Πάσχα στη Σκιάθο και μαθαίνοντας τα κατορθώματα του Λιμενάρχη θυμήθηκα το ανέκδοτο της δεκαετίας του 70 που έλεγαν για την τότε ΕΣΣΔ. Ξέρετε εκείνο που η γκόμενα του Μπρέζνιεφ του έλεγε να ανοίξει τα σύνορα κι εκείνος της απαντούσε «πονηρούλα, θέλεις να μείνουμε τα δυο μας».
Ο θρυλικός , λοιπόν, και βραβευμένος, παρακαλώ, Κατσάμπας (ο περί ου ο λόγος) έχει ξεκινήσει απηνή διωγμό κατά της στάθμευσης στην περιοχή ευθύνης του, δηλαδή στην παραλιακή οδό, άγνωστο για ποιο λόγο. Ισως για να τον θαυμάζουν ανεμπόδιστα κατά την διέλευσή του. Ισως πάλι όχι.
Γνωστό είναι μόνο το αποτέλεσμα με τους επισκέπτες του νησιού που «τρώνε» τις κλήσεις να φεύγουν βρίζοντας, δεκάδες επιχειρήσεων που απασχολούν εκατοντάδες εργαζομένων να υπολειτουργούν και ο Λιμενάρχης, με γνήσια ελληνική δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία να έχει νοητικούς οργασμούς για το μεγάλο του έργο.
Επειδή, πάντως, το θέμα είναι πολύ σοβαρό και έχει να κάνει με το ψωμί και την εργασία χιλιάδων ανθρώπων και επειδή ο Λιμενάρχης δεν μπορεί να παίζει με αυτά, δεν ασχολούνται λίγο από την κυβέρνηση και συγκεκριμένα το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας; Μπορεί, όπως λένε, να φεύγει με σύνταξη, αλλά αν θέλει να μείνει στην ιστορία του νησιού ας βρει άλλους τρόπους. Όχι ως διώκτης των επιχειρηματιών και των τουριστών.
ΥΓ. Αλήθεια, φήμες λένε ότι κάποια έρευνα γινόταν; Βγήκε τίποτα τελικά; Πιστεύουμε πως όχι, αλλά ρωτάμε για την ιστορία…
ΥΓ1. Αν έβλεπε κάποιος αρμόδιος τις συνθήκες επιβίβασης στο πλοίο για εκατοντάδες επιβατών, Δεύτερη μέρα του Πάσχα, μάλλον θα τον στέλναν στον Κόζιακα. Όχι στο παρακείμενο μαγαζί, αλλά στον πραγματικό…
Θαυμάστε τους επί τω έργω
