Μια συγκλονιστική περιγραφή του τιτάνιου αγώνα που τούτες τις ώρες οι εργαζόμενοι της ΔΕΥΑΜΒ δίνουν, μέσα σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες και συνάμα πρωτόγνωρες, δίνει με ανάρτησή της σε Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης η υπάλληλος της επιχείρησης κ. Μαρία Ζαχαριά.
Είναι, παράλληλα, παρά την ευαισθησία του λόγου μια σκληρή απάντηση – «ξυράφι» σε όλους αυτούς που από την θαλπωρή του γραφείου και του σαλονιού ασκούν ανέξοδη και άκοπη κριτική, επιθυμώντας να ηγηθούν μιας κοινωνίας τους ήρωες της οποίας και τις ανάγκες τους ούτε γνωρίζουν, ούτε θέλουν να μάθουν.
Είναι μια ωδή στον άνθρωπο με ευαισθησίες, με συναίσθηση του καθήκοντος απέναντι στον συνάνθρωπο, τον γνήσιο ήρωα της ζωής και της καθημερινότητας. Πρέπει όλοι να το διαβάσουμε και να αντλήσουμε μαθήματα ζωής από αυτό.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
Με αφορμή τις καταστροφές που έπληξαν τη περιοχή μας, τις πυρκαγιές που προηγήθηκαν και αυτή την κακοκαιρία που πέρασε από πάνω μας, να μου επιτρέψετε και εμένα να γράψω δυο λόγια.
Δύο λόγια επηρεασμένη απ όλα αυτά που συμβαίνουν και διαβάζω.
Ανήκω λοιπόν στην ομάδα του τμήματος Βλαβων της ΔΕΥΑΜΒ.
Δουλειά μας είναι να έχει νερό ο Δήμος Βολου απ άκρη σ άκρη του.
Τρεις μέρες τώρα οι συνάδελφοι μου
Είναι αυπνοι νηστικοι, βρώμικοι και μούσκεμα ως το μέδουλι προσπαθωντας να κάνουν τη δουλειά τους και έχουν αντίπαλο τη φύση.
Θα τα καταφέρουν όμως.
Θα φτάσουν στο πάτο απ τα ρεματα και τους χειμμαρους και θα σηκώσουν τους αγωγούς.
Θα φτιάξουν δρόμους για να ρίξουν καινούργιους αγωγούς.
Θα επισκευάσουν, ότι επισκευάζεται.
Θα κρεμαστουν με σκοινιά και θα κολλάνε σωληνες στον αέρα.
Θα είναι ώρες μέσα στο νερό και θα βιδώνουν συνδέσμους.
Θα χτίσουν φρεάτια απ την αρχή.
Θα νυχτώνει και θα σπάνε με τα κομπρεσέρ τα βράχια…
Θα μελετήσουν ξανά και θα οργανώσουν τα πάντα όσα χρειάζονται.
Θα φτιάξουν ότι η μανία της φύσης κατέστρεψε.
Θα το κάνουν!
Θα δώσουν νερό!!!
Γιατί αυτή είναι η δουλειά τους.
Αφήνοντας πίσω οικογένειες, ξεχνώντας τι θα πει ύπνος και ανάπαυση.
Τους έχω δει να το κάνουν, να υπερβαίνουν τις δυνάμεις τους.
Έχετε εμπιστοσύνη.
Κάντε υπομονή.
Δείξτε κατανόηση.
Στη φωτογραφία είναι ο Μιχάλης. Σήμερα έχει γενέθλια.
Είναι η στιγμή που μετά από δύο εικοσιτετράωρα ανοίγει τη βάνα της
Ν. Ιωνίας…γι αυτό το λίγο νεράκι έστω.
Για μας ήταν μια σπουδαία στιγμή.
Πίσω απ αυτή υπήρξαν πολύωρες συσκέψεις και σχέδια για “το πως” θα καταστεί τεχνικά δυνατό…
το φυσικως αδύνατο.
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Αύριο …συνεχίζουμε στο πόστο μας.
Καληνύχτα σας!
.
