Στη σχέση Στέφανου Κασσελάκη-Αλέξη Τσίπρα συμπυκνώνεται το δράμα ολόκληρου του ΣΥΡΙΖΑ, για την ακρίβεια αυτού που απέμεινε μετά τη διάσπαση και την ίδρυση της Νέας Αριστεράς.
Το δράμα είναι δυσανάλογα μεγάλο για ένα κόμμα του 15%, εξηγεί όμως σε μεγάλο βαθμό τη μέτρια εκλογική του επίδοση και το αβέβαιο μέλλον του.
Ο πρώην παρέδωσε στον νυν αρχηγό ένα πολιτικό, κομματικό «κουφάρι», ένα πρώην μεγάλο κόμμα που κατάντησε στην αντιπολίτευση μικρομεσαίο, με ένα σωρό εσωκομματικά προβλήματα και βαθιά κρίση πολιτικής στρατηγικής.
Ο νέος αρχηγός παρέλαβε τον ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσκοπικό ποσοστό οριακά διψήφιο. Αυτό το ποσοστό έπεσε λίγο ακόμη με τη διάσπαση της Νέας Αριστεράς και τελικά κατάφερε στις ευρωεκλογές να αθροίζει μαζί με τη Νέα Αριστερά και τον Κόσμο ( δηλαδή τις δύο διασπάσεις του παλιού ΣΥΡΙΖΑ) ελάχιστα πάνω από αυτό που είχε πάρει ο Τσίπρας στις εθνικές εκλογές. Με άλλα λόγια, χαμηλή πτήση.
Κασσελάκης – Τσίπρας είχαν ήδη αντιπαρατεθεί ανοιχτά τον περασμένο Μάρτιο στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο πρώην αρχηγός αμφισβήτησε ανοιχτά τον νυν με μια επιστολή που έθετε ευθέως θέμα ηγεσίας και έβγαλε μπροστά ως πιθανή αντίπαλο του Κασσελάκη την Όλγα Γεροβασίλη.
Ο Τσίπρας ηττήθηκε τότε κατά κράτος, αφού το συνέδριο επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη του στον Κασσελάκη, που έκανε κι αυτός πίσω και δεν προσέφυγε ξανά στη βάση.
Ακολούθησε νέα σύγκρουση μετά τις ευρωεκλογές. Ο Τσίπρας, με αφορμή το συνέδριο του ιδρύματός του, παρήγγειλε γκάλοπ για την ίδρυση νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. Πριν βγει το γκάλοπ, ο Κασσελάκης με δηλώσεις του κάλεσε το ΠΑΣΟΚ και την Πλεύση Ελευθερίας σε κοινοβουλευτική συνεργασία και του χάλασε το αφήγημα.
Τις ίδιες μέρες άρχισε και η δημόσια συζήτηση για τα μαύρα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ επί ημερών Τσίπρα. Ο πρώην αρχηγός ξαναχτύπησε δι’ αντιπροσώπου, αυτή τη φορά μέσω των «87» που αμφισβητούν την ηγεσία Κασσελάκη – τόσο όσο χρειάζεται ώστε να παρατείνεται μια παραλυτική εσωστρέφεια, αλλά να μη γίνεται και μια τελική σύγκρουση.
Το επόμενο ραντεβού της σύγκρουσης υποτίθεται πως ήταν προγραμματισμένο για το συνέδριο του Οκτωβρίου, οι εξελίξεις όμως το φέρνουν νωρίτερα. Και ίσως αυτή τη φορά μιλάμε για την «τελική σύγκρουση».
Ξαφνική αφορμή η παραίτηση του ομογενούς καθηγητή του Χάρβαρντ Όθωνα Ηλιόπουλου, ο οποίος με επιστολή του ανακοίνωσε ότι αποχωρεί προκειμένου να πάρει τη θέση του ο Στέφανος Κασσελάκης, ένατος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, αλλά επίσης εκπρόσωπος της ομογένειας και βέβαια αρχηγός του κόμματος.
Σε οποιοδήποτε κόμμα θα θεωρείτο αυτονόητο ότι όλοι οι προηγούμενοι υποψήφιοι βουλευτές Επικρατείας θα παραιτούνταν προκειμένου να μπει ο αρχηγός τους στη Βουλή. Δεν μιλάμε καν για κόμματα όπως η ΝΔ, όπου θα θεωρείτο αδιανόητη και μόνον η συζήτηση επ’ αυτού, αλλά και για κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, όπου έχουν εκφραστεί κατ’ επανάληψη ηγετικές φιλοδοξίες και αμφισβήτηση της ηγεσίας. Δύσκολα μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι ένας οιοσδήποτε επιλαχών του ψηφοδελτίου Επικρατείας θα εμπόδιζε τον εκλεγμένο πρόεδρο να μπει στη Βουλή.
Και όμως, στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συμβεί! Ουσιαστικά, έχει ήδη συμβεί, αφ’ ης στιγμής η πρώτη επιλαχούσα Πόπη Τσαπανίδου το έχει αφήσει να πλανάται, ενώ θα μπορούσε να το τελειώσει με μια ανάρτηση πέντε-δέκα λέξεων.
Θα ήταν, βεβαίως, άδικο να φορτώσει κανείς στην Πόπη Τσαπανίδου την ευθύνη της πολιτικής της απόφασης, η οποία είναι φανερό ότι θα δρομολογήσει το τελικό εσωκομματικό ξεκαθάρισμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Η γνωστή δημοσιογράφος είναι στενή συνεργάτις του Αλέξη Τσίπρα. Η συνεργασία ξεκίνησε προεκλογικά -«Αλέξη, έλα με φόρα»- και συνεχίζεται μετεκλογικά στο ίδρυμα του πρώην πρωθυπουργού. Κάθε λέξη της Πόπης Τσαπανίδου, λοιπόν, σχετικά με την έδρα που άφησε ο Όθων Ηλιόπουλος, θα απηχεί εκ των πραγμάτων τον Αλέξη Τσίπρα. Εκείνον εκφράζει, προς το παρόν, και η εύγλωττη σιωπή της, προϊόν πολιτικής αμηχανίας ή αναζήτησης της τακτικής που θα ακολουθήσει εν όψει της τελικής σύγκρουσης με τον Στέφανο Κασσελάκη.
Τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα;
Σενάριο πρώτο: η Πόπη Τσαπανίδου και ο Μιχάλης Καλογήρου (στενός συνεργάτης Τσίπρα) παραιτούνται διαδοχικά του δικαιώματος να πάρουν την έδρα. Το ίδιο είναι βέβαιο ότι θα πράξουν από προσωπική επιλογή η Ευγενία Λειβαδάρου και ο Θανάσης Τσακρής. Η απόφαση, λοιπόν, περνά στη Ζωρζέτα Λάλη, η οποία έχει συνταχθεί με τη Νέα Αριστερά. Εκείνη θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάρει μια έδρα για την οποία ήταν υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ για να την πάει στη Νέα Αριστερά. Πριν από μερικούς μήνες, όταν προέκυψε για πρώτη φορά το θέμα, είχε δηλώσει ανένδοτη και αποφασισμένη να πάρει την έδρα. Στο μεταξύ, μεσολάβησε η δέκατη θέση της Νέας Αριστεράς στις ευρωεκλογές με ποσοστό 2,4%. Θα έχει το… θάρρος η Ζωρζέτα Λάλη -μη εκλεγμένη η ίδια- να πάρει μια έδρα του ΣΥΡΙΖΑ από τον αρχηγό του, που είναι ο μόνος υποψήφιος του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ που έχει ψηφιστεί προσωπικά από τον κόσμο, λαμβάνοντας 74.285 ψήφους στις εσωκομματικές εκλογές, και να τη χαρίσει στη Νέα Αριστερά; Κι έστω ότι το αποφασίζει… Θα παρέμβει ο πρώην πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, που την τοποθέτησε στο ψηφοδέλτιο, να της ζητήσει να μην το πράξει;
Δεύτερο σενάριο: Η Πόπη Τσαπανίδου κρατά την έδρα, άρα ο Αλέξης Τσίπρας εμποδίζει ευθέως τον Στέφανο Κασσελάκη να εισέλθει στη Βουλή. Τι θα κάνει σε αυτή την περίπτωση ο σημερινός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ; Θα προσποιηθεί ότι δεν συμβαίνει τίποτα και θα συνεχίσει να βυθίζεται στην εσωστρέφεια, περιοριζόμενος σε ένα «γράψε-σβήσε» στα σόσιαλ μίντια περί «υπονόμευσης»; Θα προσφύγει ξανά στη βάση για να επιβεβαιώσει την ηγεσία του; Με ποιον αντίπαλο; Θα αποχωρήσει με τους δικούς του βουλευτές και θα φτιάξει νέο κόμμα, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στον Τσίπρα και τους τελευταίους υποστηρικτές του μαζί με τα χρέη που του κληρονόμησαν;
Ό,τι κι αν συμβεί, είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά στην τελική και πιθανότατα διαλυτική σύγκρουση για τον ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!
Γιώργος Κουβαράς/ iefimerida.gr
