Το ρολόι σημάδευε το 102ο λεπτό, είχαμε μπει στο 12ο από τα 14 λεπτά καθυστέρησης που είχε δείξει ο Ματέου Λαόθ.
Η Εθνική Ελλάδας βρισκόταν πίσω στο σκορ με 1-0, από πέναλτι που χρειάστηκε να εκτελεστεί δύο φορές και έπαιζε από το 70ό λεπτό με παίκτη λιγότερο.
Κι όμως ήταν ακόμα μέσα στο ματς. Όχι, ως σάκος του μποξ, αλλά μάχιμη, έτοιμη για το απόλυτο ριφιφί. Το κόρνερ του Τσιμίκα ήταν καλό, όμως ο Κουλιεράκης που είχε βγει μπροστά δεν μπόρεσε να σημαδέψει εστία.
Ακούγεται εντελώς σουρεαλιστικό ως σενάριο, μα έτσι ήταν. Η Εθνική ηττήθηκε με 1-0 στο «Σταντ ντε Φρανς», όμως ήταν απολύτως ανταγωνιστική απέναντι σε μία ομάδα που πριν μερικούς μήνες έχασε στα πέναλτι τον Παγκόσμιο τίτλο.
Και κανείς δεν ξέρει αν θα άντεχε ως το τέλος, αν ο Ντίνος Μαυροπάνος με μερικές επιπόλαιες αποφάσεις στο ξεκίνημα της επανάληψης, δεν έβαζε… βούτυρο στο γαλλικό κρουασάν.
Έντεκα εμείς, έντεκα κι αυτοί
Τέτοια ματς τα πηγαίνεις φάση-φάση. Λεπτό-λεπτό. Βάζεις μικρούς στόχους που κατακτάς και πας στους επόμενους. Η Γαλλία είχε σκοράρει στο πρώτο πεντάλεπτο στα τρία από τα τελευταία πέντε παιχνίδια, επομένως ο πρώτος στόχος ήταν αυτός. Το μηδέν στο πεντάλεπτο. Επετεύχθη.
Ο πρώτος συναγερμός ήχησε στο 6ο λεπτό σε μία αδυναμία να βγάλουμε την μπάλα από την περιοχή μας, όμως η προβολή του Ερναντέζ σταμάτησε στο κορμί του Μαυροπάνου.
Στην επόμενη γαλλική κατεβασιά ο Μπαπέ βρέηθηκε σε θέση σέντερ-φορ, όμως το τελείωμα του έφυγε ψηλά. Κάπως έτσι, βγήκε και το δεκάλεπτο.
Κάπου εκεί ήρθε η ώρα για την πρώτη κούρσα του γαλλικού καθαρόαιμου. Ο Μπαπέ πάτησε το γκάζι και εξαφανίστηκε από αριστερά, ο Βλαχοδήμος έβαλε ελάχιστα το χέρι του στην παράλληλη σέντρα και ο Τσιμίκας πρόλαβε να κόψει προ του Κομάν (11’).
Το βασικότερο πρόβλημα -όσο περνούσε η ώρα- ήταν άλλο. Οι… άλλοι δεν μας άφηναν την μπάλα να παίξουμε. Οι παίκτες του Πογέτ ήταν συνεχώς σε φάση άμυνας, δεν μπορούσαν να αλλάξουν τρίτη μπαλιά, απέναντι σε έναν αντίπαλο που υπερτερούσε αθλητικά σε όλες τις θέσεις. Ακόμα κι έτσι, όμως, έφυγε και το 20λεπτο.
Θάρρος και συγκέντρωση
Λίγο μετά από μία διαγώνια άστοχη κεφαλιά του Μουανί (24’), διαπιστώσαμε όλοι ότι οι τελικές ήταν 5-0, αλλά καμία δεν ήταν προς την εστία του Βλαχοδήμου!
Και η πρώτη τελική on target ήρθε από ελληνικά πόδια! Λίγο μετά την πρώτη σωστή κατεβασιά με αρκετούς παίκτες, ο Μπακασέτας τσίμπησε μία δεύτερη μπάλα εκτός περιοχής, όμως το συρτό δυνατό σουτ του αρχηγού βρήκε σε ετοιμότητα τον Μενιάν (26’).
Κι όσο περνούσε η ώρα και το 0-0 έμενε στον ηλεκτρονικό πίνακα, ο εκνευρισμός άρχισε να επισκέπτεται το γαλλικό στρατόπεδο. Ο Μπαπέ έψαχνε σε κάθε φάση την επαφή και το πέναλτι, όμως ο Ματέου Λαόθ σε όσες αφορμές του δόθηκαν να δείξει την λευκή βούλα, στάθηκε στο ύψος του και έδειξε «παίζετε».
Για να δουν οι Γάλλοι κλασική ευκαιρία χρειάστηκε να φτάσουμε στην εκπνοή του ημιχρόνου. Από γλυκιά σέντρα του Κομάν, ο Κουντέ βρέθηκε σε θέση βολής, όμως ο Βλαχοδήμος έδειξε τα ρεφλέξ του και κράτησε το 0-0 στο ημίχρονο.
Karate Kid
Το πρώτο μέρος είχε συγκέντρωση και σπουδαία τακτική προσήλωση από τους παίκτες του Γκουστάβο Πογέτ. Ήταν φανερό πως για να έρθει αποτέλεσμα, αυτό θα έπρεπε να γίνει και στην επανάληψη, όμως ένα τέλειο ματς σπάνια είναι εφικτό.
Σε μία σέντρα που θα μπορούσε να ελέγξει με το κεφάλι, ο Μαυροπάνος επέλεξε να επέμβει με στιλ πολεμικών τεχνών, ο Γκριεζμάν τσίμπησε την μπάλα με το κεφάλι και δέχθηκε μία γεμάτη κλοτσιά, κερδίζοντας το πέναλτι.
Το VAR τσέκαρε για πιθανή κόκκινη κάρτα, που δεν δόθηκε τελικά κι αυτό εντέλει επηρέασε την οικονομία της αναμέτρησης. Κι αυτό διότι ο Βλαχοδήμος απέκρουσε την εκτέλεση του Μπαπέ, όμως ο Μαυροπάνος είχε μπει στην περιοχή πριν την εκτέλεση, με αποτέλεσμα να έχουμε επανάληψη.
Ο Γάλλος επιθετικός δεν αστόχησε την δεύτερη φορά και έκανε το 1-0 (55’), λύνοντας την πολύπλοκη εξίσωση που είχε βάλει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Ακόμα και τότε όμως, τίποτα δεν είχε τελειώσει. Οι Γάλλοι έδειξαν ότι είναι κι αυτοί θνητοί, κουρασμένοι και με αδυναμίες. Έδωσαν μπάλα, έχασαν μέτρα και άρχισαν να περιμένουν. Ο Μάνταλος είχε ένα καλό σουτ εκτός περιοχής, που βρήκε ξανά τον Μενιάν σε ετοιμότητα (65’), αλλά και κάποιους καλούς συνδυασμούς, όμως στα μέσα της επανάληψης ήρθε ακόμα ένα χτύπημα.
Game over
Ο Μουανί έφυγε για πρώτη φορά στην πλάτη της άμυνας, ο Μαυροπάνος τον ανέτρεψε και δέχθηκε την κόκκινη κάρτα (70’), σε μία φάση που άλλαξε για πάντα τις ισορροπίες της αναμέτρησης.
Από εκεί και μετά το πράγμα ήταν άνισο. Ο Πογέτ με Κουλιεράκη, Ρέτσο από τον πάγκο προσπάθησε να δημιουργήσει αμυντική συνοχή και να ψάξει για ένα θαύμα, την ώρα που οι Γάλλοι έριξαν στροφές.
Από εκεί και μετά το πράγμα ήταν άνισο. Ο Μπαπέ είχε λυσσάξει να σκοράρει, όμως στο 82ο λεπτό σημάδεψε άουτ, λίγο αργότερα (87’) έκανε λιγάκι πιο ανοιχτή πάσα στον Ντεμπελέ που είχε άδεια εστία και στις καθυστερήσεις (94’) είδε τον Βλαχοδήμο να έχει απάντηση.
Σε ένα δεύτερο ημίχρονο με άπειρες διακοπές, ο Λαόθ έδειξε 14 λεπτά καθυστερήσεις, με τους παίκτες της Εθνικής να παλεύουν σαν λιοντάρια σε κάθε φάση, με τον Φούντα να κοψοχολιάζει τους Γάλλους σε σουτ στην κόντρα που εξοστρακίστηκε από το σώμα του Κονατέ και έφυγε κόρνερ (86’).
Η ήττα στο «Σταντ ντε Φρανς» ήταν μέσα στο πρόγραμμα. Το 1-0 και ο τρόπος που ήρθε, μπορεί να μην δίνει κάποιο βαθμό στην Εθνική Ελλάδας, αλλά την ατσαλώνει κι άλλο.
ΓΑΛΛΙΑ (Ντιντιέ Ντεσάν): Μενιάν, Κουντέ, Ουπαμεκανό, Κονατέ, Τεό Ερναντέζ, Καμαβινγκά, Τσουαμενί, Γκριεζμάν (85’ Νκουνκού), Κομάν (77’ Ντεμπελέ), Μπαπέ, Κόλο Μουανί (85’ Ζιρού).
ΕΛΛΑΔΑ (Γκουστάβο Πογέτ): Βλαχοδήμος, Μπάλντοκ, Χατζηδιάκος, Μαυροπάνος, Τσιμίκας, Σιώπης (66’ Φούντας), Κουρμπέλης (86’ Μπουχαλάκης), Μπακασέτας (71’ Ρέτσος), Μάνταλος, Μασούρας (71’ Κουλιεράκης), Γιακουμάκης (66’ Παυλίδης).
