«Στη σχέση μας υπήρξε αγάπη, θαυμασμός. Δεν υπήρξε όμως ποτέ βία», επανέλαβε στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας στη δίκη του συζύγου της, Πέτρου Φιλιππίδη, η Ελπίδα Νίνου.
Η μάρτυρας καλείται σήμερα να απαντήσει σε ερωτήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης του ηθοποιού, Μιχάλη Δημητρακόπουλο και Κυριακής Πακιρτζίδου.
Δημητρακοπούλος: Σας είχε ασκήσει ποτέ βία στις προσωπικές σας στιγμές;
Νινου: Όχι. Πάντα σέβοταν το όχι. Είμαστε πολλά χρόνια μαζί, από πολύ νέοι. Ξεκινήσαμε από το μηδέν. Και αυτή τη στιγμή πάλι στο μηδέν είμαστε αλλά αρχίζουμε πάλι από την αρχή.
Η μάρτυρας απαντώντας σε άλλη ερώτηση για το εάν ο σύζυγος της είχε ασκήσει ποτέ βία στις προσωπικές τους στιγμές, είπε: «Είναι ένας ευαίσθητος, γλυκός άνθρωπος ο Πέτρος και εγώ στην ερωτική μου ζωή αυτό αγάπησα».
Δημητρακόπουλος: Από ποτέ γνωρίζετε την Άννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους;
Μάρτυρας: Από το 2000 όταν συνεργάστηκε με τον Πέτρο.
Δημητρακόπουλος: Είχατε ακούσει κάποιο παράπονο ότι ο Πέτρος Φιλιππίδης της συμπεριφέρονταν απρεπώς;
Νίνου: Όχι πότε. Η κυρία Παπαχαραλάμπους έχει έρθει πολλές στις παραστάσεις του Πέτρου, έχουμε φωτογραφηθεί, έχουμε χαιρετήσει. Υπάρχουν και φωτογραφίες.
Δημητρακόπουλος: Διαπιστώσατε ποτέ εσείς κάποια αποστροφή της;
Νίνου: Ποτέ.
Δημητρακόπουλος: Είχε έρθει ποτέ στο σπίτι σας;
Νίνου: Ναι, είχε κάποιες φορές μόνη της. Δεν την είδα ποτέ προβληματισμένη ή πιεσμένη.
Αλέξανδρος Μίντζιας (συνήγορος καταγγέλλουσας): Πείτε πότε έχει έρθει στο σπίτι σας και για ποιο λόγο;
Νίνου: Το 2000.
Μίντζιας: Ρωτάω γιατί πήγε μόνο μια φορά και για λόγους επαγγελματικούς πήγε. Και εδώ ακούγεται ότι πήγε κάποιες φορές.
Νίνου: Είπα απλώς ότι έχει έρθει στο σπίτι μας και κοινωνικά και επαγγελματικά.
Δημητρακόπουλος: Η καταγγελία της κυρίας Παπαχαραλάμπους είναι για το 2000. Κατήγγειλε τον σύζυγο σας για απρεπή συμπεριφορά και για ένα φιλί στο θέατρο που ήταν -όπως είπε- πέραν των ορίων. Είχε διατυπώσει τότε κάποιο παράπονο η ίδια ή κάποιος άλλος ηθοποιός;
Πρόεδρος: Πάντως είχε υπάρξει ένα δημοσίευμα τότε που σχολίαζε το φιλί αυτό, έλεγε ότι ήταν πέραν των ορίων.
Νίνου: Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος που το έγραψε κρίνει αυστηρά. Στο θέατρο, όμως, υπάρχει ο ρεαλισμός και η πρόκληση. Εγώ πάντως δεν είχα ακούσει παράπονο για αυτό ποτέ. Ήταν ένα φιλί που δήλωνε ότι δύο άνθρωποι έχουν φύγει από την πραγματικότητα μέσα από αυτό το μαγικό φιλί. Ο κριτικός κάνει τη δουλειά του.
Εισαγγελέας: Εγώ που το είδα πάντως δεν μου άρεσε, ήταν λίγο υπερβολικό.
Μίντζιας: Αν θέλετε να πείσετε το δικαστήριο ότι ένας ηθοποιός που βάζει τη γλώσσα του στο στόμα ενός άλλου ηθοποιού για την τέχνη και τον ρεαλισμό να μας το πείτε.
Δημητρακόπουλος: Η κυρία αυτή που ενοχλήθηκε από τα φιλιά του Πέτρου Φιλιππίδη, τον ευχαριστούσε για όλα και με “πολύ αγάπη”, όπως του έγραφε. Γιατί τον ευχαριστούσε αφού την προσέβαλλε; Είναι λογικό;
Νίνου: Για εμένα δεν είναι.
Μίντζιας: Θα κάνουνε τη δίκη της Παπαχαραλάμπους εδώ;
Δημητρακόπουλος: Πάμε τώρα στην κ. Πηνελόπη Αναστασοπούλου. Ούτε και αυτή μιλάει για βία. Λέει ότι ο Φιλιππίδης το 2005 είχε τα χέρια του μέσα στη φόρμα. Και έκανε καταγγελία το 2020, ενώ τον χαρακτήριζε “μέντορα και δάσκαλο”. Πείτε που είναι αντιφατικο μια γυναίκα που ενοχλήθηκε το 2005 να κάνει καταγγελία τόσα χρόνια μετά και στο μετά να χαρακτηρίζει τον καταγγελλόμενο “μέντορα και δάσκαλο”;
Νίνου: Η Αναστασοπούλου δεν είχε εκφράσει ποτέ κάποιο παράπονο. Το αντίθετο συνέβαινε. Δεν μπορούσα να καταλάβω από που ήρθε η καταγγελία της. Είχαμε συνεργασία, έστελνε χαιρετισμούς στον Πέτρο πάντα όπου τη συναντούσα. Μέσα από τη συνεργασία μας την Πηνελόπη την αγάπησα, θα μπορούσε να πει κάποια πράγματα, δεν είπε ποτέ τίποτα.
Δημητρακόπουλος: Για την κυρία Δροσάκη πείτε μας την είχατε συναντήσει ποτέ;
Νίνου: Δεν τη γνωρίζω, δεν είχαμε συνεργαστεί ποτέ.
Νωρίτερα, ο κ. Δημητρακοπούλος επισήμανε στο δικαστήριο ότι θα πρέπει να ζητήσει όλες τις καταγγελίες που έγιναν εκείνο το διάστημα στο ΣΕΗ.
«Είναι πάνω από 300 αλλά γνωστές έγιναν μόνο αυτές για τον Φιλιππίδη, τον Χαϊκάλη και τον Κιμούλη», είπε ο συνήγορος θέλοντας να ενισχύσει τον ισχυρισμό του εντολέα του περί οργανωμένου σχεδίου που υπήρξε σε βάρος του με στόχο να βγει από το χώρο του θεάτρου.
Η δική συνεχίζεται.