Σε μια έκρηξη αγανάκτησης, υπό μορφήν μάλλον μονολόγου παρά συνέντευξης, ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στον παπά-Δημήτρη Λουπασάκη, τον γνωστό «θαυματοποιό» εφημέριο στο ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού.
Ο Λαρίσης Ιερώνυμος, φιλοξενούμενος του δημοσιογράφου Σωτήρη Πολύζου στο δελτίο ειδήσεων «Κεντρική Ελλάδα Καλησπέρα» του τηλεοπτικού σταθμού TRT, ανέπτυξε δια τηλεφώνου την πολεμική του κατά του παπά-Δημήτρη.
Ο κ. Ιερώνυμος γνωρίζει όσο κανείς άλλος κάθε λεπτομέρεια της υπόθεσης, εφόσον είχε ασκήσει καθήκοντα ανακριτή, διενεργώντας ενδελεχή και εις βάθος έρευνα επί μία ολόκληρη 3ετια (2014-’17) για τις καταγγελίες εις βάρος του κ. Λουπασάκη.
Μεταξύ πολλών άλλων, ο κ. Ιερώνυμος καταγγέλλει ότι ο παπά-Δημήτρης:
– ανήκει στους εχθρούς της Εκκλησίας εφόσον προωθεί τη θρησκοληψία,
– διαπράττει το βαρύ παράπτωμα της ετεροδιδασκαλίας καθώς αποκλίνει από τους παραδεδεγμένους κανόνες της Εκκλησίας,
– με τις πρακτικές του εξευτελίζονται η ιερωσύνη και η Εκκλησία
– μετατρέπει σε καρικατούρα ιερά πρόσωπα, όπως ο Άγιος Δημήτριος, ομοίωμα του οποίου εμφάνισε με πετραχήλι, ενώ ο συγκεκριμένος άγιος δεν υπήρξε ποτέ ιερωμένος. Επ’ αυτού ο κ. Ιερώνυμος εξανέστη, λέγοντας χαρακτηριστικά «δεν βρέθηκε κανείς να τον συμμαζέψει και να του [σσ: στον παπά-Δημήτρη] πει “τι είναι αυτά που κάνεις;”»
– «βγάζει βόλτα» τα Τίμια Δώρα και δεν μνημονεύει μόνον ζώντες και κεκοιμημένους, αλλά αγίους κ.λπ.
– αποτελεί κακό παράδειγμα για άλλους κληρικούς, οι οποίοι βλέπουν την ατιμωρησία του και σκέφτονται πως, ίσως θα έπρεπε να μιμηθούν και αυτοί ό,τι κάνει ο παπά-Δημήτρης.
Επίσης, ο κ. Ιερώνυμος τόνισε ότι «η Εκκλησία διδάσκει πως και ο Διάβολος κάνει θαύματα».
Αποκαλύψεις για το ιστορικό του παπα-Δημήτρη
Ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου αποκάλυψε κάποιες άγνωστες, ουδόλως κολακευτικές, λεπτομέρειες από τον φάκελο του παπά-Δημήτρη. Όπως ότι είχε αποβληθεί από την Ανωτάτη Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, για λόγους σημαντικών παραπτωμάτων, εξού και ο κ. Λουπασάκης αναγκάστηκε να αποφοιτήσει από εκκλησιαστικό λύκειο.
Ο κ. Ιερώνυμος αναφέρθηκε επίσης σε επανειλημμένες ΕΔΕ (Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις) για τα πεπραγμένα του παπά-Δημήτρη στο Λυκαβηττό. Η μία ζητήθηκε από το Ταμείο Προνοίας Κληρικών για τη διαχείριση των πόρων από τους Αγίους Ισιδώρους, για τους οποίους ο κ. Λουπασάκης δήλωσε στην απολογία του ότι «τα χρήματα διατέθηκαν σε έργα εξωραϊσμού, στο χώρο του Λυκαβηττού».
Τέλος, ο κ. Ιερώνυμος επισήμανε ότι, πλέον, το θέμα του παπά-Δημήτρη δεν μπορεί να επιλυθεί ειρηνικά και ότι η παράταση της τρέχουσας κατάστασης προκαλεί «αναταραχή και αγανάκτηση στο χώρο των ιερέων».
Αναλυτικά όσα δήλωσε στο TRT και τον Σωτήρη Πολύζο ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου, κ. Ιερώνυμος, στις 27/10/2022:
«Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων έχει σκανδαλίσει πιστούς και όχι μόνο. Με έχετε ακούσει πολλές φορές να λέω ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της Εκκλησίας στον 21ο αιώνα είναι η θρησκοληψία. Κανένας από τους εξωτερικούς εχθρούς της Εκκλησίας δεν μπορεί να μας καταβάλει. Το πρόβλημά μας είναι η θρησκοληψία, η λάθος πίστη, τα λάθος πιστεύματα και οι ερμηνείες που δίνουμε εμείς προσωπικά και μόνοι μας ενώ η Εκκλησία λέει κάτι άλλο. Αυτή είναι η περίπτωση των Αγίων Ισιδώρων.
» Να πω ότι εγώ εργάστηκα τρία χρόνια. Βέβαια, δεν μπορώ να σας πω τα του πορίσματος, το έχω ξαναπεί ότι δεσμεύομαι από το πρωτόκολλο εμπιστευτικότητας… Στην τελευταία Διαρκή [σσ: Ιερά Σύνοδο] ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε με τα καλύτερα λόγια για το πόρισμα και είπε ότι είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Θέλοντας να πει ότι, όντως, το πόρισμα ισχύει έτσι όπως το έχω καταθέσει.
» Επειδή πολλές φορές υπάρχουν και κάποια μέσα που υποστηρίζουν τον πατέρα Δημήτριο, υπάρχουν κάποιοι καλοθελητές, είπαν ότι στην προηγούμενη Διαρκή ο Αρχιεπίσκοπος επαίνεσε τον πατέρα Δημήτριο κ.τ.λ. Θέλω να πω ότι -χωρίς να μπορώ να αποκαλύψω τα ακριβή λόγια, γιατί τα πρακτικά δεν βγαίνουν- ο Αρχιεπίσκοπος δεν επαίνεσε τον πατέρα Δημήτριο. Ήταν φοβερά προβληματισμένος και εκείνο το οποίο εξέφραζε ήταν ότι “δεν θέλω να φερθώ αυστηρά, γιατί θέλω να είμαι πατέρας”.
» Επειδή ξέρω καλά τον Αρχιεπίσκοπο, αυτό είναι η τακτική που όλα αυτά τα χρόνια ακολουθεί. Βέβαια, από ένα σημείο και μετά, πρέπει και να αναρωτηθούμε κατά πόσον πρέπει να προστατευτεί και ο χριστεπώνυμος κλήρος μας. Πόσον θα πρέπει να ανεχθούμε συμπεριφορές οι οποίες ενδεχομένως εκφεύγουν. Το λαϊκό στοιχείο, τους ανθρώπους που πάνε καλοπροαίρετα, στο να δεχτούν πράγματα που στ’ αλήθεια δεν ισχύουν.
» Τονίζω και λέω ότι αυτά τα οποία λέω σήμερα, δεν έχουν να κάνουν με το πόρισμα αλλά στα όσα έχουν να κάνουν και μετά το πόρισμα. Γιατί κάποια πράγματα συνεχίζονται. Ξεφτιλίζονται η ιερωσύνη, η Εκκλησία, μέσα από πρακτικές έτσι όπως γίνονται.
» Ένα τελευταίο το οποίο εμένα με ενόχλησε και το έμαθα ενώ ήμουν στην Αυστραλία, ήταν η χθεσινή καρικατούρα. Είχαν ένα ομοίωμα του Αγίου Δημητρίου, ξύλινο, αγιογραφημένο, στο οποίο είχαν βάλει ένα πετραχήλι. Σε στρατιωτικό άγιο, ο οποίος δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή του ιερέας, έβαλαν πετραχήλι; Ενεργείται η ιερωσύνη μετά θάνατον; Πού τα βρήκαν αυτά; Είναι προσβολή στον Άγιο Δημήτριο αυτό το οποίο έγινε εκεί πάνω. Κι αφού το έκανε ο πατήρ Δημήτριος, κάποιοι το δέχτηκαν. Και δεν βρέθηκε κανείς να τον συμμαζέψει και να του πει ‘τι είναι αυτά που κάνεις;’
» Όπως επίσης, και ο τρόπος που λειτουργεί πολλές φορές, μεταφέροντας τα Τίμια Δώρα στην είσοδο τη μεγάλη, από εκκλησάκι σε παρεκκλησάκι, από αυτά που έχει στήσει εκεί. Ποιος είπε ότι τα Τίμια Δώρα είναι για να βγαίνουν βόλτα; Τα Τίμια Δώρα είναι για να μεταφέρονται από εκεί όπου έχει γίνει η πρόθεση, στην Αγία Τράπεζα. Χωρίς πολλούς ελιγμούς και χωρίς πολλές περιοδείες. Και η μνημόνευση είναι μνημόνευση ονομάτων, ζώντων και κεκοιμημένων. Και όχι μνημόνευση και αγίων. Δηλαδή, θέλω να σας πω ότι, από όσα θα διαπιστώσετε και εσείς στα βιντεάκια που βγαίνουνε, υπάρχει μία ανατροπή των παραδεδεγμένων της κανονικής λειτουργικής ευταξίας της Εκκλησίας, πολλά πράγματα τα οποία δεν στέκουν σύμφωνα με όσα οι πατέρες μας μάς έχουν παραδώσει. Δεν μπορεί ο καθένας να παίρνει πρωτοβουλίες και να κάνει ό,τι του κατεβάσει το κεφάλι του, ό,τι νομίζει, για θέματα τα οποία η Εκκλησία έχει την τάξη της, έχει εκφραστεί αλλιώς. Και εκεί είναι το πρόβλημα.
» Ο Αρχιεπίσκοπος αυτό κάνει, προσπαθεί να λύσει το ζήτημα των Αγίων Ισιδώρων. Είχε προσπαθήσει και στο παρελθόν, αλλά… Σε κάθε περίπτωση να ξέρετε ότι η διάθεση του Μακαριωτάτου είναι να λύσει το ζήτημα και να το λύσει με έλλειμμα κόντρας. Θέλει κάποια πράγματα ο Αρχιεπίσκοπος να εξελίσσονται ειρηνικά. Και πάνω σε αυτό οικοδομεί και προσπαθεί.
» Εγώ, βέβαια, από το ’17 που κατέθεσα το πόρισμα, δεν επανήλθα, δεν παρακολούθησα τι έγινε στη συνέχεια. Όμως, εγώ αυτό το οποίο οφείλω να πω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο πατήρ Δημήτριος απασχολεί την Εκκλησία. Εγώ έπαθα ένα σοκ όταν ήταν να πάει η υπόθεση στο δικαστήριο -γιατί ο Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε το πόρισμά μου το ’17- και ξεκίνησε τη διαδικασία του επισκοπικού δικαστηρίου, ο προεδρεύων του δικαστηρίου που θα δίκαζε την υπόθεση, ο Μητροπολίτης Θερμοπυλών Ιωάννης, μου είπε, “ξέρεις, έχω και μια προσωπική δυσκολία”. – Τι δυσκολία έχετε Σεβασμιώτατε; τον ρώτησα. Μου λέει “εγώ ήμουν αυτός ο οποίος ως πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, είχα αποβάλει τον πατέρα Δημήτριο ως μαθητή από τη Σχολή και τον είχα διαγράψει, μέσω πειθαρχικής διαδικασίας, για λόγους σημαντικών παραπτωμάτων”.
» Αυτό έγινε τότε, όταν ο πατήρ Δημήτριος ήταν φοιτητής στην Ανωτάτη, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να τελειώσει εκκλησιαστικό λύκειο και να πάρει κάποιο άλλο πτυχίο. Στη συνέχεια πάλι, είχαμε μία πρώτη ΕΔΕ, με την οποίαν μετατέθηκε από τον Άγιο Γεώργιο Ζωγράφου στους Αγίους Ισιδώρους επί μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
» Υπήρξε δεύτερη ΕΔΕ από το Ταμείο Προνοίας Κληρικών, που υπήγετο εκεί το παρεκκλησάκι για τη διαχείριση των εσόδων. Εκεί, βέβαια, ο πατήρ Δημήτριος υποστήριξε πως τα χρήματα δεν πήγαιναν στο ταμείο, αλλά πήγαιναν σε έργα εξωραϊσμού στο χώρο του Λυκαβηττού και όλα αυτά τα οποία γίνονταν εκεί. Ε, και το Ταμείο είπε “ας του δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία, να δούμε τι θα γίνει”.
» Τέλος πάντων, να ξέρετε ότι υπήρχαν και κόντρες με το Σύλλογο Φίλων των Αγίων Ισιδώρων, έναν σύλλογο που επεμελείτο του χώρου και βοήθησε πολύ στην ανάπτυξη, ώστε να γίνουν έργα νόμιμα, με άδειες από τον Δήμο Αθηναίων, ενώ τώρα έχουμε πάλι ένα θέμα κατά πόσον αυτά τα οποία έχουν γίνει εκεί και τα οποία αναφέρονται ως ωραία -δεν αντιλέγω ότι μπορεί να είναι ωραία- είναι και νόμιμα, δεν είναι αυθαίρετα. Στο Λυκαβηττό δεν μπορεί κανείς να… Έχουμε και τέτοιο θέμα, το οποίο αναπτύσσεται σε βάθος χρόνου και βέβαια, πρέπει και οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων να το ελέγξουν και να το δουν. Είναι και εκεί που εγείρονται ερωτήματα.
» Από εκεί και μετά, να πω και κάτι ακόμα για να ξεκαθαρίσω κάποιες εκφράσεις, όπως αναφέρουμε και χρησιμοποιούμε στην ελληνική γλώσσα: Η λέξη “θαύμα” σημαίνει κάτι το άξιο θαυμασμού. Αν λοιπόν μου πείτε ότι στους Αγίους Ισιδώρους γίνονται θαύματα με την έννοια ότι έχουν φυτέψει λουλούδια, έχουν φτιάξει πεζούλια, έχουν ομορφύνει το χώρο, ναι, θα σας πω ότι “έχουνε κάνει θαύματα στο εκκλησάκι, είναι πανέμορφο, μπράβο τους, είναι τόσοι, ασχολούνται, δεν κάθονται, ωραίο πράγμα ο καλλωπισμός, ωραίο πράγμα η προστασία του περιβάλλοντος, ωραία πράγματα όλα αυτά”.
» Από εκεί και μετά, τα θαύματα για τα οποία γίνεται λόγος, δεν μπορούν να είναι συμβατά με αυτό το οποίο η Εκκλησία ονομάζει “θαύμα”. Δεν γίνεται. Γι’ αυτό και κάπου τίθεται θέμα ετεροδιδασκαλίας στο πόρισμα -αν έχετε δει αυτό που έχει δημοσιευτεί- ότι, τέλος πάντων, παρά τα παραδεδομένα, ο πατήρ Δημήτριος λέει άλλα. Διότι η διδασκαλία της Εκκλησίας περί θαύματος είναι μεγάλη, είναι σημαντική, δεν είναι η επιπολαιότητα και η ρηχότητα που εμφανίζεται μέσα από τη γνώμη ορισμένων πολλές φορές, ανίδεων περί του τι είναι θαύμα και πώς ενεργούνται τα θαύματα κ.τ.λ.
» Να ξέρετε ότι η Εκκλησία διδάσκει πως και ο Διάβολος κάνει θαύματα.
» Η προσωπική μου άποψη, η οποία όμως δεν δεσμεύει ούτε τον Αρχιεπίσκοπο ούτε τη Σύνοδο, είναι προσωπική μου άποψη. Και η προσωπική μου άποψη είναι ότι έχει περάσει προ πολλού το σημείο εκείνο στο οποίο θα μπορούσαμε να λύσουμε ειρηνικά και χωρίς κανονικά επιτίμια αυτό το οποίο συμβαίνει στο Λυκαβηττό. Έχει περάσει προ πολλού αυτό το σημείο -κατά την προσωπική μου, όμως, άποψη. Επαναλαμβάνω ότι από το ’17 και μετά δεν έχω ασχοληθεί, μπορεί άλλοι να έχουν καλύτερη γνώση και αντίληψη των πραγμάτων και συνεπώς η γνώμη τους να μετράει διαφορετικά.
» Εγώ θα έθετα το ζήτημα σε επόμενη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, διότι αυτό το οποίο απεκόμισα από την Αυστραλία είναι μια αναταραχή στο χώρο των ιερέων. Κάποιοι είναι αγανακτισμένοι με αυτά τα οποία γίνονται, όπως και πολλοί κληρικοί των Αθηνών και της Ελλάδος γενικότερα, διότι διασύρεται η ιερότητα και η σοβαρότητα της ιερωσύνης. Ενώ κάποιοι άλλοι είναι έτοιμοι να αντιγράψουν! Σου λέει ‘αφού η Εκκλησία δεν τιμωρεί, μήπως αυτό είναι το ιερατικό ήθος;’ Ενώ δεν είναι έτσι.
» Επειδή λοιπόν, πλέον, κάποια πράγματα όταν λειτουργούν ως παραδείγματα -κι όχι ως παραδείγματα προς αποφυγήν, αλλά ως παραδείγματα προς μίμησιν, βγάζουν το πρόβλημα από τα όρια της Αρχιεπισκοπής και το μεταθέτουν στα ευρύτερα όρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, νομίζω ότι είναι αρμοδιότητα κάποιων εξ ημών να πούμε κάποια πράγματα ώστε να περιοριστεί το κακό».
