Φτωχότερο είναι από το βράδυ της περασμένης Παρασκευής 3/3, το ελληνικό ποδόσφαιρο με τον «τεράστιο» Χρήστο Ζαντέρογλου να φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών.
Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του ’60, αλλά και του ’70. Έπαιξε 13 φορές στην Εθνική Ελλάδας, κάνοντας ντεμπούτο, ενώ ήταν ακόμα παίκτης της Νίκης Βόλου. Γεννημένος στη Νέα Ιωνία Βόλου, πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό Πειραιώς σε ηλικία 25 χρόνων, και αμέσως καθιερώθηκε, μάλιστα έκανε ένα εντυπωσιακό ρεκόρ. Από το 1964 ως το 1969 αγωνίστηκε σε 165 αγώνες Α’ Εθνικής στη σειρά! Συνολικά έπαιξε σε 366 παιχνίδια Α’ Εθνικής και πέτυχε 14 γκολ με Νίκη Βόλου, Ολυμπιακό Πειραιώς, Αιγάλεω και Ατρόμητο. Δούλεψε για πολλά χρόνια προπονητής μέχρι τη Β’ Εθνική. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από Αλτζχάιμερ και ζούσε σε ίδρυμα.
Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ το 2011 είχε αναφέρει σε συνέντευξή του: «Στην εποχή μου άκουγες μόνο τη λέξη ποδόσφαιρο. Τίποτα άλλο. Ούτε μπάσκετ ούτε κολύμβηση ούτε τίποτα. Εμένα έτυχε ο συγχωρεμένος αδελφός μου ο Μπάμπης να παίζει ποδόσφαιρο και έμαθα πολλά από αυτό. Περπατάς και σου λένε: καλημέρα, Χρήστο. Αυτό εγώ το έχω πολύ ψηλά. Η καλημέρα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου.
Ξεκίνησα από 15 χρονών στη Νίκη με προπονητή τον Τζαμτζή και συμπαίκτες όπως Τζίνης, Κολοβός και Καραηλιού. Από εκεί αγωνίστηκα και στην Εθνική Νέων.
Μετά τη Νίκη ήρθε ο Ολυμπιακός με τον οποίο και έπαιξα πέντε χρόνια. Είχα μάλιστα και ρεκόρ με συνεχόμενες συμμετοχές, αφού δεν έχασα κανένα παιχνίδι με συνεχόμενες συμμετοχές.
Στη Νίκη ξεκίνησα ως επιθετικός. Το ίδιο έγινε και με την Εθνική Νέων, αλλά σε ένα παιχνίδι είχε χτυπήσει ένας αμυντικός και πήγα και έπαιξα εγώ σε εκείνη την θέση αφού τότε δεν είχαμε αλλαγές. Από εκεί και μετά μου άρεσε αυτή η θέση και από τα 18 έπαιζα ως αμυντικός».
