Για πρώτη φορά η Εύα Καϊλή μιλά για όσα συνέβησαν από τη σύλληψή της και δίνει την δική της εκδοχή για το σκάνδαλο του Qatargate. Η συνέντευξη δόθηκε στις 25 Απριλίου στο σπίτι της στις Βρυξέλλες παρουσία των δικηγόρων της και η γαλλική εφημερίδα τη δημοσιεύει σήμερα.
Η κ. Καϊλή περιγράφει με λεπτομέρειες το τι συνέβη την ημέρα της σύλληψής τόσο της ίδιας όσο και του Φραντσέσκο Τζόρτζι. “Είχα παραλύσει από τρόμο” τιτλοφορείται η συνέντευξη, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρει : “Με έβαλαν στη φυλακή για κάτι στο οποίο δεν ήμουν μπλεγμένη. Δεν αναφέρθηκα ποτέ στις συζητήσεις μεταξύ Πάντσέρι και Τζόρτζι τις οποίες η αστυνομία άκουγε για ένα χρόνο. Όλα τα χρήματα ήταν δικά τους και το είπαν στον δικαστή. Είναι τόσο προφανές ότι δεν έχω κανέναν ρόλο σε αυτή την υπόθεση. Ό,τι έχω πει ή κάνει είναι δημόσιο, ιδίως για το Κατάρ, και δεν έχω καμία δυνατότητα να επηρεάσω οτιδήποτε μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Αλλά πώς είναι δυνατόν να μην γνώριζε ότι ο σύζυγός της, ο οποίος δεν ζει πλέον μαζί της, έκρυβε περισσότερα από 600.000 ευρώ σε δύο μικρά χρηματοκιβώτια στο γραφείο του και στο υπνοδωμάτιο της κόρης του;
«Τον εμπιστευόμουν απόλυτα. Έχω βρεθεί σε σχέσεις όπου δεν εμπιστευόμασταν ο ένας τον άλλον και δεν το ήθελα αυτό μαζί του. Δεν έχω δει ποτέ αυτά τα χρήματα, έτσι είναι τα πράγματα».
«Ξέρω ότι φαίνομαι ένοχη».
Αφηγείται εκείνη την περίφημη Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου: «Η αστυνομία σταμάτησε τον Φραντσέσκο στο πάρκινγκ όπου πηγαίναμε να πάρουμε το αυτοκίνητό μας. Οι αστυνομικοί μου είπαν ότι δεν μπορούσαν να μου πουν τι συνέβαινε, αλλά ότι δεν με αφορούσε και ότι το διαμέρισμά μου προστατεύεται από τη βουλευτική ασυλία. Πήγα σπίτι και ζήτησα από τον πατέρα μου να βγάλει την κόρη μου έξω μέχρι να καταλάβω τι συνέβαινε.
Πέρασα δύο ώρες στέλνοντας μηνύματα στον Φραντσέσκο και τον αδελφό του, καλώντας την αστυνομία και τους δικηγόρους μου. Τηλεφώνησα επίσης στον Μαρκ Ταραμπέλα και στη Μαρία Αρένα [πρόεδρος της υποεπιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου], τους μόνους δύο Βέλγους που γνώριζα, για να προσπαθήσω να μάθω περισσότερα.
Σε εκείνο το σημείο, «κάποιος μου έστειλε το άρθρο της εφημερίδας Le Soir που αποκάλυπτε ότι οι Panzeri και Georgi είχαν συλληφθεί και κατηγορούνταν για διαφθορά. Παρόλο που δεν μιλάω γαλλικά, καταφέρνω να καταλάβω. Είμαι εντελώς σοκαρισμένη. Ο εγκέφαλός μου σταματά να λειτουργεί. Ανεβαίνω επάνω για να ψάξω το γραφείο του Φραντσέσκο για να μάθω τι είχε συμβεί. Ελέγχω τις σημειώσεις του, το ντουλάπι του, τις τσάντες του.
Μετά άνοιξα τα χρηματοκιβώτια του, παρά τον κωδικό, γιατί ξέρω ότι χρησιμοποιεί μόνο ένα, αυτό για τα γενέθλια της μητέρας του. Και εκεί ανακάλυψα πολλά μετρητά. Αμέσως σκέφτηκα ότι ήταν χρήματα του Παντσέρι. Ο πατέρας μου επέστρεψε και του έδωσα μια τσάντα με τα χρήματα και μερικά πράγματα για το μωρό για να τα πάρει στο Sofitel όπου έμενε. Δεν ξέρω γιατί το έκανα. Είχα παραλύσει από τον τρόμο. Καταλαβαίνω ότι η αντίδρασή μου δεν είχε κανένα νόημα. Ήθελα απλώς να βγάλω αυτά τα χρήματα που δεν μου ανήκαν από το σπίτι μου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Ξέρω ότι φαίνομαι ένοχη. Απλώς άφησα τα χρήματα που δεν ήταν σε δέσμη [150.000 ευρώ], επειδή νόμιζα ότι ανήκαν στον Φραντσέσκο».
Στη συνέχεια περιγράφει τη δική της σύλληψη.
Οι αστυνομικοί «άνοιξαν την πόρτα με τα κλειδιά που πρέπει να πήραν από τον Φραντσέσκο. Ήθελα να καλέσω τον δικηγόρο μου, αλλά δεν με αφήνουν. Έψαξαν το διαμέρισμα, δεν βρήκαν τίποτα και με πήραν με ό,τι είχα στην πλάτη μου. Δεν μπορούσα καν να μάθω για το μωρό μου».
Γιατί πίστευε ότι τα χρήματα ήταν του Panzeri, ρωτούν οι δημοσιογράφοι:
Είναι σημαντικό να κατανοήσετε τη σχέση του με τον Φραντσέσκο. Ήταν ο μέντοράς του στον οποίο δεν αρνούνταν τίποτα. Τον προσέλαβε ως κοινοβουλευτικό βοηθό όταν ήταν 20 ετών, ήταν η πρώτη του δουλειά και δούλεψε γι’ αυτόν επί δεκαπέντε χρόνια.
Ο Παντσέρι του έδινε εντολές, σαν σε έναν υπάλληλο που κακομεταχειριζόταν. Παρόλο που ο Φραντσέσκο είχε περάσει από διαγωνισμό για να γίνει δημόσιος υπάλληλος, κάτι που θα τον έβγαζε από τη μέγγενη του Παντσέρι, εκείνος κατάφερε να τον μεταπείσει να αναλάβει μια θέση. Ο Φραντσέσκο μου είπε ότι η Αρένα πιθανότατα θα γινόταν αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και στη συνέχεια θα του έδινε δουλειά. Ο Παντσέρι βρισκόταν πραγματικά στη μέση της σχέσης μας. Με έκανε έξαλλη, δεν μου άρεσε».
