Του Γιώργου Μουλά προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βόλου
Έγιναν την Παρασκευή 19-4-2019 τα εγκαίνια του νέου κόμβου του Δημαρχείου, στο κέντρο του οποίου τοποθετήθηκε το εντυπωσιακό από κάθε άποψη μεταλλικό άγαλμα, ομοίωμα του ξύλινου πλοίου της Αργούς, που βρίσκεται στην πόλη μας.
Οπωσδήποτε τα εύσημα ανήκουν στην Δημοτική Αρχή του κ. Μπέου για το ωραίο και εξυπηρετικό αυτό έργο, το οποίο συντελέστηκε σε χρόνο ρεκόρ, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία αλλά, δυστυχώς και όλα τα εμπόδια, τα οποία έβαλαν αυτοί, που δεν επιθυμούν να γίνει τίποτε στο Βόλο.
Δεν θα μείνω όμως εκεί. Σπουδαία πληροφορία είναι, ότι το άγαλμα αυτό σχεδιάστηκε στον Βόλο, από τοπικούς καλλιτέχνες και μηχανικούς ενώ η κατασκευή του, που ήταν εξαιρετικά δύσκολη και λεπτεπίλεπτη δουλειά υλοποιήθηκε από τοπικές επιχειρήσεις μετάλλου. Συγκεκριμένα, από τις επιχειρήσεις μετάλλου «Πλαστάρα» και «Λαζάρου».
Αυτές οι δύο επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στο χώρο του μετάλλου εδώ και δεκαετίες, συνεχίζοντας μια παράδοση στο Βόλο, που έχει ιστορία πάνω από εκατό χρόνια. Άλλωστε, το πρώτο εργοστάσιο του Βόλου ήταν το σιδηρουργείο Σταματόπουλου με έτος ίδρυσης το 1883. Έκτοτε ιδρύθηκαν πολλές βιομηχανίες και βιοτεχνίες σχετικές με το μέταλλο, που αφήσαν εποχή και έδωσαν ώθηση στην τοπική και εθνική οικονομία. Οι επιχειρήσεις και τα εργοστάσια μετάλλου μαζί με τις άλλες ανθούσες βιομηχανίες κατέστησαν τον Βόλο ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα. Η πρόοδος και το επίπεδο των προϊόντων μετάλλου είχε φθάσει σε αξιοζήλευτα επίπεδα. Εδώ κατασκευαζόντουσαν κάθε είδους γεωργικά και άλλου τύπου εργαλεία και μηχανήματα. Εμένα προσωπικά, μου προκαλεί τον θαυμασμό ακόμη και σήμερα το γεγονός, ότι προπολεμικά στο Βόλο κατασκευαζόντουσαν μηχανές εσωτερικής καύσης για βάρκες, μικρά σκάφη και άλλες χρήσεις από το εργοστάσιο «Αξελού». Πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο η Ελλάδα ήταν ένα υποανάπτυκτο κράτος με 40% αναλφάβητους και οικονομικά, όπως πάντα, χρεωκοπημένο. Εντούτοις, υπήρχαν οι τοπικές βιομηχανίες μετάλλου που κατασκευάζανε μηχανές και άλλα προϊόντα εφάμιλλα των αναπτυγμένων χωρών.
Σήμερα, παρ’ όλη την αποβιομηχάνιση της πόλης μας, που έχει συμβεί κατά καιρούς τις τελευταίες δεκαετίες από το 1960 και μετά, οι επιχειρήσεις μετάλλου δεν έπαυσαν να δραστηριοποιούνται και να συνεχίζουν την παράδοση. Εκτός από τις μεγάλες χαλυβουργίες, που ευρίσκονται στη Μαγνησία, οι βιοτεχνίες και οι βιομηχανίες μετάλλου αν και επλήγησαν από την οικονομική κρίση συνεχίζουν το έργο τους. Η τεχνογνωσία και η εμπειρία της δουλειάς δεν είναι εύκολο να μεταφερθεί αλλαχού, όπως γίνεται με πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, που μετακομίσανε σε άλλες χώρες, βρίσκοντας φιλικότερο οικονομικό περιβάλλον. Η τέχνη και η μαστοριά μεταλαμπαδεύονται από γενεά σε γενεά μαζί με τα μυστικά και τα χούγια του επαγγέλματος.
Η κατασκευή σε εξαιρετικά σύντομο χρόνο του μεταλλικού αγάλματος της «Αργούς», ένα πραγματικό κομψοτέχνημα, που κοσμεί τον κυκλικό κόμβο του Δημαρχείου, αποτελεί τρανό παράδειγμα των γνώσεων και της εμπειρίας των κατασκευαστριών επιχειρήσεων «Λαζάρου» και «Πλαστάρα», χωρίς βέβαια να μειώνω το επίπεδο των άλλων παρεμφερών επιχειρήσεων μετάλλου, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω, ότι η τιμή κόστους του έργου, ήταν τόσο φιλική, που μάλλον σαν δωρεά προς τον Δήμο Βόλου πρέπει να εκληφθεί. Εξ όσων πληροφορούμαι και άλλοι Δήμοι, βλέποντας την εξαιρετική αυτή δουλειά άρχισαν να ενδιαφέρονται και να ρωτούν για μελλοντικά σχετικά έργα για τις περιοχές τους. Πάντως, το άγαλμα αυτό μαζί με το συνολικό έργο του κόμβου αποτελεί πλέον ορόσημο για την πόλη μας και μάλλον θα αποτελέσει κάτι σαν λογότυπο.
Η πόλη μας έχει δυνατότητες πολλές και σε πολλούς τομείς. Είναι στο χέρι της εκάστοτε δημοτικής αρχής να τις δραστηριοποιεί, όπως έκανε η τρέχουσα του Αχιλλέα Μπέου, προς όφελος όλων. Οι παραγωγικές τάξεις της πόλης αναμένουν τέτοιες ευκαιρίες για να πάρει εμπρός η ανάπτυξη. Η νέα Δημοτική Αρχή, είμαι πεπεισμένος, ότι θα συνεχίσει το έργο της, αναβαπτισμένη από την λαϊκή ετυμηγορία των ερχομένων εκλογών. Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχουν οράματα, προτάσεις και επίπονη δουλειά. Νομίζω, ότι σε όλα αυτά η Δημοτική Αρχή έχει επιτύχει, επιδεικνύοντας ένα έργο ανεπανάληπτο σε σύγκριση με το παρελθόν, το οποίο αποτελεί και εγγύηση για το μέλλον.
