Ένας μήνας και κάτι, από την σκληρή είδηση που συντάραξε την κοινωνία μας, ξεπερνώντας και τα όριά της.
Ειδεχθής δολοφονία….
Δράστης… δολοφόνος, που όπως αποκαλύφτηκε όντας φανατικός τζογαδόρος καταχρεωμένος, σκότωσε την μητέρα της καλύτερής του φίλης, για να κλέψει τα χρήματά της και αμέσως μετά τη δολοφονία πήγε ατάραχος να τζογάρει με τα κλοπιμαία, σε τυχερά παιχνίδια.
Συμπέρασμα λυπηρό, δυστυχώς μια απολίτιστη δολοφονική κτηνωδία (σφαγή), με αφορμή την βλαβερή επίδραση του Τζόγου.
Τα στοιχεία λένε πως ο εθισμός σε αυτόν, είναι ένα πρόβλημα που διαρκώς διογκώνεται, ωθεί ανθρώπους με όραμα την ευτυχία του άμεσου κέρδους, σε προβληματικές προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις, τους οδηγεί στην οικονομική καταστροφή και σε «σκοτεινές» σκέψεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε δολοφονία όπως ακόμη και στην αυτοκτονία.
Άλλος ένας Εθισμός!. Πρόβλημα τελικά ατομικό που μετατρέπεται κατ επέκταση σε κοινωνικό.
Ήδη ορθώς η αντιμετώπισή του έχει ενταχθεί στο ΚΕΘΕΑ (κέντρο θεραπείας εξαρτημένων ατόμων) που είναι το μεγαλύτερο δίκτυο υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης στην Ελλάδα.
Παρόλα αυτά, ταυτόχρονα με το αποτρόπαιο προαναφερθέν έγκλημα και τον καθομολογία λόγο εκτέλεσης, με ευκαιρία της μετάδοσης των αγώνων του τουρνουά Κύπελο Ποδοσφαίρου Ευρωπαϊκών Εθνών πριν, κατά, μετά τις μεταδόσεις αλλά και καθημερινά κατά την διάρκεια παρακολούθησης απογευματινών -βραδινών ταινιών, δόθηκε η ευκαιρία (στα εύρος των ΜΜΕ) διαμέσου των παρένθετων διαφημίσεων να προβάλουν προκλητικά τον υπό δυσμενή κριτική Τζόγο.
Προωθητικά τον παρουσιάζουν ως τον νέο τρόπο διασκέδασης με άκοπα κέρδη, με αποτέλεσμα να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στην καθημερινότητά μας, καθώς μετατρέπεται σταδιακά σε μια ανεξέλεγκτη συνήθεια.
Εκείνο που δείχνει προκειμένου το κέρδος, την απαξίωση των υγειών αρχών είναι η προωθητική διαφημιστική εκμετάλλευση των σπορ και των πρωταγωνιστών τους.
Σκηνοθετικά τερατουργήματα με κάτι απαράδεκτους τύπους/ισσες εκτός της σύγχρονης καθημερινής κοινωνικής πραγματικότητας, προτρέπουν σαν κύριο μέλημα την συμμετοχή σε τυχερά διαδικτυακά παιχνίδια, επισκέψεις σε καζίνο, με απώτερο απατηλό σκοπό την ευτυχία και καταξίωση.
Από την άλλη είναι απαράδεκτο άτομα που εξελίχθηκαν σε κοινωνικά πρότυπα διαμέσου του αθλητισμού να προβάλουν τον τζόγο (βλέπε Αντετοκούμπο- Ρεχάγκελ ).
Όπως απαράδεκτο είναι οι στοιχηματικές εταιρείες να κάνουν προσφορές σε Νοσοκομεία, ευαγή ιδρύματα, κλπ.,κλπ., προβάλλοντας
τα συμφέροντά τους διαμέσου των σύγχρονων δούρειων ίππων.
Τυχερά παιχνίδια που κάποτε ήταν απαγορευμένα σήμερα (ελέω της αλήστου μνήμης τρόικας, που επέμενε φορτικά να αναμορφώσουμε το νομοθετικό μας πλαίσιο, ώστε να ανοίξουμε διάπλατα την πόρτα στον ηλεκτρονικό τζόγο) διαφημίζονται σαν απλό ευκαιριακό μέλημα του καθένα, με αποδεδειγμένο αποτέλεσμα να χάνονται τα πραγματικά έσοδα του κόπου της εργασίας των περισσότερων απ’ αυτούς που παρασυρμένοι συμμετέχουν.
Έρευνα που διενεργήθηκε με θέμα ποιο είναι το ποσοστό των Ελλήνων που τζογάρει δείχνει ότι το 42% των πολιτών δαπανά, πολλά ή λίγα, χρήματα σε τυχερά παιχνίδια.
Στοιχεία αναφέρουν πως το μέσο ατομικό όριο δαπανών ανέρχεται σε 94 ευρώ μηνιαίως τη στιγμή που το 13% του δείγματος είναι εξαρτημένο από τον τζόγο, ενώ το 19% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι αντιμετωπίζουν ή δημιουργούν προβλήματα στο οικογενειακό -εργασιακό τους περιβάλλον λόγω του πάθους τους.
Ο τζόγος έγινε γνωστός από τα λαχεία, τα διάφορα προϊόντα λοταρίας, τα αθλητικά στοιχήματα, τις ιπποδρομίες, τις κάρτες ξυστών, τους κουλοχέρηδες και τα παιχνίδια καζίνο.
Διαχρονικά εξελίχθηκε με την εκμετάλλευση της τεχνολογίας, αφού εμφανίστηκαν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά τυχερά παιχνίδια που είναι κάτι το διαφορετικό πιο άμεσα και εξατομικευμένα.
Πρόκειται για εξελιγμένα προϊόντα, που είναι πλέον διαθέσιμα στο διαδίκτυο, σχεδιασμένα για να προσελκύουν τους παίκτες και να τους οδηγούν να επιστρέφουν σε αυτά, ξανά και ξανά.
Επιτελικός παράγοντας η άμεση προσβασιμότητα στο διαδίκτυο διαμέσου κάθε μορφής PC, κινητών smartphones, αλλά και με την ποικιλία των μεθόδων άμεσης πληρωμής, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων τύπων πιστωτικών, χρεωστικών καρτών, ηλεκτρονικών πορτοφολιών, προπληρωμένων καρτών, ακόμη τελευταία και κρυπτονομισμάτων, με αποτέλεσμα ο τζόγος να γίνεται οποτεδήποτε και οπουδήποτε.
Οι νέοι:
Προβάλει σαν πρώτος στόχος, χωρίς εισόδημα για τζόγο, αλλά αρκετά νέοι ώστε να προλαβαίνουν να εθιστούν, παρόλο που στην Ελλάδα η νομοθεσία απαγορεύει ρητά την ενασχόληση των εφήβων με τα τυχερά παιχνίδια (Νόμος 4002/2011).
Ωστόσο (κλεμμένο από το διαδίκτυο), η συνεχής αναζήτηση των εφήβων για επιβεβαίωση, κοινωνική αποδοχή, ανεξαρτησία, γρήγορο κέρδος, εύκολη πρόσβαση (στον φυσικό και διαδικτυακό κόσμο), έχει χτίσει ένα μεγάλο ποσοστό των εφήβων, περίπου 80% οι οποίοι πειραματιζόμενοι (στην αρχή) ασχολούνται με τα τυχερά παιχνίδια.
Αυτά είναι: στοιχήματα σε αγώνες ποδοσφαίρου και άλλα αθλήματα, τυχερά παιχνίδια σε καζίνο, διαδικτυακός τζόγος, παιχνίδια μέσα από κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τάμπλετ, λαχεία, Turner et al (διείσδυση σε πληθυσμό)
Μαθητές ηλικίας 14 έως 17 ετών είναι καθημερινοί επισκέπτες ιστοσελίδων και εφαρμογών ηλεκτρονικών παιχνιδιών που σχετίζονται με τον στοιχηματικό αθλητισμό, το on-line καζίνο ή τα virtual παιχνίδια.
Πολλές είναι οι περιπτώσεις μαθητών που έχουν εντοπιστεί να παίζουν διαδικτυακό στοίχημα μέσα στις σχολικές αίθουσες.
Σύμφωνα με έρευνα του ΚΕΘΕΑ το προφίλ των παικτών στις νεαρές ηλικίες δεν διαφέρει από την γενική εικόνα.
Δηλαδή, οι περισσότεροι – σε ποσοστό άνω του 60% – παίζουν κρυφά ή το μοιράζονται με λίγα άτομα.
Από τους έφηβους που τζογάρουν, τρεις στους δέκα παίζουν καθημερινά ενώ οι επτά από τους δέκα προτιμούν τον αθλητικό στοιχηματισμό, ακολουθούν τα φρουτάκια και το OnLine καζίνο.
Παρατήρηση: οι μαθητές που παίζουν έχουν μειωμένη απόδοση, καθυστερούν να προσέλθουν στις σχολικές αίθουσες κάνουν απουσίες.
Νούμερα:
Πέρσι (κλεμμένο και αυτό), σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Επιτροπής Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων (ΕΕΕΠ), «παίχτηκαν» στην Ελλάδα, σε κάθε μορφή τζόγου (ΟΠΑΠ, Λαχεία, Ιππόδρομος, διαδικτυακό τζόγο και καζίνο) 36 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2022, το άθροισμα των πονταρισμάτων (Total Gaming Revenue – TGR) ήταν 29 δισεκατομμύρια ευρώ, το 2021 ήταν 22,6 δισεκατομμύρια ευρώ.. και το 2019 ήταν 15,9 δισεκατομμύρια ευρώ..
Είχαμε δηλαδή μία αύξηση κατά 23%, πρόκειται για έκρηξη του τζόγου.
(τέρμα η αντιγραφή)
Ταυτόχρονα σε σημαντική πηγή εσόδων εξελίσσονται οι φόροι που εισπράττει το Κράτος από τυχερά παιγνίδια, γεγονός που από μόνο του αιτιολογεί την αποδοχή και εξάπλωση του Τζόγου,
Δεν είναι δυνατόν όμως μια Χώρα με πολλούς φανερούς – κρυφούς ανεκμετάλλευτους πόρους να στηρίζει το Δημοσιονομικό της στους έμμεσους φόρους από τον τζόγο.
Υποτίθεται πως το Κράτος σύμφωνα με το Σύνταγμα φροντίζει και προστατεύει τους πολίτες και δεν τους εκμεταλλεύεται.
Το κείμενο με μικρά γράμματα που τρέχει στις οθόνες κατά την προβολή των σχετικών διαφημίσεων ή οι γρήγορες προφορικές ανακοινώσεις δεν είναι προστασία, περισσότερο μοιάζει με κοροϊδία.
Στην αρχή όλα μοιάζουν συναρπαστικά και η προσμονή για την νίκη αποτελεί μια μορφή ψυχαγωγίας, σταδιακά όμως τα στοιχήματα δεν πάνε αρχίζουν οι δυσκολίες και αδυναμία πληρωμής όπως και απαξίωση των άλλων υποχρεώσεων στη ζωή.
Κάτι που στην αρχή φαινόταν σαν ακίνδυνη διασκέδαση, αρχίζει να μοιάζει περισσότερο με ανεξέλεγκτη συνήθεια.
Οι παίκτες στην περίπτωση νίκης αισθάνονται ευφορία και ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για να νιώσουν ξανά αυτή την έξαψη.
Αρχικά δεν καταλαβαίνουν τον Εθισμό όταν κάποια στιγμή αρχίζουν να κερδίζουν, στην πορεία όμως χάνουν περισσότερα λεφτά από τα κερδισμένα και η αρχική απόλαυση γίνεται θλιβερός καταναγκασμός, δημιουργώντας την πλαστή εικόνα στο μυαλό τους «ότι πρέπει να παίξουν για να καλύψουν-ρεφάρουν ότι έχουν χάσει».
Τέλος μετά από αλλεπάλληλες ήττες, αισθάνονται βαθιά απελπισία, ένας φαύλος κύκλος.
Ο εθισμός μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια περιουσιών, σε εργασιακή απόλυση, στη διάλυση της οικογένειας, αλλά και σε χρήση ουσιών ή κατάθλιψη.
Επίλογος επιγραφικός!……
Ο Αριστοτέλης αιώνες πριν έδειξε τον τρόπο και την επιδίωξη, στα Ηθικά του συγγράμματα διαχωρίζοντας την ΕΥΤΥΧΙΑ, η οποία μπορεί να είναι προϊόν τύχης και πρόσκαιρη, από την ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ, η οποία συνδέεται με τη διαβίωση και τη δράση σύμφωνα με τις ηθικές αρετές, την εργασία και τη λογική.
