«Τρικλοποδιά» στον κορωνοϊό βάζει ένα αντι-ιικό φάρμακο υπό έρευνα. Το φάρμακο μπερδεύει τον ιό και τα αντίγραφα από τον πολλαπλασιασμό του στον ανθρώπινο οργανισμό «βγαίνουν» ελαττωματικά, οπότε ο ιός πεθαίνει.
Το φάρμακο αυτό βρίσκεται ήδη σε κλινική μελέτη φάσης ΙΙΙ και τα πρώτα αποτελέσματα από αυτήν αναμένονται ως το τέλος Ιουνίου. Στο μεταξύ όμως, τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης φάσης ΙΙ, έδειξαν ότι το φάρμακο εξάλειψε τον ιό αποτελεσματικά με μια πενθήμερη θεραπεία, χορηγούμενο στους ασθενείς αμέσως μετά τη διάγνωσή τους.
Πρόκειται για φάρμακο που χορηγείται από το στόμα, σε μορφή χαπιού, σε αντίθεση με άλλα μονοκλωνικά αντισώματα που χορηγούνται ενδοφλεβίως.
Το ιολογικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα σε δημοσίευσή του στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Biological Chemistry εξήγησε τη δράση του φαρμάκου, δείχνοντας τον τρόπο με τον οποίο το αντιικό φάρμακο molnupiravir αλλάζει το γονιδίωμα του ιού με μια διαδικασία που ονομάζεται υπερβολική μεταλλαξογέννεση ή «καταστροφικό λάθος».
«Η πολυμεράση ή η μηχανή αναπαραγωγής του ιού, μπερδεύει τα μόρια του φαρμάκου με τα αντίστοιχα του ιού που χρειάζονται για την αντιγραφή του γονιδιώματός του και τα ενσωματώνει. Έτσι, οδηγεί την πολυμεράση να κάνει λάθος αντίγραφα που το γονιδίωμά τους δεν βγάζει νόημα, οπότε είναι άχρηστα και δεν μπορούν να επιβιώσουν», εξήγησε ο Ματίας Γκαίτε, καθηγητής και επικεφαλής του τμήματος Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου και μέλος του ινστιτούτου Ιολογίας Λι Κα Σίνγκ.
Οι μελέτες
Το φάρμακο δεν είναι γνωστό αν είναι αποτελεσματικό και σε νοσηλευόμενους ασθενείς με σοβαρή νόσο. Οι τρέχουσες μελέτες εστιάζουν στη δράση του σε ασθενείς αμέσως μετά την διάγνωση, και ελπίζεται ότι το φάρμακο θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί και προληπτικά από τα υπόλοιπα μέλη μιας οικογένειας, όταν ένα μέλος της νοσεί και παραμένει στο σπίτι. Μέχρι στιγμής το φάρμακο είναι καλά ανεκτό χωρίς σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Όπως επισημαίνει ο καθ. Γκαίτε, μένει να φανεί αν θα μειώσει και τις νοσηλείες από τον κοροναϊό.
Αντίστοιχα, ο καθηγητής επεσήμανε ότι η δουλειά του εργαστηρίου «να δείξει ότι η επίδραση του φαρμάκου όντως εμπλέκεται με την πολυμεράση του ιού, είναι καθησυχαστική, γιατί αν το φάρμακο με κάποιον τρόπο προκαλεί λάθη στον ιό και δεν ξέρεις πώς συμβαίνει αυτό, τότε θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί που θα μπορούσαν επίσης να βλάψουν το κύτταρο» Και κατέληξε λέγοντας πως αναμένεται ακόμη η αξιολόγηση και παρακολούθηση της ασφάλειας του φαρμάκου».
Σημειώνεται ότι το ίδιο φάρμακο αναγνωρίστηκε ως αντι-ιικό ευρέως φάσματος το 2003 από το Πανεπιστήμιο Έμορι της Ατλάντα. Χρησιμοποιήθηκε κατά της χρόνιας ηπατίτιδας C, αλλά εγκαταλείφθηκε υπό τον φόβο πιθανών επιπτώσεων από τη μακρόχρονη χρήση τους.
