Ιάσων Αποστολάκης: Εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη ελλιπής…
Από τα πρώτα ακόμη βήματά του στο χώρο της πολιτικής ήταν εμφανής η ανεπάρκειά του. Προϊόντος του χρόνου όχι απλώς αυτή διαπιστώθηκε, αλλά τα συμπεράσματα ήταν ακόμα πιο απογοητευτικά. Δεν ήταν απλώς ανεπαρκής, αλλά ανίκανος! Και τώρα, την ώρα της τραγικής για εκείνον στιγμής που οι ινστρούχτορες του κόμματος άρον άρον τον αποσύρουν από το χώρο της αυτοδιοίκησης καθώς όπως λέει και ο ποιητής «απέτυχεν οικτρά κι εξουδενώθη…», αυτός κάνει ό,τι μπορεί για να τους δικαιώσει για την απόφασή τους…
Ο λόγος για τον Ιάσονα Αποστολάκη, που κυριολεκτικά διέσυρε εκλογικά μια ολόκληρη παράταξη που τον… εμπιστεύθηκε, και μάλιστα ενώ ακόμη ήταν κυβέρνηση, και ο οποίος τυφλωμένος από το μίσος για όσους εκόντες άκοντες συνέβαλαν στο πολιτικό του κατάντημα συνεχίζει σήμερα να πράττει τα ίδια και χειρότερα.
Ο χαρακτηρισθείς με το προσωνύμιο μικρός Ιάσονας, που με περισσή αλαζονεία και με έναν εμφανή ναρκισσισμό δεν διστάζει να αυτοδιαφημίζεται, να αυτοπαινεύεται και γενικώς να αυτό… για τις, δυσδιάκριτες είναι η αλήθεια, αρετές του, ξέχασε τον πολυδιαφημσμένο από τον ίδιο πολιτικό του πολιτισμό, περιφρόνησε τις πολυθρύλητες αρχές και αξίας της Αριστεράς, από τις οποίες μας διαβεβαιώνει ότι εμφορείται και μας απέδειξε ότι μπορεί να είναι κάτοχος κάποιων πτυχίων, πλην όμως στερείται Παιδείας.
Και όπως έλεγε και ο Πλάτων (μιας και στους διανοούμενους (;;;) του χώρου αυτού αρέσουν τέτοιες αναφορές): «Πάσα τε επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία τις, και ου σοφία φαίνεται», δηλαδή κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από τη δικαιοσύνη και την υπόλοιπη αρετή, γίνεται πανουργία και όχι σοφία.
Τελευταίο του «επίτευγμα» λοιπόν η «επίθεση» στα δύο από τα παιδιά του Δημάρχου Βόλου, κ. Αχιλλέα Μπέου γιατί έχουν το θράσος και την αποκοτιά να εργάζονται! Η μία με σύμβαση ορισμένου χρόνου ως αποθηκάριος σε ένα οργανισμό της ΚΕΔΕ και όχι διορισμένη στο Δημόσιο ως ο πονηρούλης Ιάσων επιχειρεί να την εμφανίσει και ο γιος του, κατά την έκφραση του πεπαιδευμένου, έχει πιάσει … Τσουγκριά. Ούτε καν δηλαδή στα νησιά του Σολομώντα. Αντε στα νησιά του Πάσχα βρε αδερφέ… εδώ δίπλα είναι σε δική του επιχείρηση!!!
Θα μπορούσε κανείς να απαντήσει για αντίστοιχες περιπτώσεις άλλων αντρών και γυναικών του δημοσίου βίου, μέντορες, μάλιστα, του μικρού Ιάσονα, τα παιδιά των οποίων είναι ακριβώς στην ίδια κατηγορία με αυτά του κ. Αχιλλέα Μπέου. Αλλά τότε θα κινδύνευε να διολισθήσει στην θλιβερή κατάσταση του Αποστολάκη. Και άλλωστε είναι τουλάχιστον παρανοϊκό να απαιτεί κανείς από δύο νέους ανθρώπους να μην εργάζονται, αν δεν συμφωνήσει ο Ιάσονος, επειδή είναι παιδιά Δημάρχου!!!
Δηλαδή ο μικρός, σε ποιότητα, Ιάσονας τι θα υποδείκνυε; Να διοριστούν σε κάποια τράπεζα πριν ακόμη πάρουν ένα πτυχία ή να γίνουν αφισοκολλητές σε κάποιο κόμμα, κατά περίπτωση σε αυτά που έρχονται στην εξουσία κραυγάζοντας για τις ελλείψεις στην Παιδεία, την Υγεία και μετά προσλαμβάνουν αντί γιατρών και νοσηλευτών, δασκάλων και καθηγητών, λογιστές για να ρημάξουν τους πολίτες στους φόρους; Δεν αφορά βέβαια αυτό τον Ιάσονα, αλλά θα ήταν χρήσιμο, αν μπορεί να απαντήσει.
Σε κάθε περίπτωση η θλίψη και η οργή του για το μέγεθος της αποτυχίας του είναι κατανοητή. «Που είσαι νιότη που ‘λέγες πως θα γινόμουν άλλος» σκέφτεται και αντιδρά όπως αντιδρά. Αλλά έστω και αυτή τη δύσκολη ώρα που παρουσιάζεται μπροστά στην κοινωνία, που φιλοδοξούσε να την σώσει (και αυτός!) όπως πραγματικά είναι, ας δείξει λίγο σεβασμό. Όχι σε πρόσωπα. Αλλά σε θεσμούς, όπως η οικογένεια. Και ας μην διολισθαίνει στον ευτελισμό έτι περισσότερο. Ας σώσει ό,τι σώζεται. Θα τον θυμόμαστε, μειδιώντας, ακόμη και όπως είναι σήμερα…