Άρθρο – παρέμβαση του Γιώργου Μουλά προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Βόλου
Ζούμε τις τελευταίες ημέρες καταστάσεις του 1955 με την πλημμύρα του χείμαρρου Αναύρου αλλά και της δεκαετίας του 1960 με την τεράστια ρύπανση του Παγασητικού Κόλπου από τα απόβλητα βιομηχανιών της Λάρισας, που διοχετευόταν μέσω της αποξηρανθείσας λίμνης Κάρλας.
Οι παλαιότεροι βολιώτες έχουν αλγεινές αναμνήσεις από την ανεξέλεγκτη ρύπανση της θάλασσας του Παγασητικού από τα λύματα αχυροκυτταρίνης του εργοστασίου της Θεσσαλικής Χαρτοποιίας Λάρισας. Η εικόνα της αλλαγής των νερών του Παγασητικού από διαφανή γαλάζια σε σκούρα καφέ έχει μείνει ανεξίτηλη στην μνήμη όλων. Η συνοδός δυσοσμία της θάλασσας και καταστροφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος είχαν οδηγήσει τους πάντες σε απόγνωση. Τα αφρώδη καφεκίτρινα λύματα της αχυροκυτταρίνης έβρεχαν της ακτές του Βόλου ενώ ο Παγασητικός μετατρεπόταν σε Νεκρά Θάλασσα.
Την εποχή εκείνη, κατά την οποία δεν υπήρχαν αυστηροί έλεγχοι προστασίας του περιβάλλοντος η βιομηχανία Θεσσαλική Χαρτοποιία Λάρισας διοχέτευε τα απόβλητά της, περίπου από το 1965 στον χάνδακα Ασμάκι και από εκεί στην Κάρλα, από όπου δια μέσω της σήραγγας αποστράγγισης, του Σεσκουλιώτη και του Ξηριά χύνονταν στον μυχό του Παγασητικού Κόλπου στην Μπουρμπουλήθρα.
Ενώ οι πάντες τότε ομιλούσαν για ένα έγκλημα σε βάρους του Βόλου, του Παγασητικού και όλων των παραθαλασσίων περιοχών, ο τότε δήμαρχος Λάρισας Χατζηγιάννης λέγεται, ότι είπε, ότι «ο Βόλος θα είναι η χαβούζα της Λάρισας». Το 1969 ο δήμαρχος Χατζηγιάννης λόγω της διαφωνίας του με το δικτατορικό καθεστώς των συνταγματαρχών, αντιτιθέμενος στην παροχέτευση των λυμάτων της αχυροκυτταρίνης στον Πηνειό, οδηγήθηκε σε παραίτηση – απόλυση.
Μετά από τις συνεχείς και εύλογες διαμαρτυρίες των βολιωτών, σε εποχές δύσκολες για διαμαρτυρίες, τα λύματα της αχυροκυτταρίνης έπαυσαν να πέφτουν στην θάλασσα.
Υπήρξε όμως και συνέχεια της ρύπανσης από άλλες βιομηχανίες, μερικοί τις αναβιβάζουν σε 38, με προεξάρχουσα την Οινοπνευματοποιία Χατζηδήμα, οι οποίες ακολουθούσαν την ίδια τακτική.
Το πρόβλημα λύθηκε και σταδιακά ο Κόλπος καθάρισε αν και όταν παρίσταται ανάγκη ή όχι δυστυχώς μερικές φορές, το θυρόφραγμα ανοίγει και ο Παγασητικός μολύνεται, παρ’ όλες τις μηνυτήριες αναφορές, που έχουν γίνει κατά καιρούς.
Στις ημέρες μας η ρύπανση του Παγασητικού επαναλαμβάνεται με τα ανεπεξέργαστα απόβλητα του Βιολογικού Καθαρισμού του Δήμου Λάρισας αλλά και με τα γεωργικά απόβλητα, τα οποία έπεσαν στον Πηνειό ποταμό και από εκεί στις περιοχές της Κάρλας λόγω ρήξης των αναχωμάτων. Λόγω της έντονης κακοκαιρίας, λόγω λαθών των παρελθόντων ετών, ίσως και λόγω σημερινών άστοχων χειρισμών. Ο Δήμαρχος Βόλου κ. Μπέος με αγωνία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Μέχρι στιγμής δεν διαφαίνεται έστω μια προσωρινή λύση. Η ρύπανση της θάλασσας στον Βόλο φαίνεται αναπόφευκτη. Πιθανόν να γίνει ακόμη χειρότερη σε νέα έντονα καιρικά φαινόμενα.
Είναι αδήριτη ανάγκη όλοι οι βολιώτες ενωμένοι αν και έχομε δημοτικές εκλογές, να αντιμετωπίσουν αυτή την σημερινή απειλή. Πέρα από πολιτικές ή προσωπικές διαφορές με γνώμονα το συμφέρον της πόλης να προστατέψομε την θάλασσα και το περιβάλλον, όπως έγινε προ πενήντα ετών.
