Με τον Αχιλλέα Μπέο στην έγνοια της κοιμάται, με τον Αχιλλέα Μπέο ξυπνάει, η περιβόητη “βραβευμένη”, ενδεχομένως βρίσκοντας μια διέξοδο στην όχι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ζωή της. Στην τελευταία ανάλυσή της (πολιτική, όχι ούρων) μάλιστα συμπεραίνει με την γνωστή ευστοχία της : “Ο Α. Μπέος είναι ένας άνθρωπος που θέλει, μπορεί και κάνει την πλάκα του με τα προβλήματα της πόλης και απευθύνεται σε ψηφοφόρους που κάνουν χωρατά με την ψήφο τους. Τόσο απλά”.
Κι όμως είναι απλούστερα. Γιατί ο Αχιλλέας Μπέος ούτε με την πόλη, ούτε πολύ περισσότερο με τους δημότες κάνει χωρατά. Διασκεδάζει αφάνταστα άλλωστε με το βίο και την πολιτεία τεράστιων προσωπικοτήτων, όπως πχ η “βραβευμένη” και οι συνοδοιπόροι της στις βαθιές πολιτικές, κοινωνιολογικές και φιλοσοφικές τους αναζητήσεις. Τίποτα πιο φαιδρό. Τόσο απλά…
