Εκνευρισμό και ανησυχία προκαλούν στην Τουρκία τα πολυμέτωπα εμπόδια που συναντά από την Ελλάδα και τους συμμάχους και εταίρους της σε κάθε νέο έκνομο βήμα παραλογισμού που επιδιώκει στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα απανωτά “χαστούκια” αυτή τη φορά ήρθαν από την ΕΕ και την Αίγυπτο που βάζουν φρένο και ακυρώνουν τον τουρκικό επεκτατισμό και τις ανυπόστατες βλέψεις και διεκδικήσεις της Άγκυρας.
Σχεδόν με διαφορά ωρών το Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ καλούσε την Τουρκία να σταματήσει τις απειλές και τις προκλητικές ενέργειες έναντι των γειτόνων της, Ελλάδας και Κύπρου, ενώ το Κάιρο προχωρούσε σε μία κίνηση “ματ” στην Ανατολική Μεσόγειο με το διάταγμα του προέδρου της Αιγύπτου Αλ Σίσι, με το οποίο οριοθετεί μονομερώς τα θαλάσσια όρια της χώρας του με τη Λιβύη. Μία πρωτοβουλία που κρίνεται θετική και για τα ελληνικά συμφέροντα και δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο και ένα ακόμη “πλήγμα” στην Άγκυρα καθώς ακυρώνει το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο.
Επίσης δεν φαίνεται να είναι τυχαίο και το timing που επέλεξε ο Αιγύπτιος πρόεδρος να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ καθώς έρχεται μία ημέρα μετά τις δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ότι θα “προασπίσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο”, και μετά την αντίστοιχη κοινή επιστολή Άγκυρας – Τρίπολης στον ΟΗΕ.
Οι νέες εξελίξεις ήταν και το αντικείμενο της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι “στο πλαίσιο του διαρκούς συντονισμού Ελλάδας- Αιγύπτου”.
Κατά τη διάρκεια της, “συζητήθηκαν μεταξύ άλλων θέματα που αφορούν στην ασφάλεια και τη σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένου και του διατάγματος το οποίο εξέδωσε χθες ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αλ- Σίσι”, σύμφωνα με σχετική ανάρτηση του υπουργείου Εξωτερικών στο twitter.
Όπως σχολίαζαν κυβερνητικές πηγές οι σχέσεις της χώρας μας με την Αίγυπτο βρίσκονται στο καλύτερο δυνατό επίπεδο, το οποίο πηγάζει και από το γεγονός ότι τόσο η Αθήνα όσο και το Κάιρο δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάγκη σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και για να εμπεδωθεί ακριβώς αυτός ο στόχος χρειάζεται ο απόλυτος σεβασμός στη διεθνή νομιμότητα. Έννοιες, οι οποίες αποδεικνύεται εκ των κινήσεών της, ότι είναι παντελώς άγνωστες στην ηγεσία της Τουρκίας που επιμένει κόντρα στο διεθνές δίκαιο, το δίκαιο της θάλασσας και τις διεθνείς συνθήκες να παρανομεί προβαίνοντας σε ανυπόστατες συμφωνίες και κινήσεις στην Μεσόγειο.
Ο καθορισμός των θαλασσίων συνόρων της Αιγύπτου προς δυσμάς με τη Λιβύη κινείται στην βάση της συμφωνίας ανάμεσα σε Αίγυπτο και Ελλάδα για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών, ενώ μόλις τον Οκτώβριο, Κάιρο και Αθήνα καταδίκασαν ηχηρά και σθεναρά τις συμφωνίες Άγκυρας και κυβέρνησης της Τρίπολης για αμφισβητούμενα ύδατα με στόχο τους υδρογονάνθρακες της περιοχής. Εξάλλου, Αίγυπτος, Ελλάδα και Κύπρος, έχουν υπογράψει συμφωνίες για τα θαλάσσια σύνορα με στόχο τη διευκόλυνση της εκμετάλλευσης μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Αίγυπτος ελπίζει να γίνει ένας περιφερειακός ενεργειακός κόμβος με την ταχεία ανάπτυξη των προμηθειών φυσικού αερίου. ‘Αλλωστε μαζί με άλλες χώρες, διαμόρφωσε το Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη της αγοράς της περιοχής. Σε αυτό συμμετέχουν η Κύπρος, η Ελλάδα, το Ισραήλ ή Ιταλία η Ιορδανία και η Παλαιστινιακή Αρχή όμως έχει αποκλειστεί η Τουρκία.
