός Βόλου αφορούσε τους παρατηρητές ώστε να προστατευτεί η ομάδα και όχι τον διαιτητή, ο οποίος παρεμπιπτόντως ακύρωσε καθαρό γκολ του Μόνχε στο 0-0.
